Klein, simpel, maar oh zo krachtig. Singer-songwriter Tineke ‘Tenfold’ Hussaarts maakt met haar nieuwe EP Before We Go Somewhere een prachtige samensmelting van  zachte harmonieën en heldere klanken onder diepzinnige teksten. Een EP waar je even stil van bent. Je hoort hem hier als eerst bij The Daily Indie!

Wat opvalt aan Before We Go Somewhere is het zorgvuldige verschil in compositie in elke track. Het gevaar bij singer-songwriters schuilt erin dat de componist steeds dezelfde akkoorden en melodie gebruikt. Dat is bij Tenfold absoluut niet het geval. Het is creatief, maar niet overheersend. De teksten komen binnen. Ze zijn herkenbaar, lief en nonchalant. Before We Go Somewhere doet denken aan een kleinere versie van Rachel Sermanni of Lily Kershew.

Nummers Like The Tequila en So Simple zijn heerlijke wegdromers. Het Nederlandstalige Als Ik Liever Zie, midden op de EP, lijkt in eerste instantie uit de toon te vallen door die taalkeuze, maar na een paar keer luisteren blijkt het tegendeel waar: het nummer gaat wonderwel op in het geheel. Afsluiter Before We Go Somewhere heeft op zijn beurt een ongebruikelijke combinatie van klanken, waardoor het nummer zowaar aan jazz doet denken.

Deze plaat draai je onderweg, tijdens het lezen, bij je kopje thee of gewoon, als je even rustig na wil denken. Het klopt, het past en eigenlijk is hij te kort. Before We Go Somewhere is een echte herfstplaat met een optimistisch randje. Het schept hoge verwachtingen voor een daadwerkelijk album van Tenfold.

Before We Go Somewhere verschijnt morgen, met de officiële releaseshow in theater De Roode Bioscoop in Amsterdam. Vandaag hoor je de plaat al bij The Daily Indie!

Bovendien: CADEAUS! We mogen van Tenfold drie exemplaren van Before We Go Somewhere weggeven aan leden van The Daily Indie! Je checkt het in de eerstvolgende leden-nieuwsbrief.

Ook kans maken op het album? Word dan snel lid! Dan maak je niet alleen kans op dit album, maar krijg je ook vier keer per jaar The Daily Indie magazine in de bus, loop je gratis naar binnen bij onze festivals, maak je gebruik van legio mooie ledenkortingen en steun je de Nederlandse indie-scene, en artiesten als Tenfold.

Onlangs lieten we je al kennis maken met Beach, van de Amsterdamse garagenoiserockers van BARTEK. De band speelt dit najaar in de Popronde en heeft een behoorlijke reputatie hoog te houden als het aankomt op liveshows. Dat kan niet anders, of de rest van Nederland gaat ook vallen voor BARTEK.

Des te beter dat we vandaag de eer om de live-registratie van de song Nothing in première te laten gaan. De band speelde de song eind februari op bij een gig in de Amsterdamse Sugarfactory. Verantwoordelijke voor de video is Jilles van Kleef, die we dan weer kennen uit het team van onze eigen TDI Video.We willen er vooral niet te veel woorden aan vuil maken. Oordeel zelf, en zorg dat je BARTEK live gaat zien dit najaar, bij een Popronde-show bij jou in de buurt.

Soms beland je in een duistere kroeg, in Amersfoort, net na middennacht. Raar smakend bier van de tap, je wisselt naar flesjes en maakt eens een praatje met een onbekende. Je hebt van die dagen. Wie loop je dan tegen het lijf? Ciao Lucifer, kennelijk. En dan komt de band met een gitaar, twee microfoons en een drumstel aanzetten. Dancepunk maken ze, naar eigen zeggen. En dat is eigenlijk wel een heel lekkere omschrijving van het nieuwe nummer Can’t Love You Back.

