The Daily Indie is een Utrechts platform en de opening van nieuwe Tivoli-zaal is dan ook iets waar we niet alleen bij willen en moeten zijn, maar die we ook graag van alle kanten vast willen leggen. Niet één, maar liefst twee fotografen van The Daily Indie waren aanwezig. Bij deze de knalharde en heerlijke foto’s van Dennis Wisse. Enjoy!
The Daily Indie is een Utrechts platform en de opening van nieuwe Tivoli-zaal is dan ook iets waar we niet alleen bij willen zijn, maar die we ook van alle kanten vast willen leggen. Niet één, maar liefst twee fotografen van The Daily Indie waren aanwezig. De foto’s en het verslag van Rudy Sablerolle gaan als eerste online. Enjoy!
Knalland
Met een keur aan Utrechtse muzikanten wordt gisteravond de nieuwe Rondazaal van TivoliVredenburg geopend. Knalland, een collectief uit Kanaleneiland mag de spits afbijten. Knalland maakt lekker wegluisterende muziek. De nummers klinken soms als wat meer van hetzelfde, en de charme kan er wat vanaf gaan als een band iedere vijf minuten van samenstelling wisselt. Prettige opener al met al!
Mister And Mississippi
Als tweede Utrechtse band mogen we de pareltjes van Mister and Mississippi begroeten. Voortgekomen van de Herman Brood Academie is dit een veelbelovende en veel waarmakende groep. Heerlijke zang van zangeres Maxime, goede drummer en gitaristen, helemaal niets mis mee. Ga ze nou eens zien als je dat nog niet gedaan had, de rest weet waar we het over hebben.
John Coffey
Als afsluiter van het mooie feest dat het openen van TivoliVredenburg is, treedt John Coffey aan. Deze hardrockers sluiten de boel compleet in stijl af. De zaal werd zowat afgebroken, het aantal crowdsurfende bezoekers is niet meer te tellen en de sfeer is niets minder dan geweldig! De band eindigt het optreden in de zaal en driekwart van de bezoekers staat op het podium.
Dit belooft heel veel voor de toekomst. De grote zaal van Tivoli is nu eindelijk één van de best klinkende poppodia van Nederland geworden.
We gaan weer richting de donkerste dag van het jaar, dus we kunnen wel wat goede, warme shows gebruiken deze week. Zo tegen de Kerst worden de concerten altijd wat schaarser, maar er is nog genoeg moois te beleven komende week.
Dinsdag 10 december
Dum Dum Girls (Paradiso, Amsterdam)
Kurt Vile (Effenaar, Eindhoven)(TOUR)
Woensdag 11 december
Damien Jurado (De Roode Bioscoop, Amsterdam)
Jacco Gardner + The Silhouettes (Vera, Groningen)
Donderdag 12 december
The Daily Indie @ Dondergrondse met The Medics (LIVE) + Go Back To The Zoo (DJ-set)
John Coffey (Paard van Troje, Den Haag)
Tim Knol + Maurits Westerik (Tivoli de Helling, Utrecht)
Vrijdag 13 december
Jubileumfeest Snowstar Records met o.a. Kim Janssen, I Am Oak, Herrek, Town Of Saints, The World Of Dust & Lost Bear
Mister and Mississippi (Doornroosje, Nijmegen)
Sophie Hunger (Patronaat, Haarlem)
The Vickers (Patronaat, Haarlem)
Zaterdag 14 december
3voor12 Song van het Jaar (Paradiso, Amsterdam)
Coppersky (Mezz, Breda)
Soul Sister Dance Revolution (Bibelot, Dordrecht)
De Staat (W2, Den Bosch)
Hoppa! Weer een nieuw festival met mooie namen erbij. Ditmaal gaat het om Welcome To The Village, dat plaats zal vinden in natuur- en recreatiegebied De Groene Ster nabij Leeuwarden. Het festival zet naar eigen zeggen ‘een programma voor fijnproevers neer’. Met bands als Reptile Youth, Coasts, Fair Ohs, And So I Watch You From Afar…, Daily Bread, The Future’s Dust, Mister And Mississippi, Homemade Empire, The Black Atlantic, Pinkunoizu, The Pussywarmers, The Deaf en WOLVON is er in ieder geval genoeg muzikaal vermaak voor een heel weekend. En dat voor een goede prijs van vijftig euro voor een weekendticket.
