Een mei-editie van Incubate, het was even wennen. De organisatie van het Tilburgse festival kondigde eerder dit jaar aan om de gebruikelijke week vol spannende, alternatieve muziek in mootjes over het jaar te verdelen. De tweede editie van 2016 staat op het punt van beginnen en voelt toch vertrouwd. Het is september en wij gaan vier nachten lang de Brabantse straten afstruinen, voor onder meer de volgende bands.  

Fans van doombands als Joy Division, Killing Joke en The Cure hebben Eagulls vast al lang ontdekt. De heren uit Leeds scharen zich niet onverdienstelijk tussen bovenstaande post-punkbands, met eclectische platen als het titelloze debuut en het eerder dit jaar verschenen Ullages. De Engelsen verbleken in ervaring echter bij genregenoot Thurston Moore Group, oprichter van Sonic Youth en indierockpionier. Met zijn band The Thurston Moore Group zal hij op Incubate uiteraard vooral solomateriaal spelen, al zouden wij tegen een kleine Teen Age Riot geen nee zeggen.

Garageliefhebbers kunnen zich ook uitstekend vermaken in Tilburg de komende dagen, want op ’t programma staat onder meer enfant terrible Mike Krol, die onlangs zijn on-stage persona veranderde van politieagent naar ontsnapte gevangene. Van Hollandse bodem komen The Mighty Breaks en Lookapony, en voor wie zich iets meer in het dromerige spectrum kan vinden is er het Groningse indiewondertje Kinoo – een hemelse cocktail van Beach Fossils, Ultimate Painting en SPLASHH.

Tot slot: zelfs na de reorganisatie zou Incubate geen Incubate zijn als er niet enkele exotische rariteiten in het blokkenschema zouden opduiken. Zodoende prijkt ook Kikagaku Moyo op de poster. De psychedelische folkrock van de Japanners is in de regel zo zen als de tuinen in hun thuisstad Tokyo, maar ontpopt zich live als een kersenbloesem. Het toont zich als een zinderend avontuurlijke band, die niet voor niets in no-time een cultfavoriet geworden is.

In de rustiek van de tuinen van Tokyo, zwevend tussen psychedelica en ambient, resideert Kikagaku Moyo. De band bestaat uit vijf langharige jongens met exotische namen als Tomo Katsurada en Daoud Popal die in hun driejarige samenzijn al een indrukwekkende verzameling composities bij elkaar hebben gejamd. Aan die verzameling kan nu Silver Owl worden toegevoegd.

Enerzijds voelt Silver Owl bekend: dit is psychedelische rock á la The Beatles’ Norwegian Wood, rechtstreeks uit de late sixties. Anderzijds zijn dit tien exotische en vervreemdende minuten, waarbij het geluid van kabbelende beekjes en het lichte suizen van de wind net zozeer instrumenten zijn als de fluit en de sitar. Er is weinig fantasie voor nodig om je minutenlang met je blote voeten in het groene gras tussen de zachtroze bloesembomen te wanen.Tweemaal halen de Japanners de luisteraar ruw uit zijn of haar dagdroom. De eerste keer eindigt wederom vredelievend, maar op de zevenminutengrens blijken ook de eerste platen van Black Sabbath de weg naar het land van de rijzende zon te hebben gevonden. Zinderend is de juiste beschrijving voor Silver Owl en daarmee is de toon voor het in mei te verschijnen derde album House In The Tall Grass gezet.