Met Nothing From The Monkey Is Free maakt de neo-psychedelische rockband La Horse uit Londen een aangename sixtiesrocksong, die klinkt als een vintage klassieker die vijf decennia met zorg werd bewaard voor nu.

De band is niet zuinig geweest met orgels en doorspekt de song met vette gitaarriffs. Het ademt de sfeer van de muzikale omslag die Arctic Monkeys onder begeleiding van Josh Homme maakten bij het maken van de duistere plaat ‘Humbug’. Tot op heden leek la HORSE geheim gebleven, maar daar kan zomaar eens verandering in komen met deze song.

Rolo Tomassi, Brutus, Employed To Serve, een VJ-set van Nikki Smits en ook nog eens een DJ-set van The Village Coffee & Music. Editie nummer 7 van The Shape Of Punk To Come in EKKO was weer genieten geblazen! Fotograaf Dennis Wisse stond zoals elke editie vooraan in de pit en kwam thuis met de volgende platen.

Employed To Serve

Brutus

Rolo Tomassi

Het was ons weer het maandje wel bij The Daily Indie. Naast Issue #19 hebben wij ons ook ontfermd over London Calling Times: het krantje dat tijdens het showcasefestival twee avonden te lezen was in Paradiso. Maar uiteraard blijft TDI MAG ons kindje. Wacht, zeiden we TDI MAG? Ons magazine heeft weer een update gehad; The Daily Indie Magazine is nu de naam! Behalve een nóg mooiere voorkant is er echter weinig gesleuteld aan de inhoud. Het nieuwe tijdschrift staat als vanouds bol van de interviews, specials en nieuwe muziek zoals jullie die van ons gewend zijn. 

Foto: Melanie Marsman

Voor deze issue hebben wij weer een flink rondje Nederland gedaan, zo waren wij in Rotterdam om Purity Ring te interviewen, vroegen wij Jacco Gardner en Will Butler het hemd van het lijf in Amsterdam. Ook Drenge en East India Youth moesten aan ons vragenvuur geloven. Alle artiesten zijn uniek op hun eigen manier en hebben elk een bijzonder leeswaardig gesprek opgeleverd. Eén ding hebben deze backgroundstory’s gemeen: de artiesten vertellen namelijk allemaal over hun nieuwe album, en die zijn beslist eindlijstjeswaardig. 

 Foto: Ida Blom

Genre-starters

Speaking of which: zelf hebben wij ook het een en ander te melden over albums. Zo is ‘II’ van Metz ons Album van de Maand en ook de albums van onder andere Mikal Cronin, Palma Violets, Circa Waves en Sufjan Stevens ontkomen niet aan onze pittige, maar o zo rechtvaardige mening. En nu we toch nog in de albumvibe zitten, wij stellen je vol enthousiasme voor aan onze nieuwste rubriek: Avant la Lettre. Wij van The Daily Indie zijn dan wel 24/7 met nieuwe muziek in de weer; we weten wel waar het vandaan komt. Daarom bespreken wij elke maand een album die de grondvesten vormt voor zoveel artiesten waar wij nu van genieten. Met allereerst: ‘Nuggets.’ De allereerste Garagerock-compilatie, gesierd door artiesten zoals The Kingsmen, The Sonics en Birdwatchers. Pittig spul!

Eindhoven Psych Lab

Ook op het gebied van livemuziek is mei niet bepaald zuinig en hebben we weer een mooie lijst samengevat van de tofste gigs. Juni begint ook lekker met het Eindhoven Psych Lab Festival, dat weer plaats zal vinden in de Effenaar en met een line-up, gevuld met onder andere Moon Duo, The Soft Moon, Morgan Delt, Ultimate Painting en Bed Rugs, die er niet om liegt. Wij hebben dit festival eens even goed uitgelicht in een mooie spread, dus je kunt je alvast goed inlezen voordat je naar het zuiden gaat 5 en 6 juni (want ja, je moet erbij zijn!). 

TDI Radar

Zeker niet over het hoofd te zien is onze Radar, want daar draait het tenslotte allemaal om. Nieuwe muziek! Deze maand plukten wij onder andere Communions, Spring King en Sheer Mag uit de bergen bandjes die deze wereld te bieden heeft. Daarnaast wordt onze verkering met EKKO verder uitgelicht, samen met een prachtige poster van Jeroen Klootsema voor de avond op woensdag 20 mei (met Warm Soda, The Miseries en The Black Cult). En als de slagroom op de taart, hoe kan het ook anders, hebben wij weer de beste nummers van de afgelopen maand op een rijtje gezet; met als song van de maand The Maccabees – Marks To Prove It. TDI MA….. The Daily Indie Magazine Issue #19 is vandaag uitgekomen! Koop hem hier!