Voor de hele line-up check je de site hier: http://welcometothevillage.nl/pagina/programma
Meer praktische informatie vind je hier: http://welcometothevillage.nl/pagina/praktische-info
Welcome To The Village Trailer
London Calling in de Tolhuistuin: de zaterdag
London Calling is al jaren een van onze favoriete festivals om nieuwe en vertrouwde indie-acts te leren kennen, en bij sommigen te zien voordat ze de stap maken naar de grote zalen. Afgelopen weekend was de eerste editie van London Calling in de Tolhuistuin. The Daily Indie moet daar natuurlijk bij zijn.
Door Wessel van Hulssen
Wat zijn de verschillen met de ‘normale’ London Calling? Op de naam en de programmeerstijl is eigenlijk alles anders. De locatie, een beschut grasveldje in een klein park net voorbij de pont naar Amsterdam-Noord, is zo’n beetje het tegenovergestelde van de poptempel nabij het Leidseplein. Open, ruim en met maar één podium. De (soms iets te) volle zalen en gangen van Paradiso lijken opeens ver weg. De relaxte sfeer die op het veld hangt maakt het festivalgevoel compleet. Een kleine maar fijne setting.
Pien Feith wordt helaas net gemist. Heel jammer, want album ‘Tough Love’ is een van de beste Nederlandse platen van het jaar tot nu toe. Als de show in de Tolhuistuin half zo geslaagd was als haar albumrelease in Bitterzoet, een paar maanden terug, zit het meer dan goed.
Vrij rap betreed Young Galaxy het podium. Deze Canadese band maakt synthpop die op plaat wisselt tussen hypnotiserend en dansbaar. Live is het vooral de zweverigheid die benadrukt wordt, met de zang die niet echt goed in de mix gelegd wordt. Hopen dat ze binnenkort in Nederland een herkansing krijgen, want met songs als Pretty Boy verdienen ze dat zeker.
DJ-set
Naast het festivalterrein staat een roze bus: de Tolhuisbus, die tijdens het festival dienst doet als sessie- en dj-locatie. Tijdens Chet Faker en Cayucas was het de beurt aan The Daily Indie dj’s om de plaatjes te draaien. Vandaar dat deze twee acts niet besproken worden.
Eenmaal terug in de tuin is In The Valley Below net begonnen. Wat direct opvalt is de opvallend geklede frontvrouw: lange witte jurk, wit geschminkte huid, hoedje op en een bril met dubbele glazen. De op plaat als duo opererende act wordt live bijgestaan met een drummer en een toetsenist. En het is juist de extra toetsenist die de popliedjes live de lagen geeft die het optreden solide en sterker maakt dan de studio-opnames. Beetje gekke aankleding, maar met de songs en de vertolking daarvan is niets mis.
Regelrecht gekopieerd
Tactisch bij muzikale voorgangers inspiratie opdoen is eerder regelen dan uitzondering. Maar Satellite Stories gaat daarin nog iets verder, ze kopiëren namelijk regelrecht de stijl van één van hun idolen, zonder eigen input hier aan toe te voegen. De show is energiek, de presentatie netjes, en sommige liedjes zijn behalve catchy ook echt wel goed. Maar ondanks alle pluspunten is Satellite Stories wel een onvervalste Two Door Cinema Club-kopie. Een coverband met eigen songs. En die songs zijn nergens zo goed als het ‘origineel’. Jammer, maar helaas.
