Amsterdam heeft het goed voor zijn kiezen gekregen afgelopen weekend tijdens de show van A Place To Bury Strangers en zZz. Afgelopen vrijdag werd de Melkweg eigenhandig gesloopt door ‘The Loudest Band From New York’, die zijn naam weer flink eer aan deed en de show eindigde in één grote mayhem waarbij de zelfs de versterkers van het podium af werden gegooid en al crowdsurfden over het publiek gingen. Een werkelijk bizarre en heftige avond zoals je die zelden meemaakt. Fotograaf Rudy Sablerolle stond met gevaar voor eigen leven aan de rand van het podium om de volgende foto’s af te drukken.

 

zZz

A Place To Bury Strangers

 

Het is zover! Op 18 april is er weer een nieuwe Record Store Day. Om het bestaan van onze geliefde, onafhankelijke platenzaakjes te vieren, waaien er weer miljoenen muziekliefhebbers over de wereld uit naar hun favoriete platenboer. Dit unieke evenement vindt plaats in meer dan tweeduizend onafhankelijke platenzaken in Amerika, Europa, Australië en Japan. Dit maakt Record Store Day tot het grootste, maar tegelijkertijd kleinschaligste muziekfestival ter wereld. Elk jaar komen er meer platen uit en touren er meer artiesten zich een slag in de rondte. Alleen al in Nederland zijn er 250 optredens in tachtig verschillende platenzaken. Daarnaast is er uiteraard weer een gigantische waslijst aan speciale releases die alleen op deze bewuste dag te verkrijgen zijn. Met andere woorden: een dag die geen platenliefhebber mag missen. Wij spraken enkele recordlovers over hun platenkast.

 

Brian Pots (tweede van rechts)
Zanger/gitarist PAUW

Welke plaat wil je nog graag hebben?
“Ik was een tijdje geleden samen met Rens (drummer – red.) een platenwinkel binnengestapt. Ik vond daar ‘Ogdens’ Nut Gone Flake’ van Small Faces met de ronde hoes. Rens vond ‘Their Satanic Majesties Request’, die psychedelische plaat van the Rolling Stones, met de te gekke hologramhoes. We waren allebei een beetje jaloers op elkaars vondst. In de tussentijd heeft Rens de plaat van Small Faces zelf ook weten te bemachtigen, maar ik ben nog altijd op zoek naar die plaat van The Stones met de hologramhoes.”

 Met welke plaat ben je opgegroeid?
“Mijn moeder vertelde me dat ze tijdens en vlak na haar zwangerschap heel veel naar ‘The Dark Side of the Moon’ van Pink Floyd heeft geluisterd. Uiteraard herinner ik me hier niets meer van, maar aangezien ik een supergrote fan van ze ben en dit een van mijn favoriete platen aller tijden is, heeft het misschien wel onbewust een invloed op me gehad. Ik heb de speciale editie die ze destijds op wit vinyl uitbrachten gekregen van mijn moeder. Absoluut een pareltje in mijn platencollectie!”

Wat is je ochtendplaat?
“Ik heb van die periodes. Ik weet nog dat ik een tijdje helemaal verslaafd was aan ‘The Notorious Byrd Brothers’, mijn favoriete plaat van The Byrds. Deze zette ik wekenlang elke ochtend op, terwijl ik me klaar maakte om naar school te gaan. Toen ik die plaat zoveel luisterde, wilde ik net zoals Roger McGuinn van The Byrds ook heel graag een 12-snarige gitaar. Daarom kocht ik toen mijn Danelectro 12-string.”

Corto Blommaert
Bassist Mozes And The Firstborn

Wat is je favoriete plaat?
“De plaat die ik nu het liefst opzet is Royal Headaches gelijknamige album. Ik heb dit album een paar jaar geleden gekregen toen het uitging met mijn toenmalige vriendinnetje. De plaat bevat precies de juiste dosis agressie en zelfreflectie om zo’n periode door te komen. Nu luister ik ‘m vooral omdat ik hoop dat als ‘ie gedraaid wordt, Royal Headache dit telepathisch aanvoelt en een opvolger maakt.”