 Foto: Robin Alysha Clemens

We leven inmiddels alweer 15 jaar en drie maanden in de 21e eeuw. De eeuw van de 3D-printers, het Senseo koffiezetapparaat, smartphones, de Google Glass (die alsnog ten onder ging) en uiteraard van social media. Sites zoals Facebook, Twitter en Instagram hebben ons sociale leven in hun technologische greep. Zo heeft Facebook alleen al in Nederland 9,4 miljoen gebruikers, Twitter heeft er 2,8 miljoen en Instagram heeft de teller op 1,8 miljoen staan. Maar wie móét je nou volgen? Ja, James Blunt natuurlijk. Maar wij hebben onze favoriete social media-goeroe’s voor je op een rijtje gezet.

Iedereen kent garagerock-broertjes Eoin en Rory Loveless van Drenge als de ontzettende ruige, stoere gasten die het zijn. Maar wat velen niet weten is dat zij ook nog eens ontzettend grappig zijn. Ze weten zich met onder andere hun nieuwe album naar steeds grotere podia te slepen, zoals London Calling volgende maand, maar ontpoppen zich ook langzaam tot Twitter-legendes. Zo heeft Rory afgelopen weekend zijn (gebroken) hart gelucht over het feit dat hij zijn ouders en broer betrapte op een kopje thee bij hem om de hoek. Zonder dat hij was uitgenodigd. Auch.

Mac DeMarco: de man die geen introductie meer nodig heeft. De beruchte spleet tussen zijn tanden waar hij maar wat graag een viceroy-sigaret tussen steekt terwijl hij zijn heerlijke slackermuziek speelt is algemeen bekend. Maar ook zijn Instagram-account liegt er niet om. Zijn foto’s bestaan vooral uit selfies. selfies met drie kinnen, sefies met wobbleheads, selfies met boeddha’s…  maar daar gaat het niet over. Het gaat om de ietwat vulgaire locaties waar deze selfies geworden genomen. Al zijn favoriete dieren worden uitgebreid besproken (That Horse’s Ass, yo damn dogs pussy) evenals onze kinderhelden (mickeys pussy, Santa’s asshole.) Er is zelfs al een Ttwitter-account opgericht voor de locaties van DeMarco.

Mike Hadreas, oftewel Perfume Genius, is op twitter de GBF (gay best friend) die je nooit had. Een diva van de hoogste plank die regelmatig tweet over zijn liefde jegens Adele en Rihanna, kleding, huisinrichtingen en muffins. En dat op een grappige, maar toch bloedserieuze manier zoals alleen mr. Perfume Genius dat kan. Dames, hit that follow button, eindelijk een man die jullie begrijpt!

Allah-Las gaat vol in tegen de moderne shizzle-stroom van social media. Op zowel Twitter, Facebook als Instagram doorbreken zij de sleur met hun dagelijkse dosis retrokunst. Door de Facebookpagina van deze surfdudes uit Californië scrollen, is als het kijken van een lifestyle documentaire over de jaren 60. Deze kunst maken zij zowel zelf (vooral tourposters) of plukken zij van internet. Een sfeervolle toevoeging aan je vele timelines.

Ook Nederlandse artiesten kennen de weg door de social media-doolhoven. Elias Elgersma is met z’n posts voor Yuko Yuko en The Homesick al zo goed als een legende. Hij gooit nieuwtjes, straattaal en hashtags door elkaar met als resultaat de perfecte Social Smoothie. Als kers op de appelmoes heeft hij de <4 en de <$ geïntroduceerd. Wij mogen Elias met trots bekronen tot social media-koning (of farao) van Nederland.

Op 10 en 11 april wordt Rotterdam weer omgetoverd tot één groot muzikaal en cultureel feestterrein tijdens Motel Mozaïque. De programmeurs van het festival hebben opnieuw een prachtige line-up samengesteld! Een weekend lang zullen bands als Bad Breeding, Villagers, BC Camplight, Kovacs, Ibeyi, Kate Tempest, Purity Ring, Jessica Pratt, Låpsley, Kovacs, The Indien, Menace Beach, The Mysterons, Tweak Bird, Rats On Rafts en Will Butler op de mooiste plekjes van Rotterdam te zien zijn. Daarnaast krijgen ook niet-muzikale creatieve geesten een plekje in de vorm van theater, beeldende kunst en film.

