Jo Marches is het alter ego van de Utrechtse songwriter Johanneke Kranendonk. Aan The Daily Indie de eer om Jo Marches eerste single The Night in première te laten gaan.
Jo Marches melodieuze synthpop houdt het midden tussen adepten als Lykke Li en Låpsley en percussiegedreven, stuwende Kavinsky-achtige 80s-electronica. Muziek voor de nacht, inderdaad. En dat vinden we, eerlijk gezegd, erg fijn klinken.
In Jo Marches vinden we verder David Hoogerheide terug achter de synths. Ook trad het bandlid van Krach en Cheaters op als producer. Samen met hem werkte Kranendonk in studio The Church aan twee EPs, waarvan de eerste dit najaar uit zal komen. Goede timing, want dan speelt Jo Marches ook in de Popronde. Ook is ze aanstaande donderdag te zien in het voorprogramma van Samaris in EKKO.
De videoclip van The Night is gemaakt door de Utrechtse illustrator Iris Deppe, die dan weer eerder diverse illustraties maakte voor ons magazine. Cirkeltje rond.
Drie jaar heeft het geduurd, maar Krach is er: de release van het tweede album. Het maken ‘Last Time I Checked This Was My House’ kwam langzaam op gang, maar toen de Krach-diesel eenmaal op gang was gekomen was het volle kracht vooruit. Op de eerste warme lentedag van het jaar schuift The Daily Indie aan bij David Hoogerheide, de man achter de toetsen. Ook wel de synthesizer-nerd van de band (zoals hij zelf zegt tijdens het gesprek).
Tekst door Wessel van Hulssen
Op debuutalbum ‘Krach’ hoorde je een rockband die door dance geïnspireerde rocknummers speelt. Rock is de basis, dance zit erbij. Deze focus ligt nu exact andersom. Synthesizers hebben nu de prominente rol, gitaren pakken meer dan voorheen de achtergrond. Dance eerst, maar nog steeds gespeeld door een rockband, dat wel.
Kan jij je vinden in deze beschrijving? “Ik denk het wel”, aldus Davis. “Op de vorige plaat stonden rock-nummers en dance-nummers. Op de nieuwe plaat wordt veel meer de combinatie gezocht. Elke sound moet nog steeds wel wringen. Een synthesizer-sound die net een beetje vals is vind ik soms veel mooier dan het perfecte en het mooie. Dat wringen is iets wat Krach altijd al in zich heeft gehad.”
“Toen hebben we onszelf gereset. Alle beperkingen of ideeën wat de nieuwe songs moesten zijn flikkerden we het raam uit.”
Hoe waren de afgelopen drie jaar voor de band? Waarom heeft het uiteindelijk zo lang geduurd? “Het was in het begin heel moeilijk. Het jeukte al snel, we wilden nieuwe nummers maken. Het hele schrijfproces kwam veel langzamer op gang dan verwacht. We wilden het beste album ooit maken, wat sowieso niemand ooit lukt. We wilden heel veel, vooral het aantal ideeën wat de nieuwe songs allemaal in zich moesten hebben was enorm. We zaten vast. We hadden vijftig nummers gemaakt waarvan er geen één echt af was. Niks kwam af. Toen besloot Peter, onze bassist, om uit de band te stappen. Hij was juist diegene in de band was die nummers makkelijker af kon maken. Hij kon knopen doorhakken waardoor nummers een af geheel werden. Misschien was dat wel het typische tweede-album syndroom. We beperkten onszelf in ons eigen proces.”
En toen? “Toen hebben we onszelf gereset. Alle beperkingen of ideeën wat de nieuwe songs moesten zijn flikkerden we het raam uit. We hebben verder gewerkt aan ideeën gepakt die we gewoon gaaf vinden. Toen hebben we ook meteen een producer erbij gezocht.”
