Foals is al lang niet meer de kleine, onbekende indierock-band die het ooit was, maar we sluiten de muziek van de Britten nog steeds maar wat graag in ons hart. Net voor het weekend werd On The Luna op ons afgevuurd, een catchy nummer met een ietwat mysterieuze songtekst.

Het belooft een goed jaar te gaan worden voor Foals, de Britse band brengt maar liefst twee albums uit in 2019. Het eerste deel van het tweeluik, Everything Not Saved Will Be Lost part 1, verschijnt op 8 maart. In het najaar krijgen we dan het tweede album te horen. In een interview vertelde de band dat het eerste album een beetje een newwave-feel heeft, waar het tweede album meer de rocksound gaat opzoeken.

On The Luna is het tweede nummer van het nieuwe album dat volgende maand verschijnt en wordt gekenmerkt door een catchy sounds van synths en drums, waarbij de gitaren geleidelijk aan terugkomen. Wie daar niet genoeg aan heeft, kan zich verdiepen in het tekstueel mysterie. ‘They say that heaven is other people. But the other side’s defo evil.’ Wat dat mag betekenen, laten we graag over aan de luisteraar. Ook Trump ontloopt de dans niet en daarmee krijgt On The Luna ook een licht maatschappij-kritisch kantje. Het is tenslotte 2019.

De show in Paradiso was in no time uitverkocht, maar wie de band live aan het werk wil zien, kan dat deze zomer op Down The Rabbit Hole.

Indierockband Foals bracht in 2015 een nieuw studioalbum uit, ‘What Went Down’. Bij zo’n nieuwe plaat hoort natuurlijk een rits shows om de kersverse songs live te presenteren. Eentje waar we graag bij stil staan is de exclusieve sessie in de serie ‘CCTV Sessions’. Dit zijn live-sessies die worden opgenomen in de Safehouse Studio in Oxford, thuisstad van de band. 

Gewapend met slechts een drumcomputer, synth en gitaren slepen de Britten de luisteraar mee. Opvallend is een wat steviger song zoals we nog niet zo gewend waren van de band: het bluesy rockende Snake Oil. Het is ‘simpelweg’ een superdoeltreffende bluesgitaarlijn die, ondersteund door een retedansbare beat en overdekt met meeslepende zang, dik bij de kladden pakt! Speciaal voor deze sessie gespeeld door alleen zanger/gitarist Yannis Philippakis, terwijl de rest van de band eventjes de studio had verlaten. Een krachtige minder-is-meer-uitspatting.

Bekijk de sessie waarin de band Snake Oil speelt

Bekijk de overige tracks uit de CCTV Sessions hieronder!

Albatross

Lonely Hunter

London Thunder

De geschiedenis van London Calling is er eentje die al neigt naar de status van een legende. Programmeur Ben Kamsma is al sinds het eerste uur de man achter dit voorheen Britse showcase-festival. Sindsdien heeft London Calling een imago ontwikkeld waar je ‘U’ tegen zegt, onder andere door de artiesten die de line-up sierden en inmiddels de wereld hebben veroverd, maar zeker ook om de bijzondere sfeer. Maar dat weet je al en anders kom je er vanzelf achter dit weekend!

Het begon in 1992 met slechts vier bands: Bardots, Some Have Fins, Jennifers (die de naam omdoopte tot Supergrass) en Swervedriver. Lastig voor te stellen met een line-up die nu al enige jaren zo’n 24 artiesten over twee avonden verspreid kent. Er is een hoop veranderd sinds de allereerste editie. De poster groeide met het jaar en in het legendarische jaar 1994 – het jaar met Blur – kwam er zelfs al een verlegen tweede editie om de hoek gluren. In 1995 werd er weer teruggedeinsd, maar vanaf 1996 was London Calling definitief twee weekenden keer per jaar.

Langzamerhand werd de line-up van London naar de rest van Engeland gesleept. Hier is de verbijsterende lijst met Kaiser Chiefs, The Darkness, Franz Ferdinand, Editors, Bloc Party, Suede, The Libertines, Placebo, The Veils, The Maccabees, Ash, Metronomy, Foals,  Bombay Bicycle Club, The xx, Florence and the Machine, Wild Beasts,  Two Door Cinema Club, Snow Patrol, Peace, Temples en Klaxons het gevolg van. Vervolgens werd de rest van de UK uitgepluisd, maar tegenwoordig staan er bands vanuit de hele wereld op London Calling.  Want waarom zou je je beperken tot één specifieke regio als er zoveel moois voor het oprapen ligt? Dankzij deze omslag zijn de posters naast Britse beauty’s ook gevuld met bands als Wavves, Grimes, Warpaint, Tame Impala, Jagwar Ma, TOPS, METZ, Japandroids, Foster The People, Ty Segall, Haim en Unknown Mortal Orchestra.

Tame Impala – London Calling 2010 – Foto: Atze de Vrieze

Doordat de kans groot is dat tenminste één van de aanwezige artiesten de wereld verovert, is de naam London Calling inmiddels een begrip geworden. Een begrip van een festival dat steevast geheel of grotendeels is uitverkocht. London Calling is dan ook onmisbaar in de Nederlandse festivalwereld. Alle bands moeten ergens beginnen; maar vele begonnen op London Calling. Wie weet welke bands van deze editie volgend jaar het voorbeeld hebben gevolgd van de honderden acts voor hen? Daarover speculeren we verder aan de bar dit weekend!

 London Calling 2007 met The Maccabees, Klaxons, Foals, The Wombats, Blood Red Shoes, Friendly Fires e.v.a.