Wat is je favoriete hoes?
“The Stranglers’ ‘Black and White’ is iets wat me nu te binnen schiet. Mooie zwart-witfoto’s, waarvan de compositie slingert tussen artsy fartsy en iconisch.”

Heb je je collectie op een bepaalde volgorde staan?
“Mijn platenkast heb ik zonder opzet gerangschikt op populariteit. Mijn favorieten staan het dichtst bij de platenspeler en zo bouwt zich dat helemaal af tot aan een kakofonie van vage cadeautjes en regelrechte miskopen.”

 

Carsten Brunsveld
Drummer John Coffey

Wat is de plaat die je het laatst gekocht hebt?
“Radiohead met ‘Kid A’. Dit album is een van de soundtracks van m’n middelbareschooltijd, maar dan niet in positieve zin! Waar bands als Deftones, Refused en At The Drive-In me compleet in de ban hadden, kon ik dit album in eerste instantie niet uitstaan. Prijs de heer voor dit album en mijn tot wasdom gekomen muzieksmaak, want ‘Kid A’ is natuurlijk een van de allerbeste albums ooit gemaakt. Genre-overstijgend, een band die z’n eigen scene maakt en altijd ‘voor de kudde uitloopt’. Laatst tijdens een instore-optreden kwam ik de 10-inch tegen. Die heb ik meteen meegenomen.”

Van welke band heb je de meeste platen?
“Hoewel ik al tien jaar geen plaat meer van ze gekocht heb, is mijn Metallica-verzameling nog altijd de grootste. Van ‘Kill ‘Em All’ tot ‘St. Anger’. ‘Death Magnetic’ vond ik overbodig en ‘Lucy’, nou ja, vernederend.”

Wat is je zomerplaat?
“The Story So Far met ‘What You Don’t See’.”

 

Mark Lada
Zanger/gitarist traumahelikopter

Wat was je allereerste plaat?
“Mijn eerste cd was een Best Of van 2 Unlimited. Ray & Anita, gotta love ‘em. Mijn eerste vinylplaat? Een bootleg van de Circle Jerks!”

Welke plaat draai je s’ nachts?
“‘Exile on Main St.’ van The Rolling Stones vind ik een van de beste platen ooit, die kan ik echt altijd horen. Ken je die scène uit ‘Fear and Loathing In Las Vegas’ waarin dr. Gonzo Duke vraagt om de cassetterecorder in bad te gooien op het moment dat White Rabbit piekt? Ik probeer Daan (Van Dalen, zanger/gitarist – red.) zover te krijgen dat hij dan een broodrooster bij me in bad gooit, maar hij weigert vooralsnog om mee te werken.”

Ga je voor nieuwe of tweedehands platen?
“Beide. Ik vind het leuk om platen van recente bands te kopen, omdat dat de muziek is die je bewust meemaakt en omdat je ze live aan het werk kan zien. Maar ook veel oude dingen. Je ziet me alleen geen honderden euro’s neertellen voor originele eerste persingen en dat soort onzin, het moet wel leuk blijven.”

 

Will Butler kennen we allemaal als het knappere, spontane Butler-broertje uit Arcade Fire. Na het laatste album van de band, Reflektor’, dook Will Butler de studio in voor zijn solo-album ‘Policy.’ Deze werd vol lof ontvangen en de verwachtingen voor de tour die hierop volgde waren dan ook hoog gespannen. Deze heeft Butler deels waar kunnen maken. Waar iedereen een band had verwacht, daar verscheen de wildebras slechts met twee wonderschone huppelmeisjes met boblines op het podium. Butler en zijn lady’s in crime brengen een reportoire vol overgave. All ontbrak de spanning hier en daar, de show leverde in ieder geval mooie plaatjes op door de lens van Rudy Sablerolle!

Voorprogramma The Brahms 

Het is vijftien mei en The Daily Indie bevindt zich in de catacomben van de Melkweg zoekend naar Mac DeMarco, de jongen waar de gehele indie-rock wereld verliefd op is. Dit keer niet op zoek naar antwoorden achter de filosofische intriges in zijn woorden, maar iets simpelers, iets dichter bij de muziek, de instrumenten waarmee hij zijn muziek maakt.