Maar laat je niet voor de gek houden door deze muzikale en goedlachse snuiters, want het zijn geen onbekenden. Zo zien we Marnix Dorrestein van IX in het leren jackie en in het witte t-shirtje: Willem Wits van, ja, Willem Wits. Onder de naam Ciao Lucifer is het duo een tijdje geleden een duivels bandje begonnen. Wij hebben bij The Daily Indie vandaag de eer om de gloednieuwe videoclip in première te laten gaan! En dat is bepaald geen straf, zoals je hieronder kunt zien:

Het concept van de video is net zo inventief en verslavend als het nummer zelf. De videoclip bestaat namelijk uit alle profielfoto’s van de mensen die de band op Facebook volgen. De ongelooflijke hoeveelheid werk die in het verzamelen van de foto’s heeft gezeten, betaalt zich gelukkig compleet uit. Je wilt namelijk sowieso jezelf een keertje zien (mocht je ook zo’n early adopter zijn) en het is onwijs grappig om al je medefans voorbij te zien komen. Was je te laat voor de video? Ciao Lucifer liken kan altijd hier nog.Maar bovenal is Can’t Love You Back vooral een ongelooflijk sterk nummer. Hoe de twee muzikaal met elkaar dollen en spelen is aanstekelijk. Opbouwen, vertragen, stoppen en weer versnellen, alles onder het genot van een continue groove en een zanglijn in het refrein die je de rest van de dag niet meer verlaat. Can’t. Love. You. Back.

Vorig jaar mocht ons videoteam de Hollandse meesters van dissonante gitaarmuziek, TV Wonder, eens voor de camera verwelkomen voor een luid galmende livesessie. Vandaag hoor je bij The Daily Indie voor de allereerste keer hun twee gloeiend nieuwe songs, Glazed en Fixed Aesthetic.

Het zijn er twee die inwerken als vitamines die de bloedcellen met extra kracht door het indielijf laten dartelen. Typisch indiebloed dus, met niet te zuinige verwijzingen naar Sonic Youth; vandaar dat we het Amsterdamse viertal vanaf hun debuut-EP Bird Sounds al een tijdje in de smiezen hebben.

Glazed is de aftrap van de zomer met een speels kriebelend gitaarlijntje dat stiekem aan de binnenkant van je oren wil blijven hangen, en uitmondt in een strak rockende optater. Vervolgens danst de luisteraar ongemerkt door naar het onheilspellende en shoegazende Fixed Aesthetic.

De jongens brengen de songs uit op cassette in een exclusieve oplage van twintig tapes, via het label Geertruida, het Haarlemse label dat we kennen van de kersthits van Floris Bates en van Those Foreign Kids, het noisy duo dat met zanger/gitarist Marijn Westerlaken en drummer Teun Heijmans bestaat uit de helft van TV Wonder. Even geen cassettespeler bij de hand? Geen probleem, want je kunt beide songs ook hier online beluisteren.

 Jo Marches is het alter ego van de Utrechtse songwriter Johanneke Kranendonk. Aan The Daily Indie de eer om Jo Marches eerste single The Night in première te laten gaan.

Jo Marches melodieuze synthpop houdt het midden tussen adepten als Lykke Li en Låpsley en percussiegedreven, stuwende Kavinsky-achtige 80s-electronica. Muziek voor de nacht, inderdaad. En dat vinden we, eerlijk gezegd, erg fijn klinken.

In Jo Marches vinden we verder David Hoogerheide terug achter de synths. Ook trad het bandlid van Krach en Cheaters op als producer. Samen met hem werkte Kranendonk in studio The Church aan twee EPs, waarvan de eerste dit najaar uit zal komen. Goede timing, want dan speelt Jo Marches ook in de Popronde. Ook is ze aanstaande donderdag te zien in het voorprogramma van Samaris in EKKO.

De videoclip van The Night is gemaakt door de Utrechtse illustrator Iris Deppe, die dan weer eerder diverse illustraties maakte voor ons magazine. Cirkeltje rond.