Dit werd uiteindelijk Reyn Ouwenhand. Wat was de reden om met hem te gaan werken? “Bij ons eerste bezoek aan zijn kerk/studio was er direct een klik. Hij is net als wij ook fan van Soulwax, dat helpt altijd. We stuurden hem alle onze ideeën en delen van songs op en daar heeft hij direct een selectie gemaakt tussen wat hem wel en niet aansprak. We hebben direct elf studiodagen bij hem geboekt.”
“We moesten van hem iedere studio-dag een nummer afmaken. Als iets vet klinkt, nemen we het op en gaan we door. Bij Reyn was weinig ruimte voor twijfel. Was de bridge nog niet goed genoeg, dan gingen we ter plekke een nieuwe bridge maken. Hij mixt ook al tijdens het opnemen, dus je hoort meteen of iets wel of niet werkt. Als iets goed klinkt hoeven er ook niet oneindig veel toeters, bellen en shakers bij. Bijna alle tweede, derde, vierde stempartijen die Reinier had verzonnen zijn nooit opgenomen. Na één of twee stemmen klonk het compleet. Dat werkte voor ons heel verfrissend, zo’n efficiënte en directe aanpak.”
Was Reyn de nieuwe ‘afmaker’ in de groep, een rol die jullie sinds het vertrek van Peter niet meer hadden? “Ja, eigenlijk wel. Het is wel nog een extra vertrouwensrol die je de producer geeft, maar we vertrouwden hem daar volledig in. Hij heeft een hele goede muzieksmaak, wij waarderen zijn mening enorm.”
Vlak voordat Krach aan de tweede plaat ging werken hebben ze opgetreden onder de noemer ‘Krach VerKracht’, waarin ze live remixes van zichzelf aan elkaar speelde. De dance-elementen van de band kwamen hier heel goed naar boven.
Wat was de rol van Krach VerKracht in het licht van de tweede plaat? Was het een brug van album één naar album twee, of meer een ‘side-project met dezelfde band’? “Achteraf gezien: een side-project met dezelfde band. Het was een beetje mijn ding, want ik ben de synthesizer-nerd. ‘Last Time I Checked This Was My House’ is een band-album. Een elektronisch georiënteerde plaat, maar wel eentje die door een hechte groep is gemaakt.”
Het album ‘Last Time I Checked This Was My House’ is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal. Aanstaande zaterdag 12 april is de release-party in OT301.
Weet je nog, de tien vakjes op de website van de band die ieder voor een single/videoclip zou staan? Het ligt toch net even anders. Krach’s tweede plaat komt gewoon als album ter wereld, en wij moeten het met minder videoclips doen dan de maximale tien. Is dat erg? Op zich niet, want Krach heeft een zesde zintuig voor opvallende/aparte clips in zich. En die van eerste officiële single River Phoenix is dan ook weer raak.
Achterstevoren van man naar vrouw
Met de nieuwe video combineert Krach klassieke videoclips van Queen en Coldplay. Het ‘mannen verkleed als vrouwen’ van Queen’s I Want To Break Free en het achterstevoren playbacken/opnemen/monteren van Coldplay’s The Scientist. Het resultaat is een beetje raar en gaaf tegelijkertijd. Een eye-catcher, dat zeker.
Muzikaal heeft River Phoenix (gelukkig?) niks te maken met zowel Queen als Coldplay. De basis van wat Krach op album een liet horen, solide en soms manische rock met een flink dance-sausje, staat nog steeds fier overeind. De focus ligt nu meer in de dance-hoek, en die keuze kunnen we hier luisterend naar het resultaat alleen maar heel hard toejuichen.
Krach’s tweede album ‘Last Time I Checked This Was My House’ komt verschijnt 14 april. De releaseshow is zaterdag 12 april in de Amsterdamse OT301.