Het eerste wat ons opviel toen ‘Mac DeMarco’ op ons netvlies brandde was je afgeranselde gitaar, wat kan je ons daar over vertellen?  
“Mijn gitaar is visueel het meest herkenbare wat ik bezit. Ik heb ‘m echt voor maar dertig dollar gekocht en is langzamerhand compleet gemodificeerd. De hals heb ik vervangen door een Mosrite-hals en de slagplaat is de gevelbedekking van het huis van een chassidische Jood. Die plank heb ik er af gesloopt, omdat ik geen geld had voor een normale slagplaat”, grinnikt Mac. “Ik heb nog steeds geen flauw idee welk merk of model het is, waarschijnlijk is het een beginnersgitaar uit de jaren zestig of een zelfbouwproject. Een bastaard van een gitaar is het zeker weten, de actie is super hoog waardoor ik nu altijd met een capo speel. It plays reaaaally sketchy. Maar ze klinkt geweldig, een beetje raar, maar geweldig. Vooral door oude Fender Twin Reverb versterkers kan ik me niets beters voorstellen.”

Ik durf het eigenlijk niet te vragen, maar wat als ‘ie gestolen wordt?
“Ik heb geen andere elektrische gitaren, zelfs geen reserve voor op tour. Toen ik voor het eerst naar Amerika ging leende ik gitaren, vandaar dat je foto’s van me kan vinden met andere gitaren. Maar dit is alles wat ik heb, ik hoop écht dat ‘ie niet gestolen wordt of verloren raakt tijdens het reizen… that would suck ass! Alhoewel ik dan vrij ben om een heel mooie gitaar te kopen. Waarschijnlijk zou ik een veel te fancy gitaar kopen!”

 

Je zei al dat je het geluid van je gitaar door Fender Twin Reverbs geweldig vindt klinken. Zijn oude Twin Reverb versterkers je weapon of choice?
“Ik heb een Silverface Fender Twin Reverb uit de jaren zeventig, die ik heb gekocht toen ik een tiener was. Je kunt ‘m zien in de Heatwave videoclip van Makeout Videotape bijvoorbeeld. Dat was toen het enige wat mijn gitaar zo raunchy deed klinken! Ik draaide letterlijk alle knoppen op tien en liet het geluid heel erg fucked up en wavy klinken. Ik hou van Twin Reverbs, ze zijn chill en vooral een beetje gestoord. Ze zijn alleen véél te hard om mee op te nemen in m’n appartementje, dus gebruik ik een oude Silverface Fender Vibro Champ die nog van m’n oma is geweest. Ze gebruikte die Vibro Champ om zangles met microfoon te geven. Toen ik ‘m kreeg dacht ik dat het een of andere shitty versterker was! Ik was helemaal gek van enorme Marshall versterkers, zoals elk veertienjarig kut kindje. Pas veel later realiseerde ik me hoe goed die versterker klonk.”

Tegenwoordig zijn gitaristen bijna tapdansers vanwege de absurde hoeveelheid aan gitaareffecten die ze gebruiken. Gebruik jij effecten op je zang of gitaar?
“Iedereen denkt dat ik geen effecten gebruik aangezien er bijna niets op de vloer ligt, maar ik gebruik meestal een Alesis MicroVerb IV wat een shitty rackeffect is. Ik heb die Alesis gekocht voor mijn eerste album en heb toen op alle nummers m’n gitaar door dit ding gejast.

