We hebben deze week weer een nieuwe podcast in elkaar gezet met allerlei psychy en vuige deuntjes die ons erg lekker in het gehoor lagen. Klik op play en laat je ruim dertig minuten verwennen door onze laatste podcast met o.a. The Dandelion, Mirror Mirror, The Wands, Childhood,Charlie Boyer & The Voyeurs, The Living Eyes, Needle Points & Dark Bells. Enjoy!
Artwork by: Red Suitcase
*Je kunt ons ook volgen via The Daily Indie Radio Tumblr
Er gebeurt genoeg in Philadelphia, na net de prachtige nieuwe single van The War On Drugs te hebben gehad, gaan we nu verder met Needle Points. Weer heel anders, maar niet minder lekker. De band klinkt authentiek, analoog, ritmisch en fuzzy. Hoe ze het zelf omschrijven?
Bom Tugangu
Goed, weet je dat allemaal ook weer. Eigenlijk is het dus gewoon zeer groovy en psychy garage, wat je goed op hun single I Drink Rainfall kunt horen, die weer afkomstig is van de EP ‘Bom Tugangu’. De eerstgenoemde luister je hieronder!
The Spyrals is een band uit San Francisco zoals we ze graag hebben: een goede dosis garage en psych, rockend als een malle, met beresterke nummers, een strakke sound en de krachtige en eigenzinnige stem van zanger/gitarist Jeff Lewis die het helemaal afmaakt. We spreken hem over The Spyrals en die voortreffelijke tweede plaat, genaamd ‘Out Of Sight’.
Zo, wat ben je allemaal aan het doen Jeff?
“Ik probeer mijn nieuwe hond te laten stoppen met blaffen en urineren op mijn vloer.”
Kun je ons iets vertellen over The Spyrals en haar historie?
“De band is ongeveer een jaar of vier bezig. De line-up is wel altijd wisselend geweest, op een gegeven moment hadden we vijf bandleden, waarbij we de laatste twee jaar met ze drieën zijn. De band lijkt altijd in een staat van verandering te zijn, zodra het comfortabel wordt veranderen er weer allerlei dingen.”
Was die vermindering in bandleden iets dat nodig was?
“De band is wel veel meer bij elkaar gekomen toen we een drietal werden. Het maakt de processen makkelijker om nieuwe nummers te schrijven.”
Wat is het beste aan het spelen in The Spyrals?
“Muziek maken met goede muzikanten en vrienden.”
Wat voor albums staan er zoal in jouw platenkast?
“Het is niet de grootste collectie, maar er is een goede variatie aan classic rock, blues, country, garage en reggae. Ik heb vooral een hoop oudere platen die ik goedkoop heb kunnen kopen, maar ik koop wel steeds meer hedendaagse releases. Het is gewoon duurder om nieuw vinyl te kopen.”
Wat was de grootste motivatie achter het beginnen van The Spyrals?
“Uiteraard om veel geld te gaan verdienen, maar dat is nog steeds niet gebeurd, man…”
Wat móeten we weten over jullie?
“Je hoeft niet zoveel te weten. Luister naar de muziek en kijk of je het tof vindt.”
Wat vind je het meest leuke aan de muziek die je maakt?
“Het is een levend wezen. Het kan veranderen als je dat wil.”
Wat inspireert je op dit moment?
“Wat me nu inspireert zijn opties en de toekomst. Waar we naartoe gaan en hoe het zal klinken.”
Wat is het allerbeste aan het wonen aan de westkust?
“De oceaan en het weer.”
Heeft het rijke muziekklimaat van San Francisco veel invloed op je?
“Dat durf ik niet te zeggen. Ik ben in en om San Francisco opgegroeid en ik kan daar niet echt omheen. Mijn familie is verbonden aan dit gebied en mijn ouders hebben echt fantastische bands gezien in de jaren zestig en zeventig. Dus ik denk wel dat de historie van de muziek via hen een effect op mij heeft uiteindelijk.”
Wat is de beste manier om naar jullie muziek te luisteren?
“Als het maar niet niet op computerspeakers is! Het is best zielig dat veel mensen tegenwoordig zo muziek luisteren.”
Heb je nog tips voor andere bands uit SF of LA waar we echt naar moeten luisteren?
“Burnt Ones en Cool Ghouls uit San Francisco zijn echt te gek. Jesus Sons uit LA komen volgend jaar met een album, daar zit onze vorige bassist in. En Froth uit LA is erg tof.”
Is er nog iets dat je wilt delen?
“Ik ben vandaag door een hond gebeten en ik verander daardoor misschien wel in een weerwolf.”
Nog meer interviews lezen? Check dan ons gratis te downloaden magazine!
The Vickers liepen we onlangs ineens tegen het lijf. Deze psychedelische band uit Florence weet een soort sixties pscyh te mengen met een jaren ’90 geluid. En op een of andere manier blijkt dat prima te werken. Uit deze interessante combinatie komt She’s Lost, een nummer met een heerlijke op- en afbouw. Openend als een nummer dat door The Horrors geschreven had kunnen worden, met groovy bas, mellow drums en glinsterende gitaren, totdat de track overgaat op bij 1:19 op een sound die op een break die op een plaat van Tame Impala had kunnen staan. Ondertussen zwellen de gitaren steeds meer aan, maar worden vallen alle instrumenten ineens stil en wordt er een nieuw gedeelte ingeslagen met de zang. Rustig wordt het geheel weer opgebouwd, komen we langs een lekker knerpende solo en volgt er een extase, die zich weer rustig af laat bouwen naar het einde.
B-side
Zo neemt The Vickers je mee op reis door hun nummer. Er is ook nog een B-kantje genaamd All I Need te vinden op Bandcamp. Check het hieronder!