Het voelt alsof we een lange weg hebben afgelegd sinds dat ene elektrische orgelmelodietje van The Look, afkomstig van album The English Riviera, en dat is ook zo. We zijn namelijk bijna een decennium verder en inmiddels heeft Metronomy het tot zijn kersverse zesde plaat geschopt: Metronomy Forever.

Na enkele subtiele uitstapjes in de richting van disco en psychedelische sferen, lijken de leden van de band de focus herpakt te hebben. Wederom is er op Metronomy Forever genoeg quirky electronica te vinden die het geluid van de band zo kenmerkend maakt. Neem bijvoorbeeld Whitsand Bay (een baai in Cornwall) of Salted Caramel Ice Cream (spontane liefdesmetaforen), beide voortgetrokken door opgewekt gebliep waar soepele drumsamples uit voortvloeien. En qua gevoel voor humor in de teksten zit het ook wel goed.

Ja, vijftien jaar na de oprichting van Metronomy is het alsof er nog altijd niets is veranderd, en toch sijpelt er stiekem een straaltje volwassenheid door de kieren naar binnen. Het korte intro en zijn vervolg heten immers Wedding en Wedding Bells, en hier en daar staan een aantal gemoedelijke instrumentale nummers en intermezzo’s, zoals Insecure, dat een portie diep nadenken suggereert. Het maakt deze plaat tot een merkwaardig innemend met een mellow ondertoon. Een specifieke vibe, waar je wellicht van moet leren houden, maar die net als een goed gevoel voor humor onvergankelijk is. Metronomy Forever zal nog wel even nagalmen in onze oren.

Op 28 oktober komt de tour van Metronomy langs Nederland voor een show in de Melkweg, Amsterdam.

Hatseflats: in Dour weten ze wel hoe je een programmering van links tot rechts gevuld krijgt met spannende acts. Na een berg aan eerdere bekendmakingen, komen er vandaag weer 23 namen bij. Van Death Grips tot Yonatan Gat, Metronomy, Black Mirrors en Rendez Vous.

Van 10 tot en met 14 juli wordt het Waalse Dour omgebouwd tot een groot speelparadijs voor volwassenen. Het festival viert dit jaar zijn dertigste verjaardag en heeft daar een mooi feest omheen gebouwd. Van eerdere bekendmakingen als Curtis Harding, George FitzGerald, Parov Stelar, Charlotte Adigéry, Bonobo, The Internet, Tirzah, Viagra Boys, Hot Snakes, Sudan Archives, Fontaines D.C. en IAMDDB.

Deze nieuwe lichting komt daar dus nog eens bovenop! Van de comeback van het bitterzoete Metronomy tot de snoeiharde chaosrap van Death Grips, de nieuwe postpunkers van MNNQNS en Rendez Vous. Maar ook de 2.0-versie van Fat White Family, de wonderschone electroqueer-soul van Nakhane en onder meer Lenny Pistol, Martha Da’ro, Montevideo, Ozferti, Phoenician Drive, Saudade, Sonnfjord en The Brums.

Daarnaast kun je op zondagavond schitteren in de intieme Le Labo-locatie van Dour, want daar komt het Moonshine-collectief uit Quebec met residents Pierre Kwenders, Bambii en de VJ Boycott. De band neemt een breed scala aan afro-futurisme mee. Ze delen het podium met Kampire en Kiddy Smile, een niet te missen figuur in de queer-scene en vaandeldrager van de voguing movement. Verwacht een vuig avondje vol queer, nineties-beats en een hoop fluorescerende dingen!

Wij geven je hieronder even een voorproefje van wat je zoal van deze batterij aan namen kunt verwachten.


WEBSITE DOUR | FACEBOOK-EVENT | TICKETS

1_indie

 

Coverillustratie: Marina Tadic

The Daily Indie is een gratis en interactief muziekmagazine dat zich richt op nieuwe en alternatieve muziek. Vol interviews, muziektips, fotoseries, columns, albumrecensies, een concertagenda en een hoop losse rubrieken.

The Daily Indie | Issue #11
In de elfde editie zijn er interviews te lezen met The Horrors, Wild Beasts, Metronomy, Cloud Nothings, CHEATERS, Mountainbike, The Amazing Snakeheads, Holy Wave en Yuko Yuko.

Verder zijn er losse rubrieken als The Daily Video, The Daily Radar, The Daily Literature, The Daily Art en Best Of The Blog en hebben we Adam & The Relevants gevraagd om een Spotify Mixtape te maken.