Ik rock gewoon de presets op dat ding, straight up rock ‘n roll! Nummer zevenendertig is Cooking Up Something Good en vierentachtig is Ode to Viceroy. Oh en deze gast, een Yamaha E1010, heb ik op bijna alle vocal tracks van ‘Salad Days’ gebruikt. Het is een soort vreemde digitale delay en klinkt een beetje als een tape delay. Ik wilde eerst een Roland Space Echo kopen, maar vond ze eigenlijk te duur dus heb ik deze gekocht. Ik heb ondertussen twee Roland Space Echo RE201’s thuis, maar ik hou ook van die Yamaha, man. Ik gebruik ‘m nu live voor m’n zang en thuis gebruik ik ‘m eigenlijk overal op, omdat ‘ie een soort chorus-achtige modulatie op de echo’s heeft zodat m’n gitaar eerst zuiver klinkt en dan ‘bweeeuheweewew’ doet. Als je ergens delay op mijn gitaar hoort is het deze guy. I love it, really good sounding shit right there!”

Op ‘Salad Days’ introduceerde je met Passing Out Pieces en Chamber of Reflection voor het eerst synthesizers in je nummers. Wat zorgde voor die introductie en welke synthesizers heb je op de plaat gebruikt?
“Ik luisterde al veel Yellow Music Orchestra en na Tame Impala’s ‘Lonerism’ dacht ik why the hell not? Dus begon ik craigslist en eBay af te speuren voor synthesizers. Chamber of Reflection heb ik opgenomen op een Roland JX-3P en Passing Out Pieces met een Yamaha DX9, maar die was echt totally fried na onze tour in Amerika, dus heb ik een DX7 gekocht. Die DX7 is in principe het kleine broertje van de DX9 en heeft vergelijkbare geluiden. Waarschijnlijk koop ik wel weer een DX9 als ik weer terug ben in de States, want ik ben niet zo tevreden met dit ding.”

Zijn die twee je belangrijkste synthesizers denk je?
“Dat zou je kunnen zeggen! Alhoewel ik nu een hoop erbij heb gekocht, zoals een Roland Juno-60 en een Sequential Circuits Prophet 05 die me echt vierduizend dollar kostte. Vooral die Juno-60 is echt m’n nieuwe baby, ze klinkt zó goed!”

 

Iedereen die de Pitchfork-documentaire ‘Pepperoni Playboy’ heeft gezien weet dat je zweert bij oude tape bandrecorders. Hoe neem jij je platen op en wat gebruik je?
“Ik heb alle Makeout Videotape nummers en zelfs mijn eerste album ‘Rock ’n Roll Nightclub’ opgenomen op een Tascam 244. Het is een kleine plastic viersporen cassetterecorder die met z’n gekleurde knopjes eruit ziet als speelgoed, maar dat ding klinkt absurd goed. Voor ‘2’ ben ik wat professioneler te werk gegaan en heb een oude Fostex A8 bandrecorder gekocht. Het is nog steeds een plastic ding, maar hij klinkt heel warm en gebruikt echte tapes!  Ik gooi alles altijd eerst door een mixer en neem dan spoor voor spoor op, zodat ik kan kloten met de pitch control. Dat is ook waarom ik geen computer gebruik, want het is zoveel makkelijker om de snelheid te veranderen kreeg is kapot gegaan, dus heb ik een Allen & Heath Zed 24 gekocht. Prima voor ‘Salad Days’, maar de EQ’s zijn wel echt kut. Op alles gebruik ik daarna een Alesis Micro Limiter, wat  letterlijk een kleine versie van hun limiter is, net zoals mijn MicroVerb. Ik zwengel dat ding gewoon aan zodat de hele boel een stukje strakker klinkt. Niet te veel compressie natuurlijk, maar nét genoeg om alles wat beter te later klinken.”

Waarom kies je ervoor om thuis op te nemen?
“Ik heb wel vaker opgenomen in grote studio’s, maar ik ben nooit tevreden geweest met wat er uitkomt. Ik heb daarnaast ook nooit een nummer klaar liggen, opnemen is voor mij echt een onderdeel van het schrijfproces. Het klinkt misschien vreemd, maar uiteindelijk klinken de opnames uit een échte studio vaak een beetje saai, een beetje levenloos. Maar misschien hou ik gewoon van slechte muziek en slechte instrumenten!” lacht Mac. “Als je een van mijn instrumenten opzoekt op het internet vind je meestal recensies die klinken als: this thing is a piece of shit!”

