Guro Kilking, Rich O’Flynn en Luís Santos komen respectievelijk uit Noorwegen, Ierland en Brazilië, maar hebben toch iets gemeen: ze vormen samen de band All We Are, die vanuit Liverpool heel aanstekelijke muziek over de wereld uitstrooit. De vocalen zijn hoog, de gitaarriffjes verslavend en alles aan All We Are doet denken aan de jaren zeventig.

 Excentrieke visuals
De single Feel Safe is al een tijdje uit, en sinds kort is er ook een clip om de muziek te ondersteunen. De video is geregisseerd door Pedro Martin-Calero en is een spektakel bestaande uit excentrieke visuals, slow-motion beelden, lichtinvallen, kleuren en glitters. All We Are is dus niet alleen een feestje voor de oren, maar ook voor het oog.

All We Are toert momenteel door Engeland, onder andere als voorprogramma van Jungle en ze spelen op Field Day 2014. Over een album is helaas nog niets bekend, maar tot die tijd zullen we het nog wel even redden met Feel Safe.

Leer ons powerpop-koning Mikal Cronin kennen! Onze cover boy van Issue #06 met zijn destijds (en nog steeds) prachtige plaat ‘MCII’. Hij is ineens weer even terug met een nieuw nummer genaamd Soul In Motion, als onderdeel van de LAMC-serie.

Drumcomputer
Het nummer Soul In Motion had zo op ‘MCII’ gekund, ’t enige verschil met die nummers is dat er een drumcomputer gebruikt wordt op deze single. Lekker nummer dus, want een fijn stukje gitaarpop kun je wel overlaten aan Cronin. Maar goed,  heel vernieuwend is het niet voor de songwriter. Is dit overigens alles? Uiteraard niet, want de single heeft ook een B-kant, die vol is gespeeld door de band WAND. 

—————————————————————————————————————————————————————-

Wat meer informatie over de LAMC-serie:

We are launching the LAMC split 7” series in loving memory Ariel Panero, our dear friend and a partner in Famous Class.

The series gets its name from the epic Less Artists More Condos concerts that Ariel threw, showcasing amazing bands in some strange and unique venues. Ariel’s driving force was a desire to get the bands he believed in the recognition he felt they deserved. This series simply tries to honor that idea.

For each LAMC split 7” we ask one of our favorite bands to provide us with an unreleased track for the A-side. We then asked them to pick their favorite emerging artist to provide a track for the B-side. Ariel’s LAMC shows introduced New Yorkers to bands they might not have otherwise discovered – we hope that this series will do the same. We’ll also make the tracks available on the FAMOUS CLASS bandcamp page with 100% of the digital proceeds going to the Ariel Panero Memorial Fund at VH1 Save the Music.

Vijf jongens uit het Limburgse Horst die met een gare demo, een gezonde dosis humor en zelfspot zichzelf binnen een paar maanden heerlijk op de kaart hebben gezet in Nederland. Wij spreken met gitarist Sjors Driessen om te kijken hoe ze dat hebben geflikt.

Nou, zeg het maar.
“Ja, wat kan ik vertellen. Ik, de drummer en de zanger spelen al sinds ons dertiende in allerlei bandjes en zijn altijd wel bezig geweest. We kwamen meer uit de hoek van de punk en we waren eigenlijk altijd alleen maar aan het kutten en hadden het wel opgegeven. Maar we zijn toen in de tussentijd andere muziek gaan luisteren en wilde we dit toch wel heel graag gaan doen.”

Hoe is die scène in Horst?
“Eigenlijk zou je dat nog wel verrassen, zeker als je het vergelijkt met de rest van het Noord-Limburg. Er is nog best wel een jongerencultuur, dus je kunt wel ergens beginnen. Maar goed, je komt er niet heel ver mee als je daar blijft hangen.”

Jullie speelden al snel veel goede shows door het hele land, met toch wel redelijk crappy demootjes. Wat is jullie geheim?
“Goede vraag, wij stonden er zelf ook wel van te kijken moet ik zeggen. We hebben het nooit heel hard geprobeerd, we namen de muziek heel serieus maar alles daaromheen eigenlijk niet zo. We hebben ook wel een beetje geluk gehad met de mensen die we tegen zijn gekomen. Wij nodigden bijvoorbeeld Traumahelikopter eens uit om bij ons te komen spelen in Horst, daarna nodigden zij ons uit in Vera Downstage, waar Jan Kooi van Kogar Records was. Zo gaan die dingen dan of zo.”

Ja, want Jan Kooi brengt met zijn cult-label jullie eerste single uit, dat zal wel een steuntje in de rug zijn als hij iets uitbrengt of niet?
“Zeker weten. Hij brengt al sinds 1994 singles uit en sinds tijden had een paar jaar geleden weer eens iets uitgebracht met Traumahelikopter. Mensen letten wel op als hij iets uitbrengt, dus dat is wel erg tof. “

En daarna? Dan komt er wel een debuutalbum aan, toch?
“Dat is wel de bedoeling inderdaad, maar we hebben nog geen planning. We hebben wel al wat dingen om op het album te zetten, maar we zijn er nog niet echt mee bezig. Het is nog een beetje wazig. Zo doen we het altijd, we kijken rustig om ons heen en kijken wat we willen doen, we laten ons niet dwingen door iets of iemand. Dan blijft het ook leuk denk ik.”

