the sufis

 

Muzikanten die zich in hun jeugd terugtrokken op hun kamer, om daar dagenlang plaatjes te luisteren en mee te spelen van de Velvet Underground, Beatles, losse Nuggets, Kinks en Pink Floyd. Dat soort jongens zitten achter de psychedelische band The Sufis. Vorig jaar brachten Calvin Laporte en Evan Smith uit Nashville hun debuut uit, in augustus is hun nieuwe plaat ‘Inventions‘ (via Ample Play Records) uitgekomen.

 

Wat spoken jullie allemaal uit?
Calvin: “We zitten lekker aan het strand een tijdje. We zijn vooral erg stoned geworden en hebben veel in de oceaan gezwommen. Het is fijn om even een niet Nashville en in de studio te zijn.”

 

Jullie heten The Sufis, kun je me iets vertellen over jullie band?
Evan: “Het is voornamelijk Calvin en ik die zo goed mogelijke platen willen schrijven en opnemen.”
Calvin: “We hebben nooit echt een band gevormd, we hebben nummers opgenomen en realiseerde ons dat het noodzakelijk was om een bandnaam te hebben.

 

Waarom zijn jullie deze band gestart? Wat was de aanleiding/noodzaak/motivatie.
Calvin: “Ik ben niet zo goed in iets anders eigenlijk, ha ha. Ik heb wel wat baantjes gehad, maar daar ging niet echt soepel. Ik ben erg lui en vind het moeilijk om gefocust te blijven.”
Evan: “Het is alles wat ik ooit heb willen doen.”

 

Welke artiesten inspireerde je om muziek te maken?
Evan: “Michael Jackson was mijn vroegste obsessie. Daarna raakte ik meer in bands als Sonic Youth, Nirvana en The Pixies, wat zeker een effect op mijn muzikaliteit heeft gehad, for better or worse…”
Calvin: “Beatles, Beach Boys en Nirvana. Maar pas toen ik The Shaggs hoorde wilde ik pas echt zelf muziek gaan schrijven.”

 

 

 

Welke platen liggen er momenteel op je platenspeler?
Calvin: “Die van mij is niet helemaal lekker en daardoor hebben alle platen een soort afwijking. Sommige platen klinken echt bizar, eentje van The Beatles klinkt bijna als My Bloody Valentine, echt te gek! Daarnaast draai ik ‘Musik von Harmonia’ en ‘Cluster II’ bijna elke ochtend.”
Evan: “Ik heb een kantoorbaan en ik luister niet veel muziek… Maar de eerste van The Everly Brothers draai ik wel veel.”

 

Wat inspireert jullie deze dagen?
Calvin: “Op dit moment dus dat strandstadje waar we zijn. Het helpt me ontspannen en nieuwe ideeën op te doen. En ik heb wat nieuwe effectpedalen en synths, erg inspirerend!”

Evan: “Ik ben veel bands opnieuw aan het ontdekken die ik vroeger te gek vond, zoals Guided By Voices en MBV. En ik luister graag naar de nieuwe platen van MGMT en Deerhunter.”

 

Wat vinden het tofst aan de muziek die je maakt?
Calvin: “Het gevoel dat ik krijg als ik iets opneem wat ik te gek vind.”

Evan: “Communicating ideas through lyrics.”

 

 

Kun je ons iets vertellen over het opnemen van de nieuwe plaat?
Evan: “We ruziën vaak echt over alles. Wanneer alles klaar is, is het goed. Maar het werk daarvoor is erg vermoeiend. Er zijn met muziek zoveel verschillende manieren om iets te doen, dat het wel eens deprimerend kan zijn als het niet lukt om iets uit je hoofd te krijgen zoals je het wilt.”

 

Wanneer moet je jullie nieuwe plaat echt luisteren?
Calvin: “Ik denk als je graag een moderne visie op jaren zestig-pop wilt horen. Dat doen we niet bewust of zo, dat gebeurt gewoon.”

 

Wat zijn de plannen voor de rest van het jaar?
Evan: “Blijven schrijven en opnemen voor een nieuw album. Het nieuwe werk heeft meer een orkestraal gevoel, veel instrumenten dubbelen en sticky sweet harmonies. Ik ben echt super-enthousiast over de nieuwe nummers.”

 

Wanneer komen jullie naar Nederland?
Calvin: “Zo snel mogelijk! We zijn hard bezig om te gaan toeren en onze live-band op de rails te krijgen. Hopelijk tot gauw dus!

 

 

 

the sufis

 

Look what we have here: een dubbele A-single van The Sufis; makers van ‘outsiders pop’ die we vorig jaar in de smiezen krijgen. Muzikanten die zich in hun jeugd terugtrokken op hun kamer, om daar dagenlang plaatjes te luisteren van de Velvet Underground, Beatles, losse Nuggets, Kinks en Pink Floyd. Vorig jaar brachten Calvin Laporte en Evan Smith uit Nashville hun debuut uit, in augustus is hun nieuwe plaat ‘Inventions‘ (via Ample Play/Burger Records) uitgekomen. Een plaat die nog een stuk ambitieuzer klinkt en waarvan Laporte zegt: “I wanted to write concise pop songs, each with a unique and particular quality.”

Psych pop
Met de psychedelische pop van No Expression is dat goed gelukt in ieder geval, denkend aan ‘Revolver’ met opgefokte McCartney-achtige baslijnen, poppy psych-melodieën gierende piano’s en de strak geknipte tweede zanglijnen. Waar Alone aan de andere kant steady mid-tempo is, met de nodige Tame Impala drumbreaks en bassriffs en lekker wegtokkelende gitaarriffs. Hieronder ontdek je het zelf!