Amsterdam is grijs, maar toch prijkt er en een grote zonnebril op de neus van Eyedress. Gewend aan de zon thuis op de Filippijnen? Hij glimlacht. “Zo hoef ik niemand aan te kijken. Ik hou er niet van om mensen in de ogen te moeten kijken” legt de 23-jarige producer Idris Vicuña uit. Hij praat zacht en traag, denkt lang na voor hij toevoegt:“Eigenlijk vind ik dat doodeng.”
Door Petra Huijgen
Afgelopen november bracht bij zijn eerste EP ‘Supernatural’ uit die meteen een storm teweegbracht op blogs. Niet lang daarna meldden ook The Guardian en NME zich. Hoog tijd dus om kennis te maken met Eyedress.
Idris, dit interview is om jou voor te stellen aan Nederland…
“Vertel maar dat ik 23 ben. En dat ik in Manila woon, Toen ik klein was verhuisde ik naar de Verenigde Staten, Californië. Mijn vader werkte als animator, voor films. Toen ik daar naar school ging werd ik vaak in elkaar geslagen. Mijn klasgenoten daar noemden me ook vaak Bruce Lee.”
Bruce Lee?
“Ja, Bruce Lee. Omdat ik uit Azië kom. Amerikanen denken dat iedere Aziaat Bruce Lee is. Ik weet ook niet waarom. Ik verhuisde terug naar Manila toen ik vijftien was.”
Je muziek wordt daar nu opgepakt. Vorige maand interviewde NME je, en schreef de journalist over jou dat je ‘een van zijn favoriete nieuwe artiesten van 2014 was’. Hoe vind je dat?
“Interesting. Dat soort dingen zijn altijd wel raar om te horen. Ik vind dat zelf helemaal niet, Ik zie mezelf niet zo, heb helemaal geen hoge pet op van mezelf eigenlijk. Maar ja, ze kunnen schrijven over mij wat ze willen. En het is ergens ook wel cool dat hij dat vindt.“
Thuis op de Filippijnen opende je voor Grimes en How To Dress Well. Hoe was dat?
“Eerlijk gezegd was dat best wel lastig. Afgelopen week speelde ik bijvoorbeeld in Londen, dat was gaaf. Mensen dansten en vonden het cool. Het publiek in Manila is moeilijker. Zij vinden gewoon me niet echt tof. Ze houden niet van de muziek die ik maak.”
Hoe is de muziekscene op de Filippijnen dan?
“De muziekscene daar is best wel lame. Er is wel van alles, maar wat ik doe wordt niet erg gewaardeerd. Er is een soort indie-scene, maar alle bandjes willen klinken als Arctic Monkeys. Ik snap niet waarom. Ook vindt iedereen Bloc Party te gek. De enige andere coole muzikant uit Manila is een vriend van mij, Julius Vallador. Hij is ook regisseur en maakt mijn videoclips.”
Je videoclips zijn erg gaaf, ja. Over die van Nature Trips is ook veel geschreven op blogs. Vind je videoclips belangrijk?
“Ja zeker, ik vind dat veel muzikanten daar niet genoeg gebruik van maken. Het visuele aspect van een video vind ik belangrijk voor de muziek: de sfeer van de muziek en de clip kunnen elkaar aanvullen. Sommige bands maken een clip van zichzelf terwijl ze een nummer spelen, dat vind ik meestal niet zo tof. Soms kan het ook wel cool zijn hoor, maar veel muzikanten maken niet eens videoclips. Voor mij is het moeilijker om het niet te doen. Ik heb nog een paar videoclips gemaakt met Julius die niet eens op internet staan. Dat doen we dan gewoon om het maken.”
