Na een inmiddels zes jaar oud debuut leek psychpopband Mini Mansions van de aardbol verdwenen. Mooi niet, want het drietal is terug. Met minder psych, meer pop en een nóg imposantere vriendengroep. Naast QOTSA-bassist Michael Shuman, zijn ook Alex Turner en Brian Wilson gestrikt. Op het eerste gezicht lijkt ‘The Great Pretenders’ een gezellig popplaatje, maar dit glossy randje is slechts illusie.

Eronder ligt een donkere, deprimerende laag, met teksten als ‘you can’t see me crying’ en ‘you can be lonely, but I don’t understand emotions’. Het album heeft catchy, Beatlesque hooks, maar de band weet de interesse met moeite vast te houden. De verrukkelijke single Any Emotions (met Brian Wilson) en de panterprintsexy track Vertigo (met een fluisterende Alex Turner) zijn de hoogtepunten.

We schrijven maandagavond 17 februari, ergens in een donkere straat in een willekeurige Nederlandse stad. Hoewel de winter niet echt wil doorzetten, getuigen de duisternis, koude wind en lichte miezer niet van een spoedige terugkeer van de zomer. Je kunt vanaf de straat niet in de huiskamer kijken waar het zojuist wel een heel klein, maar onmiskenbaar beetje zonniger is geworden.

Brian Wilson
In ondergetekende’s huiskamer wordt nu voor de vijfde keer en inmiddels licht pathetisch op ‘play’ geklikt. We Are Catchers, oftewel de iets minder goed Google-bare Peter Jackson, komt ‘gewoon’ uit Liverpool. Maar die stad heeft alleen zijn sporen achtergelaten in een enorm talent voor ultrafijne popliedjes. Verder klinkt Tap Tap Tap, de eerste single van het naar de band vernoemde album dat 24 maart uitkomt bij Domino Records, Heel Erg Veel als de muziek die uit de speakers klonk op de Amerikaanse Pacific Coast Highway #1, anno 1965.

Denk richting Real Estate, maar met meer Brian Wilson-esque melancholie en charme, enkel gedreven op drums en piano. En man, die godvergeten catchy melodie is om bij weg te dromen. Samen met die nostalgische videoclip is dit een werkelijk heerlijke plaat, en een zwoele zomerwind die we geen enkele huiskamer willen onthouden. Hou dat debuutalbum in de gaten.

Temple Songs is een band uit Manchester, Engeland en bestaat uit Jolan Lewis (gitaar/vocalen), Jean Hughes (gitaar), Dave Hardy (bass) en Andrew Richardson (drums). De band heeft in de afgelopen acht maanden twee EP’s uitgebracht, ‘Passed Caring’ en ‘I Can’t Look After You’. Nadat we de band (of Lewis vooral, die alles in zijn eentje schrijft en opneemt) vorig jaar interviewde is het een lange tijd stil geweest rondom de Mancunians, maar met Point Of Origin zetten ze zichzelf weer op de kaart.

Modern retro
Wellicht getuigt het van wat egoïsme dat de band zichzelf vergelijkt met legendes als The Beatles en Brian Wilson, maar echt ongelijk kun je ze niet geven. Op Point Of Origin is duidelijk te horen dat Temple Songs op zoek is naar een soepele mix tussen tunes uit de 60’s met een moderne productie, en dat pakt goed uit. Rammelende gitaren, melodieuze drums en gaan met die banaan.

De band toert momenteel door Engeland, en hoewel er nergens een nieuw album bevestigd wordt, komt wel regelmatig de datum 31 maart 2014 naar voren. Een band om in de gaten te houden dus, want wie weet krijgen we op 31 maart een erg aangename verrassing voorgeschoteld. (Misschien wel net zo verrassend als de hoes van deze single…)