Los van deze rubrieken hebben we uiteraard een hoop bladzijden volgeschreven met allerlei kersverse nummers, redactietips, een hele hoop albumrecensies, een bomvolle concertagenda en lees je tussendoor een aantal prikkelende columns. En daarnaast hebben we nog veel, en ja, veel meer deze issue!

—————————————————————————————————————————————————––

The Daily Indie is speciaal ontworpen als interactief muziekmagazine. Waardoor je niet alleen over de artiesten kunt lezen, maar dat je ze ook direct kunt beluisteren op Spotify/Bandcamp/SoundCloud, de band kan liken op Facebook of een videoclip van ze kunt bekijken op YouTube. Zo weet je ook echt waar je over leest!

—————————————————————————————————————————————————––

Download de app
Via de volgende link kan je The Daily Indie downloaden op je iDevice: The Daily Indie | App Store
Uitgever: Rising Step

icon-Available-on-the-AppStore

—————————————————————————————————————————————————––

Lezen via Issuu
Geen smartphone of tablet? Geen probleem! Je kan The Daily Indie hieronder gewoon lezen via Issuu.

 

 

 

Screenshots

 

 

metronomy band love letters

 

Ga er maar eens aan staan. Je maakt een van de albums van het jaar, en die moet je nu opvolgen. Derde album ‘The English Riviera’ klonk net zo warm als het weer dat op de hoes afgebeeld stond, en daar waren veel mensen van gecharmeerd. Joseph Mount heeft het alleen nu wel gehad met al die positiviteit.

 

Metronomy-land
‘Love Letters’ is naast een logisch vervolg op zijn voorganger vooral ook een exacte tegenpool ervan. Productioneel is dit op en top Metronomy. Ieder instrument klinkt kurkdroog. Geen opsmuk, what you hear is what you get. Het is simpel, en het werkt nog steeds als een trein. Waar deze vierde plaat zo anders in is, is de sfeer. Het is overduidelijk geen zomer meer is in Metronomy-land. Sterker nog: het is nacht en gaat voorlopig niet meer dag worden, zo lijkt het.

 

 

 

 

 

Het album opent met een simpele drumcomputer aangevuld met onheilspellende synthesizer-golven en een kampvuurgitaar. I’m Aquarius gaat hier op door, minus de gitaar maar met een in en in zware drum-kick. Metronomy is op een andere manier simpel dan voorheen, en dit werkt vooral op het emotionele vlak heel goed.

 

Motown-achtig
De hoge achtergrondzang is er nog steeds, zij het minder vaak aanwezig. Motown-achtige single Love Letters is samen de vreemde eend in de bijt door het positieve geluid. Maar over de hele linie is ‘Love Letters’ vooral donker en misschien daardoor wel zo bloed- en bloedmooi.
Wessel van Hulssen

metronomy band

 

Identieke rode colberts, zwarte Steve Jobs-coltruien én witte pantalons, Love Letters staat nu al (!) in mijn eindejaarslijstje. Als onze stoner-vrienden van That‘70s Show een band zouden vormen dan zou dit het onvermijdelijke resultaat zijn. Anna, de drumster van Metronomy, lijkt namelijk verdomd veel op Donna.

 

Top of the Pops én een trompet.
Vanaf de eerste seconde begeven we ons in een heerlijke jaren ‘60 televisieshow a la Top of the Pops incluis felgekleurde decorstukken, zoetige koortjes én een simpel doch hypnotiserend pianostukje. Maar, vanaf 2.24 worden we aangenaam verrast door een flirterige trompet, die ons er op attendeert dat dit het moment suprême is, en dat onze vrienden achter de coulissen verdwijnen. Love Letters is ziekelijk vrolijk, dansbaar en brengt de hopeloze romanticus in je naar boven.

 

Gebeurt bovenstaande niet, stuur me dan gerust een e-mail. Het gelijknamige album Love Letters verschijnt op 10 maart in de winkel. Ik stel een remake van de videoclip voor met *tromgeroffel* Rolf Wouters als presentator. Iemand?

 

 

metronomy band

 

We zijn eindelijk weer uit ons hol gekropen nadat we hebben zitten zweten achter onze computertjes om het nieuwe magazine in elkaar te zetten. Ondertussen hebben we natuurlijk  onze oren open gehouden voor nieuwe liedjes die we je niet willen laten missen. Vandaar I’m Aquarius, een nieuwe single van het album ‘Love Letters’ dat 10 maart in de schappen ligt. We hebben het hier over Metronomy, die band die iedereen in 2011 compleet omver blies met ‘The English Riviera’.

 

I’m Aquarius
Met dezelfde zuivere sound, warme orgeltjes, funky baslijntjes en de ontspannen/gespannen sfeer is het weer helemaal Metronomy. Laat maar komen die plaat!