Motel Mozaique
Rotterdam – 18 t/m 20 april
Terwijl de programmering van Motel Mozaiquezijn hoogtepunt bereikt met een royaal nachtprogramma en de allerlaatste namen in aantocht zijn, vonden wij het hoog tijd om eens om tafel te gaan met Guido van Dieren. De festivalprogrammeur die zich vooral met de meer soulvolle kant van het festival bezighoudt en ons onder meer vertelt over de editie van dit jaar en zijn insider-tips geeft.
In het dagelijks leven is Van Dieren onder meer programmeur van BIRD en ondertussen houdt hij zich nu een aantal jaren bezig met de line-up van Motel Mozaique. Omdat we vorig jaar zijn mede-programmeurs Stephan Maaskant en Bas Jansen spraken, wilden we deze keer ‘zijn kant van het verhaal’ horen. Te beginnen met een quote van dat eerdere gesprek:
“Motel Mozaique is dan ook een soort compacte versie van wat er het hele jaar in Rotterdam gebeurt”, zei Stephan afgelopen jaar. Hoe zie jij het festival?
“Dat vind ik eigenlijk wel een goede omschrijving, ja. En ik moet zeggen dat het dan vrij goed gaat naar mijn idee. Ik denk dat de ‘Rotterdam-hype’ nu wel redelijk gestabiliseerd is. We gaan nu een interessante periode in met de vraag: wat wordt de volgende stap voor de stad? Op muzikaal gebied zou de volgende, en misschien meest logische stap, volgens mij zijn om weer langzaam aan wat grotere shows te gaan organiseren. Iets waar Motel Mozaique met zijn Concerts onder meer mee bezig is.”
Op het moment is ‘de nacht’ een heet hangijzer, onder meer door de sluiting van BAR en het mislukken van een nieuwe club in de Merwe-Vierhaven. Hoe zien we dat terug in MOMO 2019?
“Het gevoel dat het met de nacht niet zo goed gaat, is in ieder geval niet nieuw. Nu is het nog actueler en opvallender door het nieuws. Maar het is niet alsof er verder niets gebeurt. Deze editie ben ik meer met het nachtprogramma bezig geweest en hebben we veel nachtpartijen bij elkaar gebracht tijdens MOMO Night, om daarmee de diversiteit van de stad te laten zien. Als een soort staalkaart van de Rotterdamse nacht.”
Jullie programmeren als team, wat is jouw rol in deze programmeer-driehoek?
“Ik ben gevraagd om de wat meer soulvolle kant te vertegenwoordigen op het festival. Het is niet dat de andere programmeurs dat helemaal niet boeken, maar op deze manier vinden we een mooie balans tussen allerlei smaken. Van alles wat ik voorbij zie komen bij BIRD, tot Rotown waar Stephan de agenda programmeert en Bas die als MOJO-boeker overal spannende acts ontdekt. Er ontstaan onverwachte combinaties en we kunnen op die manier veel verder de diepte in gaan.”
“Het is niet zo dat we van tevoren alles inkaderen en kijken wie welke venue of welk genre doet. We komen regelmatig bij elkaar, dragen allemaal acts aan die we hebben gevonden en vanuit daar gaan we langzaam bouwen.”
Om een idee te krijgen, noem eens een paar acts waarmee jij deze editie op de proppen kwam?
“Dat waren onder meer acts als Altın Gün, Yussef Dayes en Skinny Pelembe. Ik ben daarna vooral bezig geweest met het nachtprogramma MOMO Night, waarbij we verschillende venues en organisatoren aan elkaar hebben gekoppeld.”
Wat maakt een act voor jou een MOMO-act?
“Het is een soort gevoel dat zich niet één op één laat vertalen in woorden. We zoeken vooral naar muzikanten die de randjes opzoeken, naar spannende, edgy acts.”
“Het is voor ons elke keer weer een verrassing wat er aan het einde van de rit uitkomt”
Hoe is het in jouw beleving anders om voor dit festival te programmeren dan voor andere zalen en festivals waar je bij betrokken bent?
