Het is niet geheel onwaarschijnlijk dat Innocence Reaches, het album waar u momenteel een recensie van leest, in de prullenbak terecht was gekomen, als de naam “of Montreal” niet prominent op de hoes geprijkt had. We kunnen het uitleggen.  

De eerste seconden van openingstrack Let’s Relate doen een aantal belletjes rinkelen, waarbij namen als M83, Empire Of The Sun en CHVRCHES al snel uit het langetermijngeheugen boven komen drijven. De band in kwestie – het gerenommeerde collectief rondom multi-instrumentalist en beroepsweirdo Kevin Barnes uit Athens, Georgia – is in eerste instantie in geen velden of wegen te herkennen. Pas als de monotone klanken van het atmosferische Let’s Relate plaatsmaken voor de speelse disco van floorfiller It’s Different For Girls begint het te dagen: dit is of Montreal op de elektrische toer. Vaker dan niet klinkt Kevin Barnes als een frontman gone solo, waarbij de muziek het werk is van synthesizers en computers of instrumenten die zodanig zijn opgepoetst dat ze zo uit GarageBand hadden kunnen komen.

Eenmaal gaat Barnes hiermee daadwerkelijk de mist in, als op A Sport And A Pastime invloeden uit trap en industrial – met name de Venezolaanse producer Arca – de bovenhand krijgen en het resultaat vooral heel anoniem klinkt. Diezelfde invloeden weten daarentegen op Trashed Exes uitstekend te mengen met de aloude weirdness die we van of Montreal gewend zijn. Ook tracks als My Fair Lady en Nursing Slopes bewijzen dat Barnes’ werkwijze wel toe was aan een 21ste-eeuwse optater. Zodoende lukt het Of Montreal om trap, industrial, IDM en electronic disco onze playlist in te smokkelen en bewijst deze idiote virtuoos dat zijn band niet alleen springlevend is, maar ook nog eens hyperactueel kan zijn.

Het album verschijnt eind augustus, maar of Montreal brengt nu al een parel van een single uit: it’s different for girls.   De laatste keer dat of Montreal van zich liet horen was in het voorjaar van 2015, toen dertiende album Aureate Gloom uitkwam. Een oerdegelijke plaat was het, en toch leek er iets niet te kloppen. Frontman en meesterbrein Kevin Barnes leek verstrikt te zijn geraakt in zijn eigen muziekverleden met een niemendalletje – het moet gezegd – als resultaat.  

In een persbericht waarin Barnes over het aankomende veertiende album Innocence Reaches vertelt, lijkt hij zich bijna te verontschuldigen. “Ik raakte in een bubbel waardoor ik enkel in een ander tijdperk kon bestaan, (…) hield me alleen bezig met de Beach Boys, The Beatles en symfonische stukken.” Die bubbel heeft Barnes met de komst van single it’s different for girls gelukkig eigenhandig lek geprikt.

De EDM-acts die de zanger nu hebben beïnvloed (Jack Ü, Arca, Chairlift) zijn duidelijk hoorbaar, en zodoende klinkt Of Montreal hier meer als een solo-synthpopact dan als de vijfmansformatie die het daadwerkelijk is. Ook de thematiek is hyperactueel (maar gelukkig niet minder Of Montreal-eigen): met op de achtergrond een behoorlijk funky groove wijdt Barnes een ode aan alle meisjes van de wereld. Zo zingt hij: “For every one psycho chick, there’s ten thousand hateful pricks”. Daar voegen wij graag een regel aan toe gericht tot de band, want voor elke tegenvaller komt of Montreal weer met een meesterlijke knaller. HIT!

Op 24 en 25 april is het weer tijd voor de (inmiddels legendarische) lente editie van London Calling in Paradiso! De afgelopen jaren werden de twee podia gesierd door onder andere The Kooks, Blur, Franz Ferdinand, Royal Blood, London Grammar, Spoon, Jungle, Fat White Family, Childhood…

Zo kunnen we nog even doorgaan. Ook dit keer is de line-up weer niet mis. Of Montreal, Moon Duo, Drenge, As Elephants Are, Cosmo Sheldrake, Slaves, Happyness en The Districts zullen ongetwijfeld niks van dit weekend heel laten. Daar kun jij getuige van zijn!

Deel de Facebook-post of retweet op Twitter om kans te maken op 2×2 kaarten!

Bekijk hier de aftermovie van London Calling 2014 #2

“This song reminds me how sometimes it’s impossible to focus on anything, and how nice it can be not to feel the need to”, vertelt Reese Donohue van het zoete psych-pop duo Painted Palms aan muziekblad Rolling Stone. Dit bandje, bestaand uit twee neefjes, die voor hun eerste ideeën voor een EP per mail uitwisselden en al gauw ontdekt werden door huidig labelgenoot Kevin Barnes van of Montreal.

Koude winterwind
Bij dit mierzoete deuntje hoef je je ook inderdaad op niets te focussen en kun je lekker wegdromen. De simpele loops, de vrolijke, springerige synths en het geautomatiseerde handgeklap dragen vooral bij aan de playground feel die dit nummer geeft. Door de jingle bells doet Here It Comes het ook zeker goed in kerstsferen. De vocalen klinken al gauw als een zachter, beheerster Animal Collective-gezang. Naar het einde wordt het nummer vrij grof uitgeblazen door een ‘koude winterwind’.

Het debuut ‘Forever’ van dit door meerdere magazines geprezen psychpop-bandje komt uit op 14 januari 2014 en is te pre-orderen op de site van label Polyvinyl Records (Vivian Girls, Wampire, Japandroids). Tevens zijn drie andere albumnummers te beluisteren op de Soundcloud van het label.