Als we ons op de sound baseren, kunnen we Low Land Home in het rijtje plaatsen met grote namen als The National, Archive en The XX. De Belgische band bestaat uit drie psychologen en een zelfverklaard filosoof en vormt daarmee de perfecte schuilplek voor melancholie. Vandaag brengt de band de nieuwe single There met bijbehorende videoclip via ons in première.

Eind februari verscheen Out Of My Mind, het debuutalbum van de Gentse formatie. Bij onze zuiderburen worden ze overal getipt als ‘band om in de gaten te houden dit jaar’ en wij begrijpen alvast waarom. Een warme, intieme sound met een donker randje, een viertal dat zich buigt over het leven op de tonen van de muziek. Het soort muziek waar we het liefst de hele dag naar luisteren met de regen die tegen het raam tikt.

Om de intieme factor te benadrukken krijgen we een soort vlog-achtige videoclip. De kijker/luisteraar duikt met de band mee de studio in, een kijkje achter de schermen. Hoe het er achter de schermen écht aan toegaat, wilden we wel eens weten. Daarom stuurden we de band een aantal vraagjes op.

Wat houdt je op dit moment allemaal bezig?
Jo Geboers: “Ik moet zeggen dat ik het nieuws an sich minder en minder volg. Ik probeer wel via alternatieve kanalen zoals De Correspondent bepaalde thema’s mee te krijgen. Ik hou mij liever bezig met enkele belangrijke thema’s, zoals het klimaat, strijd tegen armoede, ontzag over the war on drugs… Dit in tegenstelling tot het mee-hoppen van nieuwsfeit naar nieuwsfeit, aan elkaar gelijmd door heen-en-weer verwijten en kinderachtige discussies. Dat heb ik een beetje gehad. Verder ben ik me vooral aan het voorbereiden op onze aankomende optredens, dat brengt best wel wat werk met zich mee. Maar niet getreurd: het is vooral een boeiend en spannend proces, waar ik enorm veel voldoening uit haal.”

Kun je ons iets meer vertellen over het schrijf- en opnameproces van jouw debuutalbum?
Jolien Bové: “Jo zit aan de motor van ons schrijfproces. Hij levert concepten en ideeën aan, meestal piano-akkoorden met tekstfragmenten waarin iedereen gaat hakselen, losmaken en kneden. Als je met zijn vieren bent is dat soms een getrek en gesleur om tot iets te komen dat iedereen kan ‘voelen’. Het album zien we als de start van de band, aangezien elk van ons even veel zijn ding heeft kunnen inbrengen. Totaal anders dan bij de EP. De EP is soloproject Jo, waarbij de rest uitvoerde wat zo dicht mogelijk aanleunde bij zijn oorspronkelijke ideeën. In de studio gaf dat ook een totaal andere dynamiek.”

“Bij de EP, hakte Jo alle knopen door en luisterden we braafjes naar Jo die ons dirigeerde. Bij het album was ieders eigenheid even hard aanwezig. Elk kon zijn ding doen vanuit zijn vonk wat resulteerde in loslopend wild, gelukkig onder toeziend oog van producer Nicolas Delépine. Deze is meester in elke kracht zijn plek te geven, om het op de juiste momenten te laten knetteren. Hij lokt ons volledig uit ons kot, dan gaat hij ons temmen, en zo wordt alle energie zuinig ingezet en verdeeld tot een afgewerkt geheel. En zo kregen we vuur! Dank u, kapitein Nicolas. Mastering gebeurde door Gert Van Hoof, die een glanslaagje toevoegde tot het blonk.”

De plaat komt bijna uit, waar ben je het meest blij mee? 
Geboers: “Ik word enorm gelukkig als ik zie waar de nummers vandaan komen en wat ze zijn geworden op de plaat. Ze hebben allemaal zo een groei meegemaakt en dat allemaal op hun eigen manier. Sommige nummers speelden we al eens live en vanaf dat moment zijn ze een eigen leven beginnen leiden. Ik ben trots op wat we samen als band gemaakt hebben. Sommige nummers waren in mijn hoofd niet meer dan samenraapsels van akkoorden en woorden. Ik vind het heerlijk om te zien hoe de songs gegroeid zijn, en hoe ze exact wat ze nodig hadden ook gekregen hebben. Dit alles door een enorm dynamische en natuurlijk aanvoelende samenwerking tussen de band en de producer Nicolas Delépine.”

Pieter-Jan Jordens: “Het is een flinke tijd geleden dat we de opnames deden. Tijdens het maakproces zit je zo dicht op de nummers, op details, dat je snel overzicht verliest welke indruk het geheel nalaat bij de luisteraar. Ik ben blij, na enkele maanden het album niet gehoord te hebben, om nu te weten dat ik eigenlijk wel fan zou zijn van mijn eigen band.”

Muriel Boulanger: “Dat is ook hoe ik het aanvoel. Het is leuk om te merken dat het na een paar maanden nog steeds erg goed klinkt. Daar zijn we super blij om!”

Vandaag gaat de single There in première bij ons, waar gaat die voor jou over?
Geboers: “There gaat voor mij over een plek vinden in de massa en alle twijfels en onzekerheden die hiermee gepaard gaan. Het gaat over een zoekproces en het besef dat het oké is om je soms alleen te voelen, ook al heb je zoveel mensen rondom jou. Het gaat over een gebrek aan verbinding.”

De verwachting zijn hooggespannen voor dit jaar, hoe ga je 2019 aanpakken? En wanneer kom je Nederland veroveren?
Jolien Bové: “2019 is het jaar van onze wereldtournee voorbereiden en daar zou Nederland misschien wel tussen kunnen zitten.”