Wat is er leuker dan een avond organiseren met bands waar je zelf stiekem fan van bent? The Daily Indie doet het al een tijdje in Paradiso tijdens Dondergrondse, met op 20 maart wel een heel speciale editie! We halen namelijk twee Belgische bands naar Amsterdam die ons persoonlijk gaan laten zien wat er allemaal broeit in de alternatieve, Belgische scene. Te weten dat de psychpoppers van Tubelight + Double Veterans in de Kleine Zaal zullen spelen op 20 maart! En dan ook nog eens DJ-set van Krach! En alle bezoekers kunnen op de gastenlijst worden gezet? Holy smokes!
Tubelight In 2012 stond de band al in de finale van Humo’s Rock Rally, een bijzonder goede graadmeter voor de kwaliteit van Belgische bands. Inmiddels is er met het fuzzy Coming After You ook een bijzonder sterke en vooral catchy single uitgekomen. In België dus al lekker aan de gang, maar ook Nederland moet eraan geloven, zo gaat de band mee als support tijdens wat Nederlandse shows van Customs. Maar zeker niet voordat ze eerst op ons feestje hebben gespeeld in Paradiso. This is going to be groovy. Kijk trouwens uit voordat je hieronder op play klikt, hij blijft de rest van de week in je hoofd hangen. Niet dat het erg is. I’m just sayin’.
Double Veterans “Wàt was dat?!,” dachten we toen we bij de Mozes & The Firstborn homecoming–show Double Veterans aan het werk zagen. Twee gitaren en een drumkit, meer hebben deze drie gasten uit de buurt van Antwerpen niet nodig voor een pot furieuze, psychedelische garagerock. Het loopt dan ook lekker over de grens. Hoog tijd om dat als de sodemieter naar Paradiso te halen, dit willen we niet voor onszelf houden! Wow, fuckin’ wow!
Krach Tijd vliegt, het is nu drie jaar geleden dat Krach met hun titelloze debuutalbum de muziekwereld in werd geknald. De mix tussen groovende rock en scherpe elektronica was misschien wel de meest geslaagde cross-over tussen die twee genres die ooit in ons kikkerlandje geproduceerd was. Weten we het nog?! Ja? Mooi! Die gasten komen namelijk binnenkort met een nieuwe plaat en die staat verdomme weer als een strak gemetseld huis. Maar omdat de heren niet alleen muziek kunnen maken, maar ook een potje kunnen DJ’en, dat gaan ze 20 maart laten zien. Volgens eigen zeggen gaan de heren “alleen maar obscure techno uit ’99” draaien. Dat belooft wat! En dan draait The Daily Indie tijdens zijn DJ-set wel die ongelooflijk lekkere, nieuwe single die je hieronder vindt.
Tijd vliegt, het is nu drie jaar geleden dat Krach met hun titelloze debuutalbum de muziekwereld in werd geknald. De mix tussen groovende rock en scherpe elektronica was misschien wel de meest geslaagde cross-over tussen die twee genres die ooit in ons kikkerlandje geproduceerd was. Weten we het nog?! Ja? Mooi!
Het wachten is voorbij Na het daaropvolgende festivalseizoen werd het stil rond Krach, iets wat uiteindelijk heel lang heeft geduurd. Ook verloren ze de gitarist in de tussentijd. Maar, ze zijn terug. En net zo vuig bezig als je van ze gewend bent. Last Time I Checked This Was My House is de eerste track van Krach’s tweede album. Minder gitaren, meer synths, nog steeds een donker sfeertje, en een videoclip voor in de categorie ‘creatief met VHS’.
Eerste van een lange reeks video’s? Als de video bij jou in de smaak valt kunnen de komende maanden wel eens heel gaaf gaan worden. Als je de site van Krach bekijkt staan er tien vakken in beeld, waar achter nummer één de nieuwe video staat. Met een kleine slag om de arm valt wellicht de conclusie te trekken dat er van iedere song van het nieuwe album een videoclip verschijnt?
Tien videoclips of niet, het tweede album van Krach komt er dus aan. Wij keken er al naar uit, maar met dit eerste voorproefje hebben we er vertrouwen in dat het weer een zeer vuige en fijne plaat uit eigen land gaat worden!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