De avond valt en de temperatuur in de Tolhuistuin ook (en het was al niet zo war, to begin with) en bij de eerste klanken van Mister & Mississippi staat het in ene zo vol op het veld dat meteen duidelijk wordt hoe populair de act inmiddels is geworden. Hun professioneel in elkaar gezette mix van Fleet Foxes en Bon Iver met een vleugje Sigur Rós is vlekkeloos gemixt, waardoor details en samenzang perfect overkomen. Eerste single Northern Sky is het beste eigen voorbeeld waarin dit allemaal in terug te horen is. Hoogtepunt in de set is hun cover van Daft Punk’s Get Lucky. En nee, dat is niet omdat ze het zo goed naar hun eigen hand hebben gezet (daarin was Daughter hun voor), maar puur om het feit dat ze dondersgoed weten waar ze goed in zijn, en hier precies de aandacht weten te leggen. Erg knap, en het publiek eet uit hun handen.
London Calling
London Calling in de Tolhuistuin is in alle opzichten London Calling Light. Kleiner, simpeler, minder aantal acts, en een lager liggende temperatuur. Even wennen, helemaal niets mis mee, maar erg losbarsten wou het uiteindelijk niet echt. En dat je niet constant op elkaars tenen staat (zoals in Paradiso regelmatig het geval is) is aan de andere kant ook wel eens fijn.
Concertagenda week 11: o.a. Foals, Pien Feith, The Men & Delphic
Na een week zon, terrasjes en al twee heuse weekendfestivals daalt het kwik aankomende week weer in het land. Maar wees niet getreurd. Er is weer genoeg te doen en er zijn genoeg kansen om een biertje te drinken. Zo ook met ongeveer de gehele redactie van The Daily Indie aanstaande vrijdag in Vrankrijk tijdens INDIE INDIE!
Everything Everything
Hyper met een hoofdletter H is de beste samenvatting die we je kunnen geven over de band Everything Everything uit Manchester. Je moet er van houden, een tweede. De indierock schiet alle kanten op en wordt vergezeld met een hoge mannenstem die geen adem lijkt te halen. Gooi er een Rihanna-cover bij en de chaos is compleet.
Maandag 11 maart, Bitterzoet Amsterdam.
Delphic
Ook uit Manchester: de indietronic van Delphic. Na drie jaar is er eindelijk een tweede cd: ‘Collections’. Grappig feitje: hoewel alle sounds voornamelijk met een laptop zijn gemaakt, spelen de vier leden live met allerlei instrumenten. Leuk hoor.
Woensdag 13 maart, Bitterzoet Amsterdam.
Pien Feith
Een tentje opzetten voor de Bitterzoet is deze week geen slecht idee. Want op donderdag is hier ook nog eens de cd-presentatie van Pien Feith. Een tweede album alweer, opgenomen in Chicago. Een mix van elektronica, indiepop en dat met een prachtige stem. Wie houdt er nou niet van Pien?
Donderdag 14 maart, Bitterzoet Amsterdam.
Foals
Foals is dé indierock band waar je niet bij stil kan staan. Ze hebben een enorme live-reputatie, maar dat kan ook niet anders met hits zoals Total Life Forever en Cassius. Met het nieuwe album is daar natuurlijk My Number bijgekomen. Bereid je voor op pits, crowdsurfers en een geweldige band.
Zaterdag 16 maart, Paradiso Amsterdam.
The Men
Punkband The Men blies op Incubate ons al omver met hun muur van geluid, maar man wat was dat vet! Het nieuwe album ‘New Moon’ heeft zojuist een 8.2 gekregen op Pitchfork. Bereid je voor op snelle gitaren, beukende drums, geen pauzes en heel veel schuddende hoofden.
Zondag 17 maart, Paradiso Amsterdam.
Woensdag 20 maart, Merleyn Nijmegen.
Verder deze week