Aanstaande zaterdag speelt zich in Amsterdam een bijzondere samenwerking af tussen de Melkweg, Subbacultcha en De Brakke Grond. Op 15 april wordt de inmiddels beruchte L.A.N. Party weer gehouden, die deze keer in het teken staat van muzikaal talent uit het land van onze zuiderburen. Daarover las je laatst al veel meer in onze redactietips, vandaag duikt The Daily Indie nog eens wat dieper in het concept.
Wil je kaarten plus een totebag winnen voor deze show? Check dan nog even onze winactie voor de tickets!
Daarom vonden wij het hoog tijd om nog even met de muziekprogrammeur van De Brakke Grond te bellen: Birgit van Asch. Sinds begin dit jaar importeert zij in haar nieuwe functie de crème de la crème op muzikaal gebied van België naar Nederland. Het Vlaamse Cultuurhuis heeft zijn muzikale koers tegelijkertijd iets gewijzigd in 2017 en gaat nog meer samenwerkingen aan om al dat Vlaamse talent door heel Nederland een plek te geven. De Brakke Grond staat dan ook absoluut niet voor concurrentie, maar voor verbinding en het instituut vormt de schakel om de booming Vlaamse muziekscene te introduceren bij het Nederlandse publiek. Niet alleen in hun eigen podium in Amsterdam, maar simpelweg waar het goed past. Het belangrijkste uitgangspunt: waar schuurt het tussen Nederland en Vlaanderen en waar vonkt het?
En dan kom je voor de underground al snel uit bij Subbacultcha en de Melkweg natuurlijk?
“Absoluut. Het was voor ons een logische plek om aan de slag te gaan. Subbacultcha en de Melkweg organiseren de L.A.N. Party’s natuurlijk vaker en beide partijen hebben een heel goede basis in de Amsterdamse underground, waar dit programma goed op aansluit. Bovendien heeft Subbacultcha natuurlijk ook een Belgische tak, waardoor het makkelijker is om goede acts uit te wisselen.”
Hoe versterken deze partijen elkaar?
“Subbacultcha heeft een heel sterke doelgroep en weet die als geen ander te bereiken. Daar kunnen de andere partijen dan weer goed op inhaken. Wij als Brakke Grond omdat we veel kennis hebben van Vlaanderen in zijn geheel, we hebben daar goede contacten en het is ook makkelijk dat ik zelf Vlaamse ben. En de Melkweg omdat het een van de tofste zalen van de stad is en als groot poppodium toch erg gedurfd en edgy programmeert. De acts die zaterdag spelen zijn vrij niche, maar ons gezamenlijk publiek kan dat zeker wel verteren.”
“Platforms als Subbacultcha en podia met een ijzersterke reputatie wat betreft gedurfd programmeren, zijn heel dankbare partners voor ons.”
Wie heeft er precies voor de programmering gezorgd? Want ik neem aan dat alle partijen wel hun voorkeuren hebben?
“We hebben het samen gedaan met de drie programmeurs van de instellingen. We hebben een longlist opgesteld van artiesten die ons geschikt leken en daar vervolgens een shortlist van gemaakt. Daardoor is de line-up een mooie combinatie geworden van acts die we alle drie heel tof vonden en die wat ons betreft meer aandacht verdienen.”
Over de wat grotere acts als Warhaus, Bazart en Tamino hoor je natuurlijk genoeg in Nederland, maar hoe is het gesteld met de Vlaamse underground?
“Daar gaat het heel goed mee, maar het kan natuurlijk altijd nog een zetje gebruiken. Het krijgt in Nederland wel steeds meer exposure en ik heb ook wel de indruk dat steeds meer Nederlandse platforms naar België kijken, om te checken wat zich daar allemaal aan het afspelen is. Er gebeurt heel veel, volgens een opvallend andere dynamiek dan in Nederland. Constante onderlinge uitwisseling van muziek en muzikanten, jong talent dat los van labels en wars van controle samen de krachten bundelt om hun lokale scenes op de kaart te zetten. Het doet voor de buitenwereld vaak erg incrowd en niche aan, maar het potentieel en de wil om de underground te ontstijgen is er echt. En met events als de L.A.N. Party willen we vooral dat laatste zetje over de grens geven. We zijn er ons bij De Brakke Grond goed van bewust dat we het niet alleen moeten willen doen. Platforms als Subbacultcha en podia met een ijzersterke reputatie wat betreft gedurfd programmeren , zijn heel dankbare partners voor ons.”
“Er gebeurt veel spannends, ook over genregrenzen heen, en dat is net wat we willen tonen.”
Het is een behoorlijk brede line-up geworden als je er inderdaad zo doorheen loopt. Van de science fiction-synths van Miaux tot de lo-fi van Ignatz en de snoeiharde noise van Cocaine Piss.
“De line-up is een mooie afspiegeling van wat er allemaal aan gebeurt in België. Dat hebben we ook zeer bewust gedaan, om niet één strakke richting op te gaan. Het verhaal vertelt makkelijker wanneer je ervoor kiest om een stroming of genre uit te lichten, maar dan zouden we, zeker in het kader van de L.A.N.-events, de Belgische muziek onrecht aandoen. Er gebeurt veel spannends, ook over genregrenzen heen, en dat is net wat we willen tonen. Eén plus één wordt zo drie als het ware.”
En waar sta jij nou allemaal vooraan aankomende zaterdag?
“Nou, bij alles natuurlijk, haha. Nee, ik kijk heel erg uit naar de show van Coely, zij is op dit moment echt keihard aan het doorbreken. Getuige haar debuutplaat die overal laaiend enthousiast ontvangen wordt, op papier en door het publiek. Ik heb haar show ook op Eurosonic gezien en afgelopen weekend nog op Ik Zie U Graag en die is echt ontzettend dynamisch en energiek. Ze krijgt echt iedereen in de zaal mee.
Hiele is iemand die zich heel bewust is van zijn positie in de elektronische scene en initiatief neemt. Ekster is zo’n label dat consequent goeie releases aflevert en in je eentje afsluiten na Autechre doe je ook niet zomaar.
En als laatste, niet te vergeten: Le Motel. Daar ben ik erg blij mee, want hij heeft als beatproducer ontzettend veel potentieel om door te breken in Nederland. Zijn tweede plaat met Roméo Elvis gaat als een speer in België, maar ook solo verdient hij het om meer uitgelicht te worden. Ik zag hem twee weken geleden nog in Brussel en daar speelde hij de zaal helemaal plat!”
