Acid Mothers Temple
Dinsdag 23 oktober

Acid Mothers Temple landt volgende week dinsdag in Patronaat. Voor deze psychrock/gaze-formatie zijn muziek komt spelen in Haarlem, duiken wij alvast in het bijzonder veelkleurige universum van de groep. Want dat er is eentje waar je heerlijk in kunt verdwalen. 

Wie voor het eerst in deze band duikt, kan de hoeveelheid materiaal tegelijkertijd ook nogal overweldigend zijn. Vier verschillende groepsnamen, tal van verschillende bezettingen en meer dan honderd albums. Tja, waar begin je dan? Dat vroegen ook wij ons af en dus zochten wij het uit!

Geestelijk vader Kawabata Makoto
De oprichter van AMT is de in Osaka geboren Kawabata Makoto, die al sinds de jaren zeventig in tal van bands speelt. De bekendste daarvan is de noiserock-band Mainliner, die in 1995 werd opgericht door Makoto en bassist Asahito Nanjo.

Foto: Kawabata Makoto

 

De droom
Makoto zijn wil om muziek te maken ontstond in een droom die hij had op tienjarige leeftijd. Hij zag en hoorde in zijn droom een orkest op mythische instrumenten spelen. Een geluid dat zo prachtig was: dat had de jonge Makoto nog nooit gehoord. Het waren geluiden die hij naar eigen zeggen uit de kosmos oppikte en hij was er dan ook van overtuigd dat buitenaards leven met hem probeerde te communiceren.

Dat onverklaarbare wat hij in zijn hoofd hoorde, herkende hij later in de muziek van de Duitse elektronica componist Karlheinz Stockhausen. Ook was Makoto toen al een groot rockfan, zijn ultieme droom was dan ook om die twee stijlen – het experimentele van Stockhausen en het rockactige van Deep Purple – te combineren met elkaar. Hij richtte in 1978 daarom zijn eerste band op: Ankoku Kakumei Kyodotai, wat Het Duistere Revolutionaire Collectief betekent. Net als in zijn droom, creëerde hij zelf instrumenten. Niet omdat dat het nou het makkelijk was, maar omdat het heel lastig was om aan instrumenten te komen. Alles om de geluiden te maken die hij oppikte uit de kosmos, want dat is hem tot de dag van vandaag nog niet gelukt. In een interview met Pitchfork beloofde hij dat als ’t hem lukt, hij zal stoppen met het maken van muziek.

De geboorte van Acid Mothers Temple
Laten we hopen dat dat laatste niet gaat gaat gebeuren. Het is namelijk een van de redenen dat Acid Mothers Temple werd geboren. Het was het jaar 1995, nog geen jaar na de oprichting van Mainliner, kwam Makoto samen met een groep vrienden, muzikanten, vissers en andere mensen met een bijzonder talent in zijn geboorteplaats. Naast het oppikken van geluiden uit de kosmos, was het ook Makoto’s doel om artiesten een plek te geven die normaliter niet op een album zouden verschijnen. Dat blijkt ook wel als je de credits op het allereerste album, een zelfgetitelde release van Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O. bekijkt. Mensen werden genoemd voor het bespelen van een ‘kosmische ring modulator’ of het ‘leveren van een erotische basis’.

Acid Mothers Temple in 1997

 

Een verzameling van zielen
Je zou de band dan ook eerder een collectief noemen, maar ook dat is het niet volgens Makoto, zo verklaarde hij aan de website Important Records. Wat is het dan wel? “Een beschrijving van de zielen die zich verzameld hebben onder onze slogan en een levenshouding. Acid Mothers Temple is een plek om te vluchten, een thuishaven voor allen die buitengesloten zijn door de mainstream maatschappij en die zich geroepen voelen door de slogan: ‘Doe wat je wilt doen, doe niet wat je niet wilt doen'”, aldus de frontman. Door dat motto hebben ze volgens hun eigen website veel geld verloren alsmede het vertrouwen in de maatschappij als geheel, maar hebben ze daar veel vrijheid voor terug gekregen.

Naast het doel om dus kosmische muziek te maken met een collectief aan getalenteerde mensen, is een ander doel van de muziek om zichzelf, maar ook zeker de luisteraar, te laten trippen zonder de in de naam verwerkte drug. Daar doet Makoto namelijk niet aan. Het allereerste album werd volgens hem de extreme tripmuziek waar hij altijd al van droomde. De ‘soul collective’  bestaat volgens de band zijn website uit ongeveer dertig leden van beroemde en onbekende artiesten, boeren en dansers. Een officiële line-up heeft de band ook nooit gehad.

 

Bandnamen
De groep heeft meerdere toevoegingen aan zijn naam gehad door de jaren heen. De toevoeging zegt wat over de bezetting en de stijl. Iedere toevoeging heeft dan ook ieder weer zijn eigen albums.

Acid Mothers Temple & The Melting paraiso U.F.O.
Dit was het eerste project dat Makato oprichtte met Acid Mothers Temple erin. Opgericht in hetzelfde jaar als AMT (1995) werd deze variant van AMT opgericht met als doel om toekomstmuziek te maken. Er werd in deze samenstelling in 1996 een zelfgetitelde cassette uitgebracht (die tevens genoteerd staat als het eerste AMT-album), waarna het meer dan tien jaar zou duren voordat de opvolger zou komen. Zoals Pitchfork het eerder ook al benoemde: het kan best lastig zijn om AMT en de adjectieven uit elkaar te houden. Volgens het medium bereikt Makoto en co. in deze samenstelling het hoogste niveau van improvisatie. In 2016 werd het nog eens een tandje complexer gemaakt, door de toevoeging ‘next generation’, die aangeeft dat het hier gaat om een nieuw hoofdstuk met nieuwe leden.