 

 

Mac DeMarco

 

Our main squeeze, mister Mac DeMarco, is back! Deze slacker pur sang komt begin deze maand met zijn derde elpee, die met de naam ‘Salad Days’, geheel in stijl een schijnbaar idiote titel heeft. Echter bij de release van het eerste nummer Passing Out Pieces werd het duidelijk dat Mac een andere kant opging, die gekenmerkt werd door een nieuwgevonden tastbare kwetsbaarheid ten opzichte van zijn gewoonlijk laconieke houding.

 

Mondaine glorie
Hoewel Mac op ‘2’ al schreef over zijn wereld in al haar mondaine glorie, viel op dat er een zekere terughoudendheid was. Toch kon je bij de hoogtepuntjes van zijn vorige platen, zoals Only You en My Kind of Woman, even een glimp opvangen van zijn ware gevoelens. Naast een komische eerbetoon aan zijn lievelingsmerk sigaretten, Ode to Viceroy, blijven zijn beste nummers toch de nummers waar hij zich even ontwapend van zijn komisch talent. Dit is dan ook de reden waarom ‘Salad Days’ zicht heeft ontpopt tot een geweldige plaat. Mac is opgegroeid en heeft niet meer de neiging zich te gedragen als een viertienjarige jongen die drastisch een flinke dosis Ritalin nodig heeft.

 

 

 

 

‘Rolling through life, to roll over and die/Salad days are gone’ 
Opener Salad Days knalt door de speakers en de naïeve melodie doet gelijk denken aan de typische onzinnige Mac-song, maar na enkele keren luisteren begint de ironie duidelijk te worden. Na enkele minder memorabele, maar totaal niet slechte nummers, begint het synth-gedreven Passing Out Pieces, waarin DeMarco ons vertelt over zijn publieke imago en de confrontatie hiermee. Na het akoestische Treat Her Better klinken enige drumslagen die Chamber of Reflection openen. De galmende drums verdrinken al snel in weelderige synthesizers en een melancholisch zingende Mac. Dit is wat Mac DeMarco kan én moet doen, een prachtig nummer waarin hij zijn oppervlakkige flegmatisme loslaat voor werkelijke gevoelens.

 

Dit is dan ook het enige écht frustrerende aan ‘Salad Days’. De kennis dat Mac met iets meer tijd en moeite nog veel meer prachtige nummers had kunnen maken als Passing out Pieces en Chamber of Reflection.
Domenico Mangione

 

 

 

 

bright lights, big city melkweg

 

 

Ondergronds gebeurt er natuurlijk altijd van alles in Amsterdam, wat vaak op allerlei diverse plekken zo nu en dan naar boven komt. Maar het is ook wel eens leuk om alles op één avond bij elkaar te laten komen en er een ware underground-showcase van te maken! En dat is precies wat Subbacultcha, Meduse MagiQ en de Melkweg gaan doen op woensdag 2 april

 

BRIGHT LIGHTS, BIG CITY
Onder de naam Bright Lights, Big City is er 2 april dus van alles te beleven in de Melkweg. Van puntige garagepop van Naive Set en Apneu tot en met Hugo Rocci’s speelvolle animaties en van alles daar tussenin. Op de website van Subbacultcha is nog veel meer informatie te vinden, want wij gaan het nu eerst even over die kaarten hebben!

 

WINNNEN?
Om kaarten voor de avond te winnen hoef je niet eens zoveel te doen. Wat je wel moet doen is vooral een leuk mailtje sturen naar prijsvraag@thedailyindie.nl en wie weet sta je volgende week in de Melkweg midden in de Amsterdamse underground!

 

Winnaars worden één dag van tevoren per mail op de hoogte gesteld!

 

MUZIEK: APNEU / MARIUS / FETTER / BLUE CRIME / BIRD ON THE WIRE / NAIVE SET / MUHR / KLARÄLVEN ART: HUGO ROCCI / LILIAN STOLK / AMOS MULDER / MEEUS VAN DIS

DSC_4313-1

 

London Grammar speelde gisteravond in De Melkweg en fotograaf Rudy Sablerolle ging naar de show om het vast te leggen in beeld en woord. 