“Ik kan mijn indie-kant wat meer opzoeken voor MOMO. Vanuit BIRD ben ik bijvoorbeeld vertrouwd binnen bepaalde scenes en voor dit festival vind ik het leuk om acts te zoeken die een overlap hebben met totaal andere genres. Zo doet elke MOMO-programmeur dat, waardoor we op een gegeven moment allerlei muzikale schakels aan elkaar kunnen verbinden, vaak onverwachte. Het is voor ons elke keer weer een verrassing wat er aan het einde van de rit uitkomt. Voor mij is dat extra interessant, aangezien ‘mijn hoofdgenres’ – hiphop en R&B – erg dominante muziekstromingen zijn op dit moment. Maar ook jazz, dat de laatste jaren waanzinnig populair is geworden en waar ontzettend veel gebeurt op het gebied van onverwachte en innovatieve cross-overs.”
Het thema van Motel Mozaique is dit jaar ‘LIQUID’, hoe hebben jullie dat verwerkt in de line-up van komende editie?
“Het is een vrij en breed inzetbaar thema, dat onder meer draait om de aftakeling van hokjesdenken, veranderende tradities en het losbreken van de norm. Je kunt het op muziekgebied terugvinden in meerdere partijen die bijvoorbeeld in elkaar overvloeien met de nachtprogrammering. Maar ook muzikale genres die steeds meer in elkaar overlopen, haast vervagen en transparant worden.”
“Daarnaast is het hele muzieklandschap de laatste jaren veel diverser geworden en dat is iets wat Rotterdam allang is. Daardoor valt alle muziek misschien nog meer op zijn plek”
“Daarnaast is het hele muzieklandschap de laatste jaren veel diverser geworden en dat is iets wat Rotterdam al lang is. Daardoor valt alle muziek misschien nog meer op zijn plek, omdat we de stad als podium én inspiratiebron gebruiken voor het festival. Die twee inspireren elkaar continu. Want wij hebben het nu met name over muziek, maar er is natuurlijk nog een compleet kunst-, performance- en dansprogramma plus guided tours door de stad.”
Je kunt je MOMO-weekend inderdaad op vele manier vormgeven. Hoe plan jij jouw weekend doorgaans in?
“Nou, vaak kijk ik toch wel naar naar de bands die ik geboekt heb, om te kijken hoe ze het doen en te zien of het werkt. Maar twee jaar geleden ben ik met een vriendin naar een aantal theatervoorstellingen geweest en dat was toch wel erg verfrissend. Dat maakte het festivalgevoel echt een stuk completer. Maar ja, je moet elke keer weer harde keuzes maken.”
Om alvast een beetje warm te lopen, heb jij een aantal acts waar je echt naar uitkijkt dit jaar?
“Yussef Dayes ben ik toch wel erg nieuwsgierig naar, hij is onder meer bekend van zijn samenwerking met Kamaal Williams. Ik heb hem gezien op The Great Escape en het is niet echt jazzy, het is behoorlijk elektronisch en soms zelfs bijna live-dubstep. Erg Londens, veel cross-overs, daar houd ik van!”
Fris en energiek
“Daarom kijk ik ook wel ontzettend uit naar de show van KOKOROKO, die we direct in de Schouwburg neer gaan zetten. Zij komen uit diezelfde kringen en dat klinkt ontzettend fris en energiek.”
Eigen wereld
“Maar ook Melanie De Biasio, waar ik echt een zwak voor heb. Haar shows zijn best wel pittig, het is ontzettend ingetogen en je moet er zeer geconcentreerd naar luisteren. Ze creëert een compleet eigen wereld tijdens een voorstelling, dat is schitterend, maar het is niet iets waar je ‘even langsloopt’. Daarom is het altijd spannend om te zien of zoiets werkt.”
Keniaans/Amerikaans talent
“J.S. Ondara zou ik trouwens zeker omcirkelen als je naar Rotterdam komt, voor mij heeft hij iets Tracy Chapman-achtigs. In Amerika duiken media als NPR en Rolling Stone er op dit moment allemaal op, dat kan weleens een bijzondere show worden.”
Grote tips
“RIMON en Nilüfer Yanya zijn twee artiesten waar ik veel van verwacht en die ik al langere tijd in de gaten houd. Die wil ik absoluut niet missen!”
Crossovers
“Als laatste zou ik graag Obongjayar willen noemen, het is lastig te omschrijven. Ik houd van muziek met randjes, die op geen enkele manier ergens in of tussen te plaatsen is. Ik zoek het liefst naar een crossover, om iets te ontdekken dat ik nog niet eerder gehoord heb. Dat heeft Obongjayar zeker.”