Lang, lang geleden, in een stad hier ver, ver vandaan, werd een hele generatie groot met een van de allerbeste rockbands die sinds de eeuwwisseling heeft bestaan. The Strokes was onaantastbaar, nonchalant en intens cool, en maakte nog absurd goede songs ook. De band bood als geen ander een alternatief voor het kille individualisme van de jaren tweeduizend. Punk voor de generatie Y.

Dit stukje gaat eigenlijk over Leave It In My Dreams van The Voidz, de nieuwe band van Strokes-voorman Julian Casablancas. Bij TDI draait alles om nieuwe muziek en niet teveel terugkijken, ook. Maar omdat The Strokes zó cool was, vinden we dat we het ons hier kunnen veroorloven om eerst even alles wat de bandleden later hebben gedaan, ongegeneerd kunnen vergelijken met vroeger jaren. Blijf bij de les.

Ondergetekende wil ook niet vervallen in ‘opa vertelt’ of zeiken dat het vroeger allemaal beter was, maar: Last Nite. Someday. New York City Cops. Take It Or Leave It. Reptilia. Juicebox. Heart In A Cage. Ja, zelfs sommige songs van Angles staken kwalitatief nog met kop en schouders boven wat de vijf Strokes in de latere jaren wisten te produceren.

Als je trouwens niet bekend bent met the oeuvre van de New Yorkers, ga dan als de sodemieter op de voorgenoemde linkjes klikken en Pitchforks Lines Notes-video van debuutplaat Is This It (2001) bekijken.

Americana-zanger Ryan Adams deed vorig jaar nog een lezenswaardig boekje open over hoe het eraan toeging in het New York van de vroege jaren tweeduizend (en waar Casablancas afgelopen week op Pitchfork overigens op reageerde). De essentie van Adams verhaal was vooral dat er weliswaar briljante rock-‘n-roll werd gemaakt, maar The Strokes op het hoogtepunt van hun roem allerminst een gezellig clubje was. Eigenlijk zoals het alle Grote Bands vergaat: drugs, drank, vrouwen, vechtpartijen, meningsverschillen. Het is nodig om tot grote hoogtes te stijgen, maar zorgt er ook voor dat de val lang, diep en hard is.

Zo kan het dus ook zijn dat The Strokes de afgelopen jaren vooral ‘moetjes’ maakte en de leden zich liever bezighielden met soloprojecten of het bezwangeren van modellen en actrices. Daar kwam best nog wat aardigs uit, af en toe – muzikaal bedoelen we. Julian Casablancas maakte een leuke soloplaat, richtte Cult Records op en legde zich toe op het produceren van onder meer The Growlers en Reputante. Gitarist Albert Hammond, jr. maakte een hele rits albums die stuk voor stuk luisterbaar zijn en Nick Valensi ging aan de gang met CRX, dat anderhalf jaar terug ook een goede plaat uitbracht (lees hier ons artikel).

Maar zoals het je vergaat als voormalige grote band: alles wordt vergeleken met wat je vroeger deed en derhalve voldoet niks aan de standaard die je zelf ooit zette. Heeft iemand nog naar Comedown Machine of de Future Presents Past EP geluisterd? Meest exemplarisch voor de artistieke hongersnood was Casablancas band The Voidz, waarop de gevallen rockster eigenlijk vooral experimentele rotzooi liet horen, die nog duidelijker maakte dat oude tijden definitief voorbij waren.

Des te groter de verrassing dat de nieuwe single die The Voidz vorige week dropte, eigenlijk een verdomd lekkere track is. Het zeurderige metrum van Casablancas, slim nonchalante gitaarlijntjes en het volledig ontbreken van de spuuglelijke vunzige electro-uitstapjes die The Voidz voorheen ondernam: bij vlagen klinkt het (net als dit stuk inderdaad) als een ode aan de hoogtijdagen van The Strokes. We willen niet zeggen dat de muziekgeschiedenis gered is, maar een lichtpuntje is Leave It In My Dreams wel.

Een nieuwe The Strokes-plaat komt er voorlopig niet – gelukkig? Het tweede album van The Voidz verschijnt dit jaar. We zijn benieuwd.

CRX bestaat uit Nick Valensi, Jon Safley, Darian Zahedi, Richie Follin, Ralph Alexander en hun plaat is geproduceerd door Joshua Homme. Die laatste ken je wel en die allereerste ook, want dat is die langharige gitarist van The Strokes. Interessante combinatie vraag je? Het is misschien wel de fijnste verrassing die we aan het einde van dit jaar nog zullen horen! 

Ways To Fake It is de eerste single plus album- en eyeopener – van het album New Skin, dat vorige week uitkwam via Columbia Records. Die Valensi komt namelijk uitstekend uit de verf zonder zijn vertrouwde vriendjes uit New York. Want zo bubble gum als deze single klinkt, zo divers en compleet anders en rauw klinkt de rest van de plaat.

Gesuikerde rock
Toch is Ways To Fake It een heerlijk zoet poprocknummer dat we al dagen niet uit ons hoofd krijgen – wat ook niet erg is. Zoals roze de overhand heeft in de video, zou je dat ook de kleur van het nummer kunnen noemen. Met binnen drie minuten zit het erin en krijg je het er niet meer uit. CRX is een soort aangename roze vlek op je bewustzijn.