 

Wat een belevenis gisteravond in de Melkweg. Je kon een speld horen vallen en van tijd tot tijd maakte de sluiter van mijn camera meer geluid dan London Grammar. De stem van Hannah Reid is breekbaar als glas, maar wat een kracht. De sound is vergelijkbaar met Massive Attack en Portishead, maar dan net even anders. Het is jammer dat de band nog maar één album heeft gemaakt en het optreden na een klein uurtje al weer afgelopen was. Dit belooft nog veel voor de toekomst.

 

 

dead ghosts
Foto: Tom Roelofs

 

Concertagenda week 37

Met alleen maar regen op komst lijkt het ons uitermate geschikt de poppodia in te duiken voor wat hartverwarmende concerten. Hier een overzicht van wat er deze week allemaal te doen is!

 

  • Bahamas. Maandag 9 september, Bitterzoet Amsterdam.
  • Sean Rowe. Woensdag 11 september, Paradijskerk Rotterdam.
  • Dead Ghosts. Woensdag 11 september, Vera Groningen.
  • White Hills. Donderdag 12 september, Vera Groningen & zaterdag 14 september, Merleyn Nijmegen & zondag 15 september, Ekko Utrecht.
  • The Boxer Rebellion. Vrijdag 13 september, Paradiso Amsterdam.
  • Janne Schra. Zaterdag 14 september, Paradiso Amsterdam.
  • The Maureens. Zaterdag 14 september, Ekko Utrecht.
  • North Sea Surf Festival. Zaterdag 14 september, Melkweg Amsterdam.
  • David Lemaitre. Donderdag 12 september, Paradijskerk Rotterdam & zaterdag 14 september, Tivoli Utrecht.
  • Joe Pug. Zondag 15 september, Paradiso Amsterdam.
  • Portugal, The Man. Zondag 15 september, Paradiso Amsterdam.

Concertagenda week 35

Het collegejaar begint bijna weer en het normale leven lijkt zich weer op te pakken. Het einde van de zomer nadert. Gelukkig zijn er nog genoeg zomerse bands te zien deze week. Hier een overzicht van onze concertagenda.

Ducktails

Fans van Real Estate zullen zich thuis voelen bij Ducktails, dit is namelijk de band van gitarist Matthew Mondanile. Verfijnde indiepop met heerlijk gitaarwerk, lange zangmelodieën met karakteristieke stem om lekker bij weg te dromen. Sluit je zomer goed af met deze band!

  • Dinsdag 27 augustus, Paradiso Amsterdam.
  • Woensdag 28 augustus, Rotown Rotterdam.
  • Donderdag 29 augustus, Vera Groningen.

 

Damien Jurado

Al vijftien jaar maakt Damien Jurado ontzettend mooie muziek met zijn lichte raspstem vol emotie, droevige nummers en ondersteunend gitaarwerk. Voor wie de herfst al in  zijn bol heeft.

Woensdag 28 augustus, Doornroosje Nijmegen.

 

Earth MK II 

We interviewden de band toen ze hun eerste single uitbrachten, maar er is inmiddels ook een debuutplaat verschenen via Excelsior. Op woensdag gaat de band deze presenteren in OT301 te Amsterdam, met live-support van Postmodem en Jacco Gardner als DJ. Klinkt als een prima avond.

Woensdag 28 augustus, OT301 Amsterdam.

 

Strand of Oaks

Ideale opwarmer voor de eenzame dagen in de winter: de loner-folk van Strand of Oaks. Een man met een gitaar die zijn hart al vele malen gebroken heeft: kan het mooier? Mooie folk met fijne americana invloeden. Wij zeggen doen.

  • Donderdag 29 augustus, Ekko Utrecht.
  • Vrijdag 30 augustus, 013 Tilburg.

 

Sena Performers POPnl Award 2013

Zaterdagavond is de avond om GRATIS nieuw Nederlands te ontdekken in de Melkweg. Maar liefst dertien bands zullen optreden en strijden om de POPnl Award. Geniet van de bluespop van Ella Alpha, de singer-songwriter muziek van La Corneille of de indierock van The Vagary.

