Streekgenoten Frank Wiedemann en Kristian Beyer leerden elkaar in 2001 kennen in de platenzaak van die laatste in Karlsruhe. Ze hadden wel iets met muziek en sindsdien brengen ze als Âme samen tracks en remixes uit op hun eigen label Innervisions, en zijn ze een graag geziene gast op festivals. Enkelvoud gast, want op het podium opereren zij meestal in hun eentje.      

Tekst Nick Klaessens
Foto’s Katja Ruge

Twee Duitse gasten die al vijftien jaar onder één naam optreden, maar zelden samen. Ze kunnen het goed met elkaar vinden, ook vandaag in het Amsterdamse Lloyd Hotel. Het is aan de vooravond van hun eerste album Dream House, het duo’s debuut. Na vijftien jaar vonden ze het daar tijd voor. “Eerder hadden we simpelweg niet het juiste idee voor een album”, legt Beyer uit. “Nu was er ineens én tijd én het juiste gevoel.” Ze zijn überhaupt niet zo van de albums, vertelt Wiedemann: “Elektronische platen blijven maar zelden hangen, omdat het nou eenmaal minder tijdloos is dan akoestische muziek. We wilden niet zomaar een verzameling dancetracks maken, maar de ervaring uit de club omzetten in iets waar je ook thuis naar kan luisteren.”

Dream House bestaat uit elf tracks met het onmiskenbaar aanstekelijke Âme-dna, maar dan zonder kickdrum. Ze zijn anders te werk gegaan dan wanneer ze een remix maken of een clubtrack, wat ze al vijftien jaar doen. Beyer: “Bij een clubtrack ga je voor het effect op de dansvloer. Technisch hebben we het op dezelfde manier aangepakt, maar die drive om mensen aan het dansen te krijgen ontbrak. Dat voelde bijna obsceen, maar ook verfrissend. Als ik in de trein of een vliegtuig zit, luister ik het liefst naar albums waar ik bij weg kan dommelen. Dat brengt je letterlijk ergens anders. Ik ben er trots op om te zeggen dat ik in slaap ben gevallen bij het luisteren naar onze plaat.” Dat is Wiedemann niet overkomen, lacht hij: “Maar het is heerlijk als je zo’n meditatieve sfeer neer weet te zetten, waarbij je stopt met denken en loskomt van je ellende. Je kan prima verdwalen in onze muziek.”

De twee vonden elkaar ooit in hun muzikale kennis en liefde voor progressieve rock uit de jaren 70. De gastenlijst op het album put dan ook uit de Duitse muziekgeschiedenis: onder meer de 83-jarige (!) Hans-Joachim Roedelius leverde een bijdrage en zangeres Gudrun Gut van Einstürzende Neubauten zingt op angstaanjagende wijze de track Gerne vol. “Mijn dochter van zeven haat dat nummer”, lacht Wiedemann. “’Dit is het slechtste liedje, papa’ zegt ze dan. Ze is dol op de single met Matthew Herbert.”

Het Innervisions-label brengt maar mondjesmaat muziek uit. Dat lijkt niet helemaal van deze tijd, waarin veel dancelabels met hagel lijken te schieten. “Mensen denken daardoor misschien dat we een masterplan hebben, maar dat is absoluut niet zo”, zegt Wiedemann. “Ik hoor mensen soms ook zeggen: ‘ah ja, dat is die Innervisions-sound’. Maar twee jaar geleden klonk dat totaal anders dan nu of vijf jaar geleden. We hebben vaak andere meningen binnen het label, maar hebben geleerd andermans mening te vertrouwen. Innervisions is een geolied voetbalteam, een cirkel van vertrouwen. Die Mannschaft van de house.”

Deze zomer staat het duo wél samen op Lowlands, onder de noemer Âme II Âme. Beyer kijkt ernaar uit: “Ik ben dol op Lowlands. Heb er twee keer solo gestaan en een keer met Howling. Er zijn maar een paar van zulke festivals die de link weten te leggen tussen dance en toffe – maar niet té toffe – popmuziek. Lowlands, Flow in Helsinki en Melt in Duitsland. Er komen werelden samen, de uitgelezen mogelijkheid om nieuwe muziek te leren kennen. Samen draaien is een gekke ervaring voor ons allebei: Frank kan niet uitgebreid de tijd nemen om de spanning op te bouwen en ik stap ook terug van mijn vrijheid om alles te doen.” Wiedemann houdt ook niet zo van back to back-sets: “De sfeer kan binnen een tel omslaan, je moet de ander vertrouwen en ondertussen rekening houden met het publiek. Ook voor ons is het weer een blind date.”

Âme is live én back-to-back te bewonderen op Lowlands Festival. Daarnaast staat er een (solo)set op het programma op Awakenings op 30 juni, en een liveset op Into The Woods in Amersfoort op 15 september.