Tekst Ricardo Jupijn & Mabel Zwaan

Menace Beach
Menace Beach is een pixelig computerspelletje uit de jaren negentig, met in de hoofdrol een onbekommerde skateboarder die allerlei sores moet ontwijken om bij een meisje te komen. Luisterend naar hun debuutplaat ‘Ratworld’ wordt duidelijk dat het geen onlogische keuze was van Ryan Needham en Liza Violet uit het Britse Leeds om diezelfde naam aan hun band te geven. Samen met onder meer leden van Hookworms, speelt de band fuzzige surfrock-indiepop waarvan je klakkeloos zou kunnen geloven dat het in de jaren negentig is gemaakt. De band doet een vette knipoog naar de nineties, maar laat professioneel horen dat ze wel degelijk een eigen pad uitstippelt. De plaat is noisy en fuzzig genoeg om niet te poppy te worden, poppy genoeg om niet te noisy te worden en bevat een grote berg verrassend pakkende hooks om dit alles lekker mee aan te kleden. MB is een absolute must tijdens MM!

Villagers
Villagers, onder artistieke leiding van Conor O’Brien, staat altijd garant voor bloedstollend prachtige liedjes. Met het debuut ‘Becoming A Jackal’ als perfecte introductie en opvolger ‘Awayland’ als bevestiging. Op 13 april komt eindelijk de derde Villagers-plaat – ‘Darling Arithmetic’ – uit van O’Brien, die hij zelf schreef, opnam, produceerde en mixte in zijn huis in de kustplaats Malahide ten noorden van Dublin. Opnieuw een intieme en mysterieuze plaat die verlangen, lust en eenzaamheid muzikaal onder weet te dompelen in de uniek filosofische manier die we gewend zijn van O’Brien. Met de nieuwe plaat ‘Darling Arithmetic’ op zak gaat ook Motel Mozaïque ongetwijfeld voor de bijl met de hemeltergend mooie liedjes.

Jessica Pratt
Prachtige jaren seventies-folk, daarmee verraste folkzangeres Jessica Pratt in 2012. Haar zelfgetitelde debuutplaat werd een onverwacht internationaal succes. De oude ziel van de 27-jarige Pratt uit Californië is er dan ook eentje uit duizenden. Haar nieuwe album ‘On Your own Love Again’ staat vol met pareltjes die terug lijken te zijn gevonden op een zolder van een oude platenbaas die nog een doos vol onuitgebracht werk uit de jaren zeventig heeft liggen. Midden april komt de unieke en markante muzikante Rotterdam opluisteren met haar nostalgisch en meanderende muziek. Zeer aan te raden voor fans van Nick Drake, Linda Perhacs en Joni Mitchell. Hieronder is een goed voorbeeld van de overweldigend mooie stem en liedjes van Pratt tijdens een KEXP-sessie van de muzikante.

Will Butler
Will Butler besloot ongeveer een jaar geleden een solo album op te nemen en heeft dit ook meteen met flair gedaan. Debuutalbum ‘Policy’ wordt goed opgepakt en Will Butler knalt er meteen een tour achteraan. Uit het schrale aantal livevideo’s dat inmiddels is verschenen, blijkt dat energiebom Butler moeite heeft achter de microfoon te blijven staan en niet weer in de stellages te klauteren zoals hij dat vol overtuiging deed tijdens de Arcade Fire-shows. Kijken of hij zich kan bedwingen op Motel Mozaïque. Wij hopen van niet!

Ibeyi
In de achttiende eeuw verplaatste de taal Yoruba zich via slaven vanaf Nigeria naar Cuba. Afgelopen jaar verplaatste de bloedmooie tweeling Lisa-Kaindé en Naomi Diaz  zich vanaf de underground van Parijs naar honderden blogs, duizenden nieuwe liefhebbers en tientallen festivals. Zo ook naar Motel Mozaïque. Wat hebben deze twee gegevens met elkaar te maken? Ibeyi (ee-bey-ee) spreekt de inheemse taal vloeiend. Zij mengen deze in hun muziek met Engels. Door de magische combinatie van deze twee talen is de sfeer rondom hun live-performance een mengeling van een traditioneel stamfeest in de Afrikaanse woestenij en James Blake, King Krull en FKA twigs. Intrigerend op z’n minst.

