M O N E Y, de band uit Manchester die we vaak tegenkomen in het Nederlandse clubcircuit. En gelukkig maar, want het is een band die je altijd graag voorbij ziet komen met hun beeldschone en adembenemende muziek. Vrijdag 4 april zijn ze er weer en spelen ze in EKKO tijdens Pissing In The Wind #5. Bij The Daily Indie kun je kaartjes + het debuut ‘The Shadow Of Heaven’ winnen!
WINNEN?! Hoe win je die dan?! Nou, door even een mailtje te sturen naar prijsvraag@thedailyindie.nl met je naam en een korte motivatie waarom je de M O N E Y-boys zou willen zien. Ik zou het zeker doen als ik jou was!
De winnaars krijgen 3 april een mailtje.
OK, OK! Het lijkt inderdaad op Wild Beasts, Hooting and Howling, etc. Hun naam is onGooglebaar, maar hé: het is wel lekker! De band Girl Friend komt uit Manchester heeft met Perfume haar eerste single uitgebracht. En ik moet zeggen: daar mogen er meer van komen!
Scherp en hoog
Je las het hierboven al: scherp en hoog. Scherpe en puntige gitaren en synthesizers en een stem die overal weer net de scherpe randjes af snijdt. De single Perfume is duister, intens en zit boordevol opgekropte spanning om gek van te worden. De intro en de coupletten vreten aan je, waarna het pre-chorus de spanning dat nog eens meer verhogen en het refrein vervolgens nog steeds niet helemaal uitbarst. Het is subtiel, de teksten zijn om in weg te dromen en heel erg ver in de verte schijnt er af en toe een heel klein streepje licht door de donkere productie. Hun debuut-EP ‘Everyone Wants to be Wanted’ komt dit voorjaar uit via You Records London. We houden je wel op de hoogte.
Voor nu: Perfume!
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik krijg me toch een partij positieve kicks van Couldn’t Keep It To Myself. De band Gorgeous Bully uit Manchester geeft een goede kijk op de huidige sound die uit Noord-Engeland komt. Met bands als Temple Songs en The Lucid Dream merk je dat die toch altijd wat ruiger zijn dan de fancy-schmancy boys uit Londen.
Gewoon lekkâh
En dat is ook wel eens lekker voor de afwisseling. Hieronder luister je naar de nieuwe single van de band, geïnteresseerden kunnen op de Bandcamp van Gorgeous Bully nog wat meer research doen. For now: play and dance!
Temple Songs uit Manchester is een band die je zeker wilt leren kennen. Een band met één van de beste nummers van 2013 op haar naam, en in Engeland goed voor een kleine buzz met hun verroeste riffs, verleidelijke melodieën, stuiterende drums en verkreukelde zang. We spreken geestesvader Jolan Lewis.
Wat zijn jullie allemaal aan het doen? “We hebben net drumtakes opgenomen voor een EP waarmee we bezig zijn. En ik ga wat exemplaren oppikken van ons net uitgebrachte plaatje.”
Kun je ons iets vertellen over de band Temple Songs? “Iedereen speelt al sinds zijn zestiende in allerlei bandjes. Eerst punk, vervolgens noise en toen psychedelische muziek. Ik verveelde me nogal met allemuziek die ik maakte, dus ik ben naar Parijs gegaan en maakte daar veel muziek. Toen ging ik terug naar Manchester om een band te vormen en gingen we van dreampop naar garage-pop en wat het nu is.”
Wat móéten we weten over jullie? “Dat weet ik zelf nog niet eens.”
Hebben jullie veel overeenkomsten qua muzikale smaak? “We kwamen er al snel achter dat we exact dezelfde muzieksmaak hadden. We houden van bands als Captain Beefheart, CAN, Ween, Velvet Underground, Robert Wyatt, Pavement, Boredoms etc.”
Wat zijn drie non-muzikale inspiraties voor jullie muziek? “Seinfeld, eten en 2001.”
Wat kunnen luisteraars verwachten als ze jullie gaan luisteren? “Iets tussen punk en garage, maar met Beatlesque popdingetjes. Ik wil geen popnummers schrijven, het liefst gooi ik ze altijd direct weg als het erop lijkt. Maar soms vind ik pop het mooiste van de hele wereld en soms haat ik het meer dan alles wat er bestaat. Daar ergens tussenin.”
