Popronde Groningen
4 oktober 2018

De Popronde is in volle gang en in diverse steden vind je dit jaar een The Daily Indie-podium, waar je de acts ziet spelen waarvan wij vinden dat ze wel wat meer in de schijnwerpers mogen staan. We zijn deze week alweer bijna halverwege en reizen donderdag af naar het hoge noorden én een van onze favoriete steden voor Popronde Groningen. We hebben het mooiste plekje van de stad in het Grand Theatre, waar je optredens ziet van Boy On The Moon, Donna Blue en Smudged Toads. We hadden een groen geschminkt één op ééntje met de Rotterdamse elektrokrautrockers van die laatste band.

Mink Steeklenburg doet de publiciteit bij Rotown by day, en is een ranzige, groene pad by night, als onderdeel van Smudged Toads. Een inmiddels driekoppige band die als een grap bij elkaar kwam, en per ongeluk de meest dansbare krautrock van Rotterdam maakt. Inmiddels heeft de uit de klauwen gelopen grap al op onder andere Eendracht Festival en Motel Mozaïque gespeeld. Nu kan het drietal ook Popronde aan die reeks toevoegen.

Mink, vertel! Hoe is Smudged Toads nou precies ontstaan?
“Dat is een grappig verhaal. Bart (Hoogvliet, red.) en ik zaten samen in een andere band en wilden heel graag optreden op Eendracht Festival, het Rotterdamse showcasefestival. De rest van de band wilde alleen niet meer onbetaald optreden, dus deden we het met z’n tweetjes. We noemden onszelf voor de grap de twee vieze padden van de pad, dat werd Smudged Toads, en voor ik het wist stonden we met groen geschilderde gezichten op het podium van Eendracht Festival. Het is nooit heel serieus geweest, gewoon een uitlaatklep voor de lol.”

Hoe is dat uiteindelijk uitgegroeid tot een serieuze act?
“Het begon echt belachelijk: we deden alleen optredens, maar repeteerden niet. Nu zijn we bijna klaar met een EP. In eerste instantie speelden we alles zo dat we het live konden uitvoeren, nooit met backing tracks bijvoorbeeld. Maar met opnames is het toch toffer gelaagd te werken. Maar dit maakt de boel live niet veel gelaagder. We kunnen alles improviseren, maar het is vooral een dansbare, spacy jam.”

Nu moeten jullie deze gimmick dus in leven houden.
“Ik weet niet wat we ons op de hals hebben gehaald. Elke dag groene gezichten, kleding onder de groene vegen die er niet meer uitgaan, met een halfgroen gezicht op je werk verschijnen de volgende dag… En die schmink is best duur! Ik woon in Rotterdam en heb een soort Turkse bruiloftenwinkel om de hoek, daar koop ik altijd dezelfde grote pot ‘peacock schmink’. Lekker glimmend groen, dat kost zo’n vijftien euro en doen we twee optredes mee. Dus ze kennen me ondertussen behoorlijk goed daar. Maar het blijft het waard doordat mensen je steeds aankijken van: wat is dit?”

Hoe bevalt Popronde zo ver?
“We hebben allebei wel eens eerder meegedaan aan Popronde met andere bandjes. Dan was het altijd mega spannend: stressen om goed geluid, om de opkomst… Nu doen we mee met veel minder druk: we doen mee omdat we het leuk vinden, dus alles wat telt is dat we er een feestje van maken. Ik bezorg de krautende repetitieve synthlines en Bart gaat daar overheen helemaal leip op z’n drumstel. We hebben er nu ook een bassist bij, die nog een extra rauw randje bezorgt. We spelen vooral ’s avonds en ’s nachts, tijdslots die heel goed bij onze muziek passen. Alleen is het daardoor wel vaak drama om slaapplekken te vinden.”

Maak van de gelegenheid gebruik, zou ik zeggen!
“Goed idee. Deze padden zoeken nog een vijver om in te slapen op 4 oktober in Groningen, 5 oktober in Den Bosch, 6 oktober in Haarlem, 11 oktober in Utrecht en 9 november in Haarlem!”