Zaterdag 31 augustus, Melkweg Amsterdam.

 

Those Foreign Kids

Hard en duister met veel noise waar je goed wakker van wordt: dat is een korte omschrijving van de muziek die Those Foreign Kids maakt. Hun release party staat voor de deur en is totally GRATISCH. Wij zijn er bij, jij uiteraard ook.

Zondag 1 september, DOKA Amsterdam.

 

Verder deze week

  • Dondergrondse hosted by Indie Indie, live: Glass Eyes. Donderdag 29 augustus, Paradiso Amsterdam.
  • King Khan & His Sensational Shrines. Donderdag 29 augustus, Patronaat Haarlem. 
  • Uitmarkt Amsterdam. Vrijdag 30 augustus t/m zondag 1 september, Museumplein Amsterdam.
  • De Tweede Speeldoos: Torre Florim + Roos Rebergen. Zaterdag 31 augustus Ekko Utrecht & zondag 1 september De NWE Vorst, Tilburg.
  • UITboulevard Arnhem. Zaterdag 31 augustus & zondag 1 september, Musis Sacrum Arnhem. 
  • Schultz And Forever. Zondag 1 september, Ekko Utrecht.

Concertagenda week 33

De week waar velen op hebben gewacht is eindelijk aangebroken: Lowlands is daar. Gelukkig is er meer te beleven dan dit massafeest in de polder, zie hier het overzicht van alle The Daily Indie-waardige concerten van deze week.

 

Mikal Cronin

In de gehele garage revival duikt deze week Mikal Cronin op. Mooie bruine ogen, een surfers look en wat gruizige gitaren zijn natuurlijk nooit verkeerd. Doet het al erg goed op de festivals dus kan ook zeker in het clubrijtje niet ontbreken.

  • Dinsdag 13 augustus, Doornroosje Nijmegen.
  • Woensdag 14 augustus, Vera Groningen.

 

Godspeed You! Black Emperor

Deze Canadese band hypnotiseert de wereld al bijna twintig jaar met haar noiserock. Varierend van negen tot soms wel twintig bandleden, blaast deze band je omver met hun grootse muzikale arrangementen, bijgestaan door prachtige visuals. Zeker een bezoekje waard!

Woensdag 14 augustus, Paradiso Amsterdam.

 

Merchandise

Bij Pitchfork zijn ze al groot fan en ook de rest van de wereld volgt snel: Merchandise’s mix van rock, lo fi en new wave werkt aanstekelijk. Op Le Guess Who? May Day een groot succes en dus nu verplichte kost.

Woensdag 14 augustus, Melkweg Amsterdam.

 

Calexico

Calexico betovert keer op keer met een prachtige mix van indierock, americana en alt-country. Hoe meer instrumenten hoe beter! En wat is nou mooier dan een concert in een openluchttheater?!

Donderdag 15 augustus, Openluchttheater Caprera Bloemendaal.

 

Lowlands

Eindelijk daar: Lowlands Festival. Niet alleen zie je hier oud gedienden maar ontdek je ook de wat nieuwere bands. En voor je het weet staan ze na drie jaar ineens op het hoofdpodium (zoals Tame Impala die in 2010 nog in de Charlie speelden). Dit jaar onder andere: Foals, Band Of Horses, Chvrches, Jacco Gardner, Haim, John Coffey, Traumahelikopter, Mozes And The Firstborn, Mister And Mississippi, Miles Kane, Mikal Cronin, Peace, Theme Park en Villagers.

Vrijdag 16 t/m zondag 18 augustus, Biddinghuizen. 

 

Pukkelpop

Veel van hetzelfde maar ook net even anders: Pukkelpop is een goede concurrent van Lowlands. Net over de grens in België zie je daar Eminem, The XX, The Prodigy, Nine Inch Nails, Eels, Franz Ferdinand, Surfer Blood, Allah-Las, Local Natives, en nog vele anderen!

Donderdag 15 t/m zaterdag 17 augustus, Kiewit/ Hasselt België. 