Concertagenda week 11: o.a. Foals, Pien Feith, The Men & Delphic
Na een week zon, terrasjes en al twee heuse weekendfestivals daalt het kwik aankomende week weer in het land. Maar wees niet getreurd. Er is weer genoeg te doen en er zijn genoeg kansen om een biertje te drinken. Zo ook met ongeveer de gehele redactie van The Daily Indie aanstaande vrijdag in Vrankrijk tijdens INDIE INDIE!

Everything Everything
Hyper met een hoofdletter H is de beste samenvatting die we je kunnen geven over de band Everything Everything uit Manchester. Je moet er van houden, een tweede. De indierock schiet alle kanten op en wordt vergezeld met een hoge mannenstem die geen adem lijkt te halen. Gooi er een Rihanna-cover bij en de chaos is compleet.

Maandag 11 maart, Bitterzoet Amsterdam.

Delphic
Ook uit Manchester: de indietronic van Delphic. Na drie jaar is er eindelijk een tweede cd: ‘Collections’. Grappig feitje: hoewel alle sounds voornamelijk met een laptop zijn gemaakt, spelen de vier leden live met allerlei instrumenten. Leuk hoor.

Woensdag 13 maart, Bitterzoet Amsterdam.

Pien Feith
Een tentje opzetten voor de Bitterzoet is deze week geen slecht idee. Want op donderdag is hier ook nog eens de cd-presentatie van Pien Feith. Een tweede album alweer, opgenomen in Chicago. Een mix van elektronica, indiepop en dat met een prachtige stem. Wie houdt er nou niet van Pien?

Donderdag 14 maart, Bitterzoet Amsterdam.

Foals
Foals is dé indierock band waar je niet bij stil kan staan. Ze hebben een enorme live-reputatie, maar dat kan ook niet anders met hits zoals Total Life Forever en Cassius. Met het nieuwe album is daar natuurlijk My Number bijgekomen. Bereid je voor op pits, crowdsurfers en een geweldige band.

Zaterdag 16 maart, Paradiso Amsterdam.

The Men
Punkband The Men blies op Incubate ons al omver met hun muur van geluid, maar man wat was dat vet! Het nieuwe album ‘New Moon’ heeft zojuist een 8.2 gekregen op Pitchfork. Bereid je voor op snelle gitaren, beukende drums, geen pauzes en heel veel schuddende hoofden.

Zondag 17 maart, Paradiso Amsterdam.

Woensdag 20 maart, Merleyn Nijmegen.

Verder deze week

• A Polaroid View + The Mutants. Donderdag 14 maart, Patronaat Haarlem (GRATIS!).
• INDIE INDIE: Peepholes + Lemontrip + Body II Body + Lola Montez. Vrijdag 15 maart, Vrankrijk Amsterdam.
• Flying Horseman + Blackie & The Oohoos. Zaterdag 16 maart, Ekko Utrecht.
• I Am Oak + Herrek. Zaterdag 16 maart, Patronaat Haarlem (GRATIS!) + zondag 17 maart, Mezz Breda (zonder Herrek).
• Dog is Dead. Zaterdag 16 maart, Rotown Rotterdam.
• Yo La Tengo. Zondag 17 maart, Paradiso Amsterdam.
• Mister & Mississippi. Donderdag 14 maart, Mezz Breda + zondag 17 maart, Effenaar Eindhoven (GRATIS!).
• Aestrid + No Ninja Am I + The No. Zondag 17 maart, Bitterzoet Amsterdam.

Holy smokes, we hebben een partij nieuwe muziek voor je! Ga daar maar eens over rustig voor zitten. We hebben een zeer diverse collectie nieuwe liedjes bij elkaar weten te sparen. Van de erg mooie en veelbelovende nieuwe klanken van de nieuwe ‘Speeldoos’ van Torre Florim & Roos Rebergen tot de heerlijk psychedelische vibes van het nieuwe nummer van The Black Angels, naar de punk-kneiter Electric van The Men. Het zit er allemaal bij. Als bonus-track hebben we de nieuwe van The Strokes toegevoegd, wij zijn er nog niet helemaal over uit namelijk…


NOVELLA – Don’t Believe Ayn Rand



No Ninja Am I – Picture On My Screen



Melted Toys – Always



Cigarette Bums – Stoned To The Bone



The Black Angels – Don’t Play With Guns



The Men – Electric



Torre Florim & Roos Rebergen



Foals – My Number



Herrek – Rain



BONUS:

The Strokes – One Way Trigger

Wauw, we hebben echt een paar mooie nummers gevonden de laatste dagen. Althans, wij zijn er erg blij mee en dat is ook wat waard! Maar ik kan niet geloven dat deze liedjes de gemiddelde Daily Indie-bezoeker koud laat. Wat hebben we dan? Dat staat eigenlijk al in het onderwerp van de post, maar wat uitgebreider: we hebben een nieuw nummer van Foals, van het nieuwe album ‘Holy Fire’ (11 februari 2013), een liedje van het debuutalbum ‘Shadows’ (12 februari 2013) van de psychedelische west-coasters van Maston, een EP van een toffe, nieuwe Australische band genaamd New Gods en ook nog een nieuw nummer van Wavves en als klap op de vuurpijl ‘making their network television debut’ bij David Letterman: DIIV!


Maston – Young Hearts



Foals – My Number



WAVVES – Sail To The Sun



DIIV – Doused (Live On David Letterman)



New Gods – New Gods EP