Purity Ring
Een ‘purity ring’ doet nu nog het meest denken aan de religieuze ring die onder andere werd gedragen door Miley Cyrus en de Jonas Brothers, maar niet lang meer. Dit Canadese, elektronische duo is zowel grafisch als muzikaal bijster interessant. Zo ontwierp toetseniste Megan James de website, de albumcover en de outfits waar zij live in optreden. Zo zijn er naast de fijne popliedjes nog tientallen andere reden om het duo te gaan checken op Motel Mozaïque. Al is het maar voor de laatste modetrends!

Rats On Rafts
Begin april is hij daar dan eindelijk: album numero twee genaamd ‘Tape Hiss’ van Rats On Rafts! De jongens (mannen, inmiddels) zijn al een decennium aan de weg aan het timmeren en zijn bijzonder zuinig met werk uitbrengen. Maar als dit gebeurt, dan is het menens. Het album is analoog opgenomen en klinkt veel meer zoals de band live klinkt. Daarbovenop heeft de band een eigen label opgericht: Kurious Recordings. De mannen zijn dus op vele vlakken gegroeid, zeker ook live. See for yourself!

B.C. Camplight
Veel beloftes van het begin van de 21e eeuw zijn ondergesneeuwd. Maar niet Brian Christinzio  (AKA. BC. Campfight.) Ja, we waren hem even een tijdje kwijt (8 jaar) maar platenlabel Bella Union heeft Christinzio weer opgegraven en daar zijn wij maar wat blij mee. Zijn nieuwe album, ‘How To Die In The North’, is weer als vanouds heerlijk poppy met daaronder diepe gronden. Hij heeft de donkere onderwerpen even achterwege gelaten en het derde album van B.C. Camplight klinkt zowaar zonnig. Inclusief surfpopaspectjes en een psychedelische ondertoon. Brian Christinzio belooft een behoorlijk verrassende show ter gehore te brengen.

The Indien
The Indien, voorheen onder de naam Ryan, tourde afgelopen najaar niet onverdienstelijk met de Popronde en stond op Noorderslag begin dit jaar. Op hun nieuwe EP ‘Cologone’ is maar al te duidelijk te horen waarom! De band put inspiratie uit bands als Jefferson Airplane, Fleetwood Mac en Tame Impala en weet met zijn eigen muzikale visie een geluid te maken dat binnen Nederland ontzettend welkom is. Jazzy, vol met soul, psychedelica en garage-uitstapjes, is The Indien zowel op plaat als live een band om niet te missen.

Bad Breeding
Voor het eerst kwam deze band bij ons op de radar toen zij als support van Eagulls door ons land tourde. De band, Bad Breeding, komt uit een mini-dorpje boven Londen, en net zoals vele mini-dorpjesbewoners voor hen (Drenge, bijvoorbeeld) brengen zij uitstekende garagerock voort. Bad Breeding heeft dan ook geen debuutalbum of een EP nodig om een van de grootste beloftes van Motel Mozaïque te zijn. Twee kneiterharde singles zijn al meer dan genoeg om de adrenaline door je aderen te voelen suizen met 45km per uur. The place to be voor een goede moshpit!

De regio Eemland levert nog wel eens wat leuks bands, denk bijvoorbeeld aan Aestrid en IX. Ditmaal klopt er een band uit Baarn en Soest op de deur, met een strakke sound die we zeker niet elke dag tegen het lijf lopen.  

Echo Movis heet de band die we aan je voor willen stellen, een stelletje psychedelische indiepoppers die deze week de clip bij het nummer MEHICO uit hebben gebracht. Een prima voorproefje van hun debuutalbum dat ze opnamen met Jurriaan Sielcken in een Soester boerderij. Als ze deze lijn door weten te trekken door het hele album, kan dat nog wel eens een heel lekkere verrassing gaan worden dit jaar!

Afgelopen week speelde de band nog mee tijdens de HBA (Herman Brood Academie) On Tour, hou de band via Facebook in de gaten voor meer shows!

SOHN, Flying Lotus, Chet Faker, ze hebben allemaal één ding gemeen: ze maken verdomd lekkere muziek in hetzelfde straatje. Dat er toch nog ruimte is voor kwalitatief goede producers naast deze drie ‘legendes’ bewijst GOSTO, die gekscherend al de ‘Amsterdamse James Blake’ wordt genoemd.

Soul voor de hele familie
SOLD is de eerste single van de aankomende EP, tevens ‘GOSTO’ genaamd. SOLD doet inderdaad denken aan bovengenoemde producers, maar heeft ook een eigen sound. Het is soul voor de hele familie, het is dub voor je eenzame vrijdagavond, het is pop voor in de auto: SOLD is eigenlijk alles wat een goed nummer nodig heeft.