Twee maanden geleden stelden we je voor aan Kinoo, een 70s-krautrockkwartet uit Groningen. Als je aan die band nog niet bent toegekomen, dan loop je hopeloos achter, want uit diezelfde microcontreien is alweer een nieuw project opgestaan met een ijzersterke debuut-EP. De naam is Baby Salad.  

Aan het roer van het schip dat Baby Salad heet staat, samen met songwriter Matthijs Snijder, Tjesse Riemersma, die ook bij Kinoo de riemen in handen heeft. Twee schepen tegelijk besturen is een knap kunstje, zeker als beide een andere koers varen, maar Riemersma, Snijder en kornuiten hebben de wind in de rug.De vijf zelfbenoemde hip kids omschrijven zichzelf evenwel als avonturiers, gedreven door de krachten van de natuur. Natuurlijk voelt de muziek op debuut-EP Heart Of Grass vaak genoeg aan, ondanks het hoofdzakelijk elektrische instrumentarium en de vele reverb die op het zevental tracks wordt losgelaten. Baby Salad bungelt muzikaal tussen een lofi The War On Drugs en your average slackerpopbandje, kabbelt psychedelisch, rockt hard, maar is dankzij de lofi-productie en de guitige zang te allen tijde óók vrolijk en weird.

Check de hele EP Heart Of Grass hieronder en kijk vooral ook de zeer creatieve video, gemaakt door HACHE, waarin de band, uh, dingen met spiegels doet.

Aan het roer van het schip dat Baby Salad heet staat, samen met songwriter Matthijs Snijder, Tjesse Riemersma, die ook bij Kinoo de riemen in handen heeft. Twee schepen tegelijk besturen is een knap kunstje, zeker als beide een andere koers varen, maar Riemersma, Snijder en kornuiten hebben de wind in de rug.

We hebben weer wat uit Groningen, het zal weer eens niet zo zijn. En het is nog garagepunk ook. OOO spreek je uit als Out Of Order en de band opende in Vera al voor Knots, Peach Kelly Pop en Chastity Belt. De eerste single van de band heet 1, 2, 3 en gaat vandaag in première op uw favoriete muziekplatform.

Dankzij de eerder genoemde voorprogramma’s maakt OOO momenteel snel naam in de Groningse scene, en dus nu ook daarbuiten, als het aan ons ligt. De songs van de drie dames van OOO zijn kort, fel en no-nonsense, denk Bleached als voornaamste referentiepunt. Een EP van het trio is in de maak, voor nu moeten we het even doen met de single 1, 2, 3. Simpele titel? Het dekt de lading, luister zelf maar.

Een heuse internationale première op The Daily Indie vandaag. De Noorse singer-songwriter Pål Moddi Knutsen, kortweg Moddi, maakte een Engelse vertaling van Punk Prayer. Inderdaad, het liedje dat de Russische dames van Pussy Riot in 2012 opvoerden in een Russisch-Orthodoxe kerk en waarvan Vladimir Putin allerminst was gecharmeerd.

Voor de video van het nummer trok Moddi met zijn band naar de kapel van koning Oscar II in Sør-Varanger, helemaal in het ijzige noorden van Lapland en zo dicht bij de Russische grens als ze realistisch konden komen.

Waar Pussy Riot zich bediende van noisy gitaren, een hoop fluor en synthesizers, kleedde Moddi het liedje uit tot de absolute essentie. De subversieve teksten over de corrupte een-tweetjes tussen president en kerk aan de top van de Russische politiek, slechts ondersteund door een piano, waardoor het nummer nu meer aandoet als een psalm dan een punksong. Maar echte punk gaat natuurlijk niet over de verpakking, maar over de boodschap.