Acid Mothers Temple SWR
Dit smaakje van SWR (Stone, Women & Records) ontstond in 1996 met de toevoeging van bassist Tsuyama Atsushi van de Japanse band Ruins. Naast die toevoeging weten we dat SWR betekent dat  het ‘soul collective’ meer jazzy klinkt in deze samenstelling. Luister hier het album SWR.

Acid Mothers Temple & The Cosmic Inferno
Makoto wilde iets veel zwaarders creëren dan Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O. en richtte daarom in 2005, tien jaar na de oprichting van AMT, de band Acid Mothers Temple & The Cosmic Inferno op. The Melting Paraiso U.F.O. was volgens de frontman teveel hetzelfde geworden als AMT. Het was in dat jaar dat deze band ontstond en dat Makoto vond dat de vrije gemeenschap van zielen verloren was gegaan door het intensieve touren en muziekmaken.

Er was geen balans en het was tijd om de ‘dinosaurus’ die AMT was geworden weer tot leven te wekken. Om het interview met Important Records nog maar eens aan te halen: “Ik had iets nodig dat tegen die overleden dinosaurus van Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O kon opboksen. Iets dat het weer zou doen leven. Alles in het universum  bestaat uit twee elementen. Zoals de oude Chinese yin-yang vijf elementen van filosofie beschrijft, is in alles twee tegengestelde krachten nodig. Zonder de balans tussen deze twee, zou de beweging uit het universum verdwijnen.” Er was meer kracht nodig en dus verving Makoto de originele line-up met (ex-)leden van onder andere de Japanse rockbands The Boredoms, Zeni Geva, Mainliner en Ghost.

Acid Mothers Temple & Space Paranoid
Dit is de meest recente toevoeging aan het AMT-universum. Het bracht een zelfgetiteld album en een livealbum uit. Het ontstond toen AMT het verzoek kreeg van zijn Spaanse boekingsagent om Black Sabbath te coveren en daar zag Makoto wel wat in. Hoewel hij het eerst een ‘one of’ wilde maken, besloot hij de naam te houden, omdat de andere AMT toevoegingen volgens hem voorbij zijn roots zijn gegaan. Het idee was om de Britse blues uit de jaren zeventig te mengen met de psychedelische muziek van AMT. ‘Black Sabbath spelen, maar dan zwaarder en spacier’, aldus Makoto.


 

WEBSITE PATRONAAT | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

Nederland is weer een verrukkelijke live-night rijker: Oscillations – psychedelic encounters. Lexicon Bookings presenteert vanaf juni met regelmaat deze nieuwe avond waar psychedelische muziek in de spotlight wordt gezet. De Oscillations-reeks zal op 4 juni worden afgetrapt in Utrecht en zich vervolgens verplaatsen naar Eindhoven en Hengelo. En met Electric Eye en Klaus Johann Grobe als eerste namen is de avond er een voor een ereplekje in de agenda!

Electric Eye heeft in het verleden al op Eurosonic, Incubate, Down The Rabbit Hole en Let’s Get Lost gestaan en wordt vaak vergeleken met The Black Angels, Wooden Shjips, Pink Floyd en Pompeii. Klaus Johann Grobe is uit ander hout gesneden, ook hun naam heeft op de Eurosonic-poster gestaan maar wordt eerder vergeleken met een product van een platenkast vol obscure pareltjes uit de jaren zestig en zeventig met pakkende deuntjes à la Between The Buttons als gevolg.

04.06.2015 Electric Eye + Klaus Johann Grobe + Newmoon @ EKKO, Utrecht 
05.06.2015 Electric Eye + Klaus Johann Grobe @ Eindhoven Psych Lab, Eindhoven 
06.06.2015 Electric Eye + Klaus Johann Grobe @ Metropool, Hengelo

 

De weirdo King Khan heeft zich met zijn maatjes van The Shrines in het rijtje van de medeweirdo’s Ariel Pink en Mac DeMarco weten te wringen. En dat komt niet alleen maar door zijn met glitters besprenkelde bos krullen, pornosnor en bijzondere kledingcollectie. De band vermengt garagerock, sixties-psychedelica en rhythm ‘n’ blues, aaneengeregen door de schorre stem van King Khan. Ook zijn shows staan erom bekend rondom spectaculair te zijn. 

Jij kunt getuigen zijn van zo’n show! Op 13 mei in Doornroosje, Nijmegen. Deel de status op Facebook of retweet op Twitter om kans te maken!

 

Met Föllakzoid en The Holydrug Couple is het de laatste jaren duidelijk geworden dat je de Chileense psychscene zeker niet moet onderschatten. We spraken beide bands in het verleden al eens over de geheimen van de Zuid-Amerikaanse psychedelica, die zich ook weer heerlijk laat horen op Baby, I’m Going Away.

Als het relaxte broertje van Tame Impala neemt de single je vier minuten lang mee naar een buitenaardse atmosfeer, waar je beneveld rond de sterren wordt gedraaid door lichte drones en zwevende gitaren. Dit alles onder een steady drum, die de song netjes bij elkaar houdt. De single verschijnt op het nieuwe album ‘Moonlust’, dat 12 mei uitkomt via Sacred Bones Records.