Mudhoney-achtige grunge, psychedelische garagerock en energie van The Ramones die jeugdige sekshormonen door hun aderen voelen stromen. Zo kunnen we de stomende eerste single van Honey gerust omschrijven, zonder al te veel te overdrijven over dit nieuwe trio uit het New Yorkse Brooklyn.
Met leden van Psychic Ills en Amen Dunes, dendert de band het idee plat dat echte grunge uit Seattle zou moeten komen, psych-garage uit Californië en A Place To Bury Strangers dé lawaaiband van Brooklyn is. Monk is te vinden op debuutalbum Love Is Hard, dat wordt uitgebracht via het label Wharf Cat Records.
Het mannetje op de coverart van Twin Peaks nieuwe Holding Roses staat zorgeloos tegen de lantaarnpaal te leunen. Althans, zo lijkt het. Wanneer je beter kijkt, zie je dat hij een treurig bosje rozen in zijn hand houdt. ‘Goodbye baby, I really wish you could have stayed’. Deze gemoedelijke doch treurige vibe voel je het hele nummer door.
Zoals te zien op de recente bandfoto’s, is toetsenist Colin Croom terug van weggeweest en dat maakt Twin Peaks weer een vijfmansformatie. De pianopartij geeft een hele frisse wending aan Holding Roses. Waar pretty pimpin’ van Kurt Vile in 2015 het ‘wandelnummer van het jaar’ was, maakt Holding Roses nu al kans om deze titel in 2016 binnen te slepen.
Deze week ligt Hold/Still, het nieuwe album van Suuns, in de winkel, maar met de release in zicht knalt de band gewoon nog even een videootje de ether in.
Brainwash is een vrij minimalistische track, waarop de voor Suuns zo kenmerkende, strakke ritmesectie grotendeels met rust wordt gelaten. Pas rond de derde minuut wordt er iets ingezet wat je een beat zou kunnen noemen – maar dan gaan ze ook wel meteen los op je trommelvliezen.
Ook interessant is de videoclip die bij het nummer hoort: een (nogal gedateerd uitziende) in 3D geanimeerde wereld, die wel iets wegheeft van spellen uit het tijdperk van de eerste Playstation. Wat we precies zien is niet helemaal duidelijk, maar laat dat bevreemdende nou net de kracht van Suuns zijn.
In ons nieuwe magazine, dat 3 juni uitkomt, lees je een interview met Suuns over de nieuwe plaat.
Hoe maak je als nieuwe artiest een denderende indruk? Juist: voordat je je eerste EP het internet opslingert, breng je eerst drie zelfgeregisseerde clips uit met allerlei lekkere filters. Tom Tukker, die je misschien wel kent als frontman van de bands Mondae (inmiddels omgedoopt tot BUNGALOW) of Sumera, flikt het. De solo-artiest uit Amsterdam is één van de geboekte artiesten in de Popronde van dit jaar en heeft al shows in de Melkweg, Paradiso en, jawel, Wit-Rusland achter de rug.
Als sluitstuk van zijn videotrilogie heeft Tukker gisteren het nummer You Can’t uitgebracht, na de andere nummers I’m Lost en Barely Here. De melancholie spat al van de titels af, en dat vinden wij helemaal niet erg. Zolang het maar goede teksten oplevert, right? Wat ons opvalt is dat Tukker veel inspiraties haalt uit onze electrosoulheld James Blake, maar Tukker voegt er wat lekkere Amsterdamse roots (en accentjes) aan toe, wat hem origineel maakt in wat hij doet. You Can’t begint vrij loom, maar ontpopt zich later tot een heuse dancetrack, die er in de late uurtjes nog veel beter uitkomt. Onthouden, die Tukker!
Bekijk de video bij You Can’t hier!
Deel één en twee van de triologie zijn hieronder te bekijken.
I’m Lost
Barely Here
Woensdagochtend, tijd voor nieuwe liedjes. Naast het zoeken naar nieuwe liedjes, mocht ik voor het festival Let’s Get Lost een leuk gastblog schrijven over Jacco Gardner: die vind je hier. Tijd om over te gaan naar andere nieuwe muziek. Ik dacht dat ik niet zoveel had, maar we hebben eigenlijk best een aardig lijstje weer.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