 

Verder deze week

  • The Staves. Maandag 12 augustus, Tivoli Utrecht & dinsdag 13 augustus, Rotown Rotterdam.
  • Woven Hand + The Black Heart Rebellion. Dinsdag 13 augustus, Patronaat Haarlem.
  • U.S. Girls + Slim Twig + Mark McQuire. Donderdag 15 augustus, Roodkapje Rotterdam.
  • Noorderzon. Donderdag 15 augustus t/m zondag 25 augustus, Het Noorderplantsoen Groningen.
  • I Am Kloot. Vrijdag 16 augustus, Tivoli Utrecht. 
  • Cloud Boat + Beacon. Vrijdag 16 augustus, De Nieuwe Anita Amsterdam.


Concertagenda week 23

Het aanbod is, in vergelijking met de laatste paar extreem volle indie-weken, deze week iets dunner, maar daarmee ook weer overzichtelijker! En wat maakt dat uit als er zulke toppers tussen zitten en de weersvoorspellingen met de dag beter worden! Iets minder shows en tussendoor gewapend met een iPod in het park liggen klinkt ook als een goed idee, niet?

 

The Veils

De vierde cd van de indierockband The Veils is net uit. De band uit Nieuw-Zeeland gaat al een tijdje mee en draait eigenlijk om zanger Finn Andrews en zijn raspstem. Altijd gewapend met een hoed zingt hij prachtliedjes over depressies en verslavingen. Zijn repertoire is met vier albums inmiddels zo groot dat het niet anders dan een mooie avond kan worden.

  • Dinsdag 4 juni, Tivoli Utrecht.
  • Woensdag 5 juni, Vera Groningen.
  • Donderdag 6 juni, Doornroosje Nijmegen.
  • Vrijdag 7 juni, Mezz Breda.
  • Zondag9 juni, Melkweg Amsterdam.

 

The Fresh & Onlys

In het populaire straatje retro-muziek presenteert Subbacultcha! dit keer The Fresh & Onlys. Hun muziek doet denken aan jaren ’60 garagerock met psychedelische invloeden en een snufje punk. Deze Amerikanen hebben voldoende in huis om ervoor te zorgen dat je lekker meeknikt en/of meewiegt met de heupen.

  • Donderdag 6 juni, OT301 Amsterdam.
  • Zaterdag 8 juni, Area51 Eindhoven.


I Shot The Band

De fotografiewedstrijd I Shot The Band geeft fotografen de kans om toffe bands van dit moment te portretteren. Het werk van de winaars hangt vanaf die dag ook bij Roest! De winnaars schoten The Real Youth, WOLVON en FilosofischeStilte, en deze bands spelen zaterdag allemaal live bij Roest. Als extraatje zullen wijzelf een DJ-set komen draaien en de winnaars bekend maken. EN er is ook nog eens een barbecue vooraf. Dat wordt gezellig!

Zaterdag 8 juni, Roest Amsterdam

The Zombies

Als je niet weet wie The Zombies zijn doe je er goed aan onderstaand nummer en vooral (één van de beste albums aller tijden) ‘Odessey and Oracle’ te luisteren. Ongetwijfeld dat dit vroeger bij de ouders of grootouders op elpee werd gedraaid. Deze Britse band stamt uit de jaren ’60 en maakt psychedelische pop van de hoogste klasse. Benieuwd wat daar na vijftig jaar nog van over is!

Zaterdag 8 juni, Paradiso Amsterdam.

 

Verder deze week

  • Our Minor Fall 5 juni, Studio K Amsterdam
  • Coasts. Donderdag 6 juni, Rotown Rotterdam & zondag 9 juni, Gigant Apeldoorn.
  • Mister And Mississippi. Donderdag 6 juni, Vera Groningen.
  • Nouveau Vélo. Zaterdag 8 juni, Patronaat Haarlem (GRATIS!).
  • Burning Down The House: Traumahelikopter, John Coffey + Suit And Tie Johns. Zaterdag 8 juni, De Kelder Amersfoort.
  • James Wood. Zondag 9 juni, Mezz Breda (GRATIS!).