DZ Deathrays zweeft al een tijdje rond op onze TDI-radar. In 2014 stond de band op het Workers-podium van Metropolis, waar de jongens explosief door hun set banjerden. Voor sommigen van ons was dit Australische duo de vetste ontdekking van die editie van het festival (en het was nog wel het jaar dat Twenty One Pilots en Bear’s Den ook op de festivalposter stonden).

Nummers uit die vroege jaartjes waren vooral schreeuwerig (Dinomight) en gelaagd met distortion (Reflective Skull). Onstuimig. Goor. Een band die een toeschouwer zou uitnodigen om op het podium een biertje uit zijn schoen te drinken.

Toch lijkt het op de nieuwe plaat Positive Rising, Pt. 1 allemaal een stuk gemoedelijker te zijn. De gewoonlijk schorre stem van Shane Parsons klinkt opeens een stuk hoger en een beetje poppunk op nummers als Hi Everyone en Hypercolour, wat voor DZ Deathrays best wel bubblegum is. Begint DZ Deathrays nu binnen de lijntjes te kleuren?

Nee, dan liever Still No Change, een echte uitschieter op de nieuwe plaat. Het refrein slaat de spijker op de kop: ‘You wanted a change out of me but nothing feels quite right.’ Het is best mooi om bands te zien groeien en ontwikkelen, maar soms is het nog fijner om gewoon een flink bord met the same old stuff voorgeschoteld te krijgen. Met Still No Change put DZ Deathrays uit een succesvolle formule. Het lukte met Pollyanna en nu weer: een aanstekelijk beuknummer met een meezingrefreintje. Een no-nonsense single van DZ Deathrays.

DZ Deathrays past in de lange traditie van rockduo’s als Blood Red Shoes, Royal Blood en Death From Above 1979. De Australische band wijkt niet bepaald af van de stijl van deze bands. Vrij korte, stevige beuknummers zijn het devies, maar gelukkig zitten deze beuknummers vrijwel altijd goed in elkaar. Ook nieuwe single Pollyanna is een schot in de roos.  

Probeer het refrein (“Pollyanna! Pollyanna!”) namelijk maar eens uit je hoofd te krijgen na een paar keer luisteren. Dat refrein klinkt ook alsof het gemaakt is om live mee te brullen.

Reteharde Royal Blood-achtige riffs en vocalen die doen denken aan de Beastie Boys, dat klinkt als een ruige combinatie.  

Het Australische DZ Deathrays overstemt met zijn nieuwe single Blood On My Leather alles wat het hiervoor hebben gemaakt en krijgt het ook nog eens voor elkaar om het zo pakkend te maken dat zelfs mijn oma het refrein kan meebrullen.

We schreven voor het eerst over deze band toen we ze in 2013 op The Great Escape in Brighton zagen. Van alle vierhonderd bands werden we door deze jongens het meest van de kaart geblazen het hele weekend. Na anderhalf jaar deden ze dan ook eindelijk eens ons landje aan en speelde The Orwells afgelopen maandag in Tivoli de Helling. Zoals verwacht ging het dak er compleet af en werd het één groot feest in Utrecht. Fotograaf Rudy Sablerolle klom tegen het podium aan en maakte de volgende beelden.

The Orwells

Trashpoppers DZ Deathrays doken in 2011 plots op met een album vol harde feestmuziek. Niet chill naar beats luisteren met je zelfgemaakte mojito in de hand, maar met goedkoop bier en Jägermeister stuiteren door een kraakpand met je vrienden. DZ Deathrays houdt van feestjes en die hebben de twee heren tijdens hun achttien maanden durende tour zeker gehad. Drinken tot ze kotsen, van podiums gegooid worden, het volume op elf en feesten. Niet voor niets was DZ Deathrays (samen met Bleeding Knees Club en Yacht Club DJ’s) onderdeel van de ‘Call The Cops Tour’.

Een tijdje was het stil en verscheen er ineens de track Northern Lights. Daarmee leek het er heel even op dat het feestlichtje ietwat zou worden gedimd. Niets is minder waar en om dat te bewijzen brengt de band nu Gina Works At Hearts uit. Het vertrouwde DZ Deathrays geluid met een strakkere productie dan we gewend zijn van het Australische tweetal. Wat blijft is een strakke riff, een heerlijke opbouw en de party-mentaliteit.

Black Rat
DZ Deathrays heeft zich voorgenomen om niet net als Australische collega’s in het circuit te blijven hangen in het thuisland. Het zal daarom niet lang duren voordat het tweetal weer eens naar Nederland komt overvliegen. Een tweede album is onderweg met de naam ‘Black Rat’ welke zal verschijnen op 2 mei. Beide tracks Northern Lights en Gina Works At Hearts zullen hierop te horen zijn.

Van plan om dit live te gaan aanschouwen? Check eerst hier de nieuwe track Gina Works At Hearts en begin daarna vast met indrinken!

Heb je rustiger nummer Northern Lights nog niet gehoord? Zeker ook even doen:



Vandaag hebben we weer een diverse aantal liedjes voor je op een rijtje gezet. Ik zou zeggen: enjoy!

De debuutplaat van DIVV (voorheen DIVE) wordt denk ik wel één van de fijnste platen die uit zal komen deze zomer. Er zijn inmiddels al wat nummers uitgekomen, onder andere ‘How Long Have You Known’ (inclusief videoclip).



YRSS klinkt een beetje als fijne variant van The Cribs. ‘Mob Life’ is een jeugdig, poppy en fuzzy nummertje.



‘Crystallized’ van Melody’s Echo Chamber heeft een randje psychedelica over zich heen hangen die het gevoel van Tame Impala geeft. Eerste single van deze band en hopelijk niet de laatste.



De twee Aussies van DZ Deathrays maken een potje rauwe ‘badass-muziek’ die wij graag willen delen. Het nummer ‘No Sleep’ is afkomstig van het ruige album Bloodstreams.



De feel in dit nummer is fantastisch, samen met de duistere vocalen ademt het nummer een ingetogen en fascinerend donkere sfeer. Heerlijk.



Animal Collective is er met een nieuw nummer: ‘Honeycomb’.