Hoe moeten we jullie vooral niet omschrijven? “Psychedelisch. Ugh. Er is zoveel muziek dat zo genoemd wordt tegenwoordig, ik vind het gênant.”
Heeft de stad effect op je muziek? “Manchester zeker. Niet in termen van weer of architectuur, maar de muziek. En dan niet alleen de bekende muziek uit Manchester, want dat is niet meer boeiend. Wat er nu gebeurt is veel toffer. Het is de eerste keer sinds begin jaren ’70 dat Manchester haar geschiedenis compleet van zich af heeft geworpen en opnieuw is begonnen.
Kun je iets vertellen over de manier waarop je muziek opneemt? “Ik verzamel al sinds mijn vijftiende goedkope apparatuur, dus we hebben geen goede spullen of zo. Maar ik weet hoe ik ze moet gebruiken. Ik heb één duur apparaat, een TEAC A3340S, maar het kabeltje daarvan is kapot en ik heb geen geld voor een nieuwe… Maar ik heb mezelf aangeleerd om goed klinkende lo-fi te maken. Denk ik dan. Het is in ieder geval beter dan slecht klinkende hi-fi. Ach, het is allemaal toch maar subjectief.”
Wat zijn de ingrediënten voor een goed Temple Songs nummer? “Million-dollar hooks and loads of phaser effects.”
Nog lokale bands die we moeten kennen? “Ja. Aldous, Sex Hands, Fruit Tones, Mistoa Poltsa, Bernard + Edith, Weird Era,The Bell Peppers, MONEY, Dinner Party, Waiters, Former Bullies, Irma Vep, Brown Brogues, GREATWAVES, Grind Outs. En je moet een exemplaar van ‘Manchester Standards LP’ hebben.”
Nog iets anders dat je graag wilt delen met onze lezers? “Zeker, als iemand dus zo’n kabeltje over heeft voor een TEAC A3340S, mail me even, dan regelen we wat!”
Manchester’s SHINIES zijn terug met nieuw materiaal nadat we ze vorig jaar leerden kennen met het opwindende gitaarnummer Ennui. Anno 2013 levert de band een nieuwe EP af, genaamd ‘Tangle’, waarop goed te horen is dat het viertal een flinke stap voorwaarts heeft gezet in de tussentijd. Taste heeft een strakkere sound, meer structuur, meer balans en daardoor een stuk meer spanning en diepgang. De single klinkt vrij zwaar, maar de band heeft het nummer helemaal in de hand en stuurt het vier minuten lang precies de richting op die het hebben wil. De sprankelende en kenmerkende leadgitaar van de band is daarentegen nog steeds aanwezig en creëert daardoor een contrast dat het nummer nog meer kracht geeft .
Van de week hadden we het al over het fantastische Temple Songs, waarop we direct een mailtje kregen van Fruit Tones. Met een soort mededeling van: ‘als je dat tof vindt, trekt je onze muziek ook wel goed waarschijnlijk’. En de band is inderdaad een, ook uit Manchester komende en garage-pop met een interessante twist makende band. En dat vonden we inderdaad wel interessant! Rauwe en viezige opnames waar onder alle ruis een heerlijk nummer verstopt zit. Muziek zoals we die graag horen. Nog meer losse nummers van de band kun je op hun Soundcloud horen.
BONUS Een split cassette tape met (eveneens toffe band) Pink Teens vind je hieronder:
Wauw, fuckin’ wauw, wat een lekker melodietje! Zo simpel, maar oh zo lekker, precies zoals we ze graag hebben. De debuutsingle Passed Caring op het label RIP Records komt 1 juli uit en is afkomstig van Temple Songs uit Manchester, waarmee ze zichzelf direct lekker op de kaart zetten. Passed Caring is een ongelooflijk catchy en groovende underground-single geworden, waarbij je het zweet al van de muren ziet komen bij een live-optreden ergens in een Noord-Engelse kelder (zo zie ik dat voor me bij deze Mancunians). Eerder bracht de band ook al wat nummers uit, die je ook op hun Soundcloud en Bandcamp kunt horen. Heerlijke lo-fi garage, waarbij duidelijk naar fuzzige west coast-helden als Ty Segall is geluisterd, maar die wordt gemengd met die typisch Noord-Engelse sound en feeling. Interessante en bijzonder fijne combinatie.
BONUS: $$$$$$’ $$ $ $$$$$$$$$
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