Wat vind je van die hele garage-hype, of hoe je het ook wilt noemen: revival? Merken jullie daar wat van?
“Het is gewoon weer die noodzakelijke terugkeer van rock ’n roll. Om de paar jaar komt dat altijd weer terug, in welke vorm dan ook. En dat was ook wel weer eens nodig!”

Goed om te weten: op Record Store Day worden er 5.000 singles van First/Last van AFTERPARTEES weggegeven bij alle aankopen. Dikke win-win situatie, dus!

Identieke rode colberts, zwarte Steve Jobs-coltruien én witte pantalons, Love Letters staat nu al (!) in mijn eindejaarslijstje. Als onze stoner-vrienden van That‘70s Show een band zouden vormen dan zou dit het onvermijdelijke resultaat zijn. Anna, de drumster van Metronomy, lijkt namelijk verdomd veel op Donna.

Top of the Pops én een trompet.
Vanaf de eerste seconde begeven we ons in een heerlijke jaren ‘60 televisieshow a la Top of the Pops incluis felgekleurde decorstukken, zoetige koortjes én een simpel doch hypnotiserend pianostukje. Maar, vanaf 2.24 worden we aangenaam verrast door een flirterige trompet, die ons er op attendeert dat dit het moment suprême is, en dat onze vrienden achter de coulissen verdwijnen. Love Letters is ziekelijk vrolijk, dansbaar en brengt de hopeloze romanticus in je naar boven.

Gebeurt bovenstaande niet, stuur me dan gerust een e-mail. Het gelijknamige album Love Letters verschijnt op 10 maart in de winkel. Ik stel een remake van de videoclip voor met *tromgeroffel* Rolf Wouters als presentator. Iemand?

De enige rockband in de BBC Sound Of 2014-lijst zijn was al een goed teken aan de wand. Na het horen van eerste single Out Of The Black wisten we het vrijwel zeker. Maar na de show die de band gaf op Eurosonic was er geen enkele twijfel meer over mogelijk: Royal Blood is de beste nieuwe rockband die er is. Nu is de vervolgsingle hier. En ook deze blaast je omver!

Al het goede van harde rock ineen
Vrijwel iedere band binnen het genre kan niet om de groten binnen genre heen, inspiratie van de grote jongens is er altijd. En het niveau komt zelden in de buurt van degene waar het op geïnspireerd is. En komt Royal Blood de hoek om, gooit de stevigheid van Queens Of The Stone Age, de coolness van Jack White en de grootsheid van Muse op een grote hoop.

En komt er nog mee weg ook. De sleutel hiertoe is het ijzersterke liedje die schuilgaat onder de enorme gitaarmuur en strakke drums. Het strakke geheel staat als een huis en wordt met overtuiging gebracht. Scoren op originaliteit doet Royal Blood niet of nauwelijks, maar wanneer je een song schrijft waar alle grote acts een hit mee in handen zouden hebben maakt dat helemaal niet uit.

Het surf- & psychnoir trio The Wytches uit Brighton is deze week gelukkig weer eens in ’t land, want de band speelt vandaag op Le Guess Who?! Een goede reden om hun laatste single Wide At Midnight uit te lichten, die via Hate Hate Hate Records uit wordt gebracht. De naam van het label is goed gekozen op de uitstraling van hun muziek, deze single is weer overgoten met een helse duisternis die zich als een beklemmende deken om het nummer worstelt. De schemerige sfeer wordt versterkt door de raspende uithalen van zanger Kristian Bell, de als een spookhuis klinkende gitaar en de bas en drum die met hun contrasterende partijen elk effect versterken. Lovely, creepy shit.

We zijn er bij The Daily Indie best wel een beetje trots op dat we de primeur hebben van de nieuwe single van April.
The Rise And Fall Of A Beautiful Bird heet dat nieuwe nummer. Vol afwisselende en genuanceerde samenzang, vernuftig en subtiel in elkaar stekende drumpartijen, een aanstekelijk refrein en een heldere, spannende en sprankelende gitaarsound.

Aan de ‘andere kant’ van de digitale single staat het deinende Beat Up Generation, waarbij de weidse en echo-geladen gitaarpartijen meer in de richting van The xx gaan en de luisteraar langzaam en aangenaam meevoeren op een rustig kabbelende stroom. Als je even lekker weg bent gedroomd wordt er opgebouwd naar het rauwere refrein, die je zo weer uit de dromerige sfeer haalt en een gebalanceerd contrast aan het nummer geeft.

Release
De single is op vinyl te koop en wordt zaterdag 23 februari gereleased in Ekko, Utrecht. Waarbij de Utrechters niet alleen zullen spelen, ze nemen die avond ook nog hun vrienden van T.S. Eliot Appreciation Society, Bodypolitics en Kids With Guns mee. En dat is nog niet alles, want als kers op de taart zorgen Rats On Rafts en Ravage! Ravage! voor de DJ-sets. We zien je daar!

The Rise And Fall Of A Beautiful Bird

Beat Up Generation