Het lijkt wel gisteren dat we de jaarlijstjes van 2014 online knalde, nu is het alweer februari. Which means, we zitten al op iets minder dan 1/12de van het jaar. Ook deze maand komen er weer veel nieuwe pareltjes van albums naar boven drijven, wij zetten de toppers alvast op een rijtje voor je!
Tekst: Mabel Zwaan
Hiss Golden Messenger – Southern Grammar EP (2 februari)
Nee, Hiss Golden Messenger is niet meer de minste in het circuit. Toch was zijn vijfde album ‘Lateness of Dancers’ met het schitterende Lucia een van de meest onder-de-radar-pareltjes van 2014. Maar, na drie gigs als Ben Howards voorprogramma in de Heineken Music Hall, krijgen jullie in 2015 een herkansing met het drie nummers tellende Southern Grammar. Daarnaast zal hij zijn giga-oeuvre ten gehore brengen in Rotown (14/2) en EKKO (15/2).
SHINIES – Nothing Like Something Happens Anywhere (2 februari)
Ergens in 2013 kwamen deze shoegazers voor het eerst in ons vizier met een aantal meeslepende en pakkende EP’s en singles. Nu is het tijd voor het echte werk en brengt SHINIES uit Manchester deze maand hun debuutalbum ‘Nothing Like Something Happens Anywhere’ uit. Reken maar dat dat een plaat is die je wilt horen. De C, klinkt puntgaaf en weet een perfecte balans te vinden tussen allerlei door elkaar heen bewegende instrumenten die trillen op een licht zenuwachtige synth. En o ja, de plaat is geproduceerd door MJ van Hookworms.
Father John Misty – I Love You, Honeybear (9 februari)
Huh? Amerikaanse familie van broeder Dieleman? Neen, alhoewel ook deze Father John Misty zijn liedjes in een fraai folk-jasje hijst. J. Tillman, de man achter Father John Misty, was onder andere drummer van indiefolkers Fleet Foxes. In 2012 bracht hij al een prachtig debuutalbum uit en zo aan het einde van 2014 mochten we twee nieuwe singles ontvangen, nu is het tijd voor album número dos.
Peace – Happy People (9 februari)
SPOILER ALERT: ‘Happy People’ gaat vooral over unhappy people. Bands zoals Swim Deep, Temples en Peace hebben de kracht van het positief denken teruggebracht in de indiewereld en hebben zich met deze blije vibes tussen de boze bands als Fat White Family en Bass Drum of Death weten te wringen. Tenminste, zo bleek op debuutalbum ‘In Love’. De paar singles die het licht al hebben gezien verraden een twist in de manier van denken. Gelukkig zijn deze nog wel even heerlijk als we gewend zijn.
Vision Fortune – Country Music (9 februari)
Vision Fortune: een groter contrast met ‘Country Music’ is er niet. Deze albumtitel slaat dan ook meer op de prachtplaats waar het album is opgenomen. Een villa met zwembad in een uitgestrekt landschap die Google Maps’ig van de albumcover afstraalt. Met een beperkte collectie dvd’s, vergeten bordspelletjes en het ontbreken van enig talent voor paardrijden, zat er voor de Britten niks anders op dan zich volledig te gooien op hun tweede album.
The Districts – A Flourish And A Spoil (9 februari)
The Districts timmert al behoorlijk aan de weg. Met één EP in de merchandise, een plekje op de posters van onder andere Motel Mozaïque, Lowlands en London Calling en twee bijzonder veelbelovende singles Peaches en 4th And Roebling voor het album. En met John Congleton (o.a. St. Vincent, Angel Olsen) als producer kan het bijna niet misgaan. The Districts kent veel stuwende lagen waar bands als Spoon en Cold War Kids ook zo heerlijk mee kunnen spelen. De band weet de spanning ultiem beet te houden met op- en afbouw van sound en volume, zoals Pixies dat ook kan.The Districts musiceren met grote zorg en een bijzonder uitgekiende timing.
Ibeyi – Ibeyi (16 februari)
Ooit gehoord van Yoruba? Geeft niet. Volgens Google is dit een Nigiriaanse taal die zich via slaven naar Cuba heeft verplaatst in de achttiende eeuw. Maar de bloedmooie tweeling Lisa-Kaindé en Naomi Diaz spreekt het vloeiend. Ibeyi (ee-bey-ee) zingt ons toe in het Engels en de inheemse taal. Door de magische combinatie van deze twee talen is de sfeer rondom de plaat een mengeling van een traditioneel stamfeest in de Afrikaanse woestenij en James Blake, King Krull en FKA twigs. Intrigerend op z’n minst.
A Place To Bury Strangers – Transfixation (16 februari)
We kijken al een tijdje reikhalzend uit naar nieuw werk van shoegazetrio A Place To Bury Strangers a.k.a. ‘The Loudest Band From New York’. Het is alweer ruim twee jaar geleden dat de band ons met EP ‘Onwards To The Wall’ en langspeler ‘Worship’ voor het laatst ondersteboven blies. Met de nieuwe single Straight doet de band nog harder verlangen naar dit nieuwe album, deze klinkt als een strak gespannen elastiek, dat stuiterend losschiet en je frontaal in je bakkes raakt.
Cheatahs – Sunne EP (23 februari)
Binnen een jaar na je debuutalbum met nog een EP komen: nee, Cheatahs zit niet stil. De ingrediënten zijn in de tussentijd grotendeels hetzelfde gebleven. De combinatie van een simpele maar goede song, gruizige gitaren en kekke hook werken in ieder geval nog steeds als een trein! De bas in de recent uitgebrachte single Controller klinkt elektronischer dan wat we van de band gewend zijn. Experiment voor een volgend album?
Spectres – Dying (23 februari)
Spectres refereert naar een geest, een Runescape-aspect of naar een groovy disco band in Beatles-pakjes. Maar nee, deze Spectres komen uit Bristol. Dat zegt al genoeg. De band wordt bestempeld als een gazy noise band, dus even kort door de bocht; ze zijn luid. Twee EP’s en flink wat fuzz rondom de band is daar dan eindelijk het debuut ‘Dying’.
Verder in februari
Two Gallants – We Are Undone (2 februari)
California X – Nights In The Dark (2 februari)
H Hawkline – In The Pink Of Condition (2 februari)
Title Fight – Hyperview (2 februari)
The Amazing – Picture You (16 februari)
The King Khan & BBQ Show – Bad News Boys (23 februari)
The Pop Group – Citizen Zombie (23 februari)
Dutch Uncles – Oh Shudder (23 februari)
The Pop Group – Citizen Zombie (23 februari)
Dan Deacon – Gliss Riffer EP (23 februari)