En terwijl Valensi rondjes spint in – jawel, een Honda CRX – demonstreert elk bandlid nog even zijn coolness op zijn instrument in een Barbie-achtige omgeving. Het is allemaal heerlijk flashy en gestileerd, maar wel donders strak! Ondertussen is het geen gek idee om alvast die plaat New Skin klaar te zetten, want dat gaat je zeker niet tegenvallen. Van vleugjes Libertines en Razorlight (op Slow Down) gaat het naar Arctic Monkeys, Franz Ferdinand en Bloc Party (op een nummer als Walls) en dat alles onder het genot van de kenmerkende puntigheid zoals alleen The Strokes die heeft.

They’re back! Wij hadden absoluut niet zien aankomen dat onze held uit de jaren ‘00, Julian Casablancas, ooit nog bereid zou zijn om nieuw werk te schrijven met The Strokes. Zijn soloproject gaat immers lekker, evenals dat van gitarist Albert Hammond Jr.. Afgelopen week doken er vreemde posters op in New York, met enkel het logo van de band. Al snel had men het puzzeltje door: de volgende dag zou er een nieuwe single komen.  

Die eerste single in drie jaar – OBLIVIUS genaamd – werd direct een EP: Present Future Past. Deze wordt officieel op 3 juni uitgebracht op Casablancas’ eigen label Cult Records, maar is nu al in volle glorie te streamen. Hallelujah voor de internet-generatie! Binnen één dag dropte de band drie gloednieuwe tracks, die ons doen denken aan de tijd van hun eerste plaat Is This It.

De typerende radiostem van Casablancas behaalt weer de hoge noten, die belachelijk aanstekelijke gitaarlijntjes zijn weer terug en de EP geeft het gevoel dat The Strokes er weer zin in hebben. Wij hopen de band in ieder geval weer in Nederland te zien, na hun laatste show in de HMH in 2006 (!).

The Strokes is weer aan het opnemen en speelt deze zomer een aantal mooie festivals door Europa. De legendarische New Yorkse rockers zijn niet de enige die op de affiches te vinden zijn, gitarist Albert Hammond Jr. is ook van de partij met zijn nieuwe solowerk.

Zijn eerste full length sinds 2008 gaat ‘Momentary Masters’ heten en verschijnt eind juli via Vagrant. Single Born Slippy – dat overigens niets met de gelijknamige klassieker van doen heeft – is het eerste voorproefje en maakt dat we erg uitkijken naar deze release. De strakke gitaarlijntjes die we gewend zijn van de gitarist vliegen door de rondte, maar het opvallendste zijn Hammonds vocale kwaliteiten, die duidelijk gegroeid zijn de afgelopen jaren. Hij neemt je mee op een poppy reis en zorgt voor een aantal pakkende oorwurmen. ‘Momentary Masters’ kan wel eens een verrassende release gaan worden deze zomer, die het niveau van de laatste Strokes-plaat overstijgt.

Vandaag hebben we een hele lijst met allerlei (potverdomme lekkere) bands & artiesten die de komende tijd met een nieuwe plaat zullen gaan komen en alvast een previewtje hebben gedropt. Zo komt White Fence op 9 april met ‘Cyclops Reap’,  en dat is dezelfde dag als de nieuwe Kurt Vile, genaamd ‘Pretty Daze. The Strokes komt 26 maart met ‘Comedown Machine’, Blue Hawaii is 4 maart aan de beurt met ‘Untogether’ en Thee Oh Sees 16 april met ‘Floating Coffin’. Een album dat wel al uit is, is die van het psychedelische gezelschap The Holydrug Couple, geheten ‘Noctuary’.


White Fence – Pink Gorilla



Kurt Vile – Wakin On A Pretty Day



Thee Oh Sees – Minotaur



The Strokes – All The Time



Blue Hawaii – Try To Be



Mineral Beings – Strobe



Hunx – I Won’t Tell If You Won’t Tell

[bandcamp track=1392252317 bgcol=FFFFFF linkcol=4285BB size=null]


ALBUM: The Holydrug Couple – Noctuary

Holy smokes, we hebben een partij nieuwe muziek voor je! Ga daar maar eens over rustig voor zitten. We hebben een zeer diverse collectie nieuwe liedjes bij elkaar weten te sparen. Van de erg mooie en veelbelovende nieuwe klanken van de nieuwe ‘Speeldoos’ van Torre Florim & Roos Rebergen tot de heerlijk psychedelische vibes van het nieuwe nummer van The Black Angels, naar de punk-kneiter Electric van The Men. Het zit er allemaal bij. Als bonus-track hebben we de nieuwe van The Strokes toegevoegd, wij zijn er nog niet helemaal over uit namelijk…


NOVELLA – Don’t Believe Ayn Rand



No Ninja Am I – Picture On My Screen



Melted Toys – Always



Cigarette Bums – Stoned To The Bone



The Black Angels – Don’t Play With Guns



The Men – Electric



Torre Florim & Roos Rebergen



Foals – My Number



Herrek – Rain



BONUS:

The Strokes – One Way Trigger