In Rusland zal het geen hit worden, maar dat is precies Moddi’s bedoeling. Het te verschijnen album Unsongs bestaat uit twaalf nummer uit twaalf landen, die op eniger wijze verboden zijn omdat ze het establishment bekritiseerden en ten slachtoffer vielen aan de censuur. Als dat geen punk is.Op 17 mei speelt Moddi in de Sugerfactory. Die show is helaas inmiddels uitverkocht.

Wie onlangs een van de In Je Nakie-shows van Lucky Fonz III heeft gezien, maakte al kennis met Tenfold. De 24-jarige Tineke Hussaarts uit Amsterdam tourde in 2014 mee met de Popronde, en de afgelopen weken dus als Lucky’s voorprogramma, wat haar volgende week nog naar de planken van een uitverkocht TivoliVredenburg brengt.

In de tussentijd werkte Hussaarts nog aan de opvolger van haar debuut-EP Tenfold (2014), die in het najaar moet verschijnen. Vandaag gaat Tenfolds nieuwe video So Simple in premiere; op uw favoriete muziekplatform inderdaad.

En ja: de track en bijbehorende video doen precies wat die titel belooft. Tenfold begeleidt haar liedjes het liefst alleen op akoestische gitaar, zodat je alle aandacht kan schenken aan haar heldere, kenmerkende stem. So Simple en de te verschijnen EP werden opgenomen in de studio van Alamo Race Track, onder supervisie van Peter Akkerman, de bassist van die band.Tenfold en haar muziek zijn volledig wars van vervelende pretenties en dit komt ook terug in de clip, waarin we op ouderwetse VHS-video Hussaarts een heel relaxte dag in de zon zien beleven. Dat roept een fijne vintage feel op, zeer geschikt voor een fraaie lentedag zoals deze. Lucky Fonz had zich geen geschikter voorprogramma kunnen wensen.Tenfold live zien? Check haar website.

The Black Atlantic + I Am Oak = Black Oak. De twee singer-songwriters Geert van der Velde (The Black Atlantic) en Thijs Kuijken (I Am Oak) besloten de handen ineen te slaan, een combinatie die beslist niet misstaat. In 2015 begon het duo aan zijn debuutalbum Equinox, dat in mei verschijnt.  Aan ons de eer om single The Grain, afkomstig van dit album, in premiere te brengen! 

Het complete album is geïnspireerd op de evenwichtige balans tussen dag en nacht, gecreëerd met I Am Oaks melancholische folk en het kenmerkende gevoel voor melodie van The Black Atlantic.  Het resultaat? Denk aan Crosby, Stills Nash and Young, Fleet Foxes en Bon Iver.  The Grain wordt gesierd door een lichtvoetige gitaarriff die de zon laat doorbreken en vocals die melodieus de nacht bezingen. Een echte folk aanwinst voor Nederland.

 

 

Op dit moment is Black Oak op tour door Duitsland, dit op de voet volgen? Volg ons op Instagram!

Garagerock uit Groningen: we kunnen er moeilijk genoeg van krijgen. Nu onze vrienden van The Black Cult het pad naar wereldfaam buiten het hoge noorden inmiddels hebben gevonden, draagt de volgende Groningse band zich alweer aan. Aan The Daily Indie de eer om de nieuwe single van Ten Years Today in premiere te laten gaan!

Ten Years Today won Global Battle Of The Bands, waardoor de band vorig jaar mocht aantreden op het Haagse Parkpop. Belangrijker dan de trofeeën op de schoorsteen van deze Groningers is het feit dat ze, net als de grote broertjes van The Black Cult, gewoon onweerstaanbare uptempo garagepop spelen. Party!

Overigens wel een party met een boodschap: Hold Me Tight gaat over over Munchausen-by-proxysyndroom, waarbij ouders hun eigen kinderen opzettelijk ziek maken om mishandelen om aandacht te krijgen. Jawel, u leert wat bij The Daily Indie op woensdagmiddag. Hieronder de kersverse video van Hold Me Tight, check it out!

Meer info over Ten Years Today vind je op de Facebookpagina van de band.