Ook in deze ‘winter’ hoeft het niet bij verlangen naar een festival te blijven. In het oude zendstation op de Veluwe – Radio Kootwijk – vindt namelijk de vijfde editie van Grasnapolsky plaats (waarvan de passe-partouts inmiddels uitverkocht zijn). Hier worden op 6 t/m 8 februari de beste films vertoond, is er een schattig marktje uit de grond gestampt en is er zelfs een heus zwembadfeest. Naast al deze pracht en praal heeft het knusse festival als kers op de appelmoes ook de fijnste indiedarlings, elektrostars en singer-songwriters op de poster gezet. The Daily Indie is in de line-up gedoken om je alvast voor te bereiden op de leukste bands!
Tekst: Ricardo Jupijn & Mabel Zwaan
IX
IX betekent ‘Witte Tovenaar’ in de Maya-taal. Volgens de legende kent de IX de allesomvattendheid van de tijd, ruimte en de tijdloosheid en weet hij de informatie die hij van de geesten krijgt te verwoorden in een voor ons begrijpelijke vorm. Whatever. Waarschijnlijk kent men IX a.k.a. Marnix Dorrestein, vooral als het excentrieke stijlicoon in het rijtje Bradford Cox (Deerhunter) en Ariel Pink die eerder op het podium met Über-Ich, Kris Berry & Perquisite of Herman van Veen was te spotten. Dorrestein bivakkeert momenteel in Berlijn waar hij een debuut-EP creëert vol met Afrikaanse ritmes en verrukkelijke, catchy beats met Robin Hunt, de vaste producer van Thomas Azier.
Alexi Lalas
Niet te verwarren met Allah Las, en zeker niet met de gepensioneerde, rock ’n roll ex-voetballer met de vlammende snor waar Rinse Visser (voormalig van The Dance en Destructive Cult) zijn nieuwe band naar heeft vernoemd. Ook deze Britse legende heeft, om de Spotify-verwarring uit de lucht te helpen, een muziekcarrière achter de rug. Waar de muziek van Destructive Cult vooral om de elektronische sound van synthesizers heen was gebouwd, daar ligt bij Alexi Lalas meer de nadruk op piano en gitaar. Dit zorgt voor een serene sfeer die overvloeit in die van het festival.
Mountain States
De lichtvoetige, relaxte en laid-back surfrock van Mountain States is vaak (heel vaak) aan bod gekomen bij ons, dat zegt al genoeg. Hun debuut-EP ontving veel nationale en internationale lof. Ze krijgen dan ook al enige tijd titels als de Real Estate (of DIIV of Beach Fossils, you name it) van Nederlandse bodem naar hun hoofd gesmeten, en het is waar. Gelukkig voor jullie zijn de fijne, Nijmeegse jonge honden ook van de partij bij Grasnapolsky en nemen speciaal voor het winterfestival de zomer mee.
Eerie Wanda
Een tijdje terug hadden we Eerie Wanda, geesteskind van Marina Tadic, nog voor onszelf op een zeer gezellig Daily Indie-feestje in Paradiso, nadat ze overigens net terug waren van hun Europese tour met Allah-Las. Van de week stonden ze nog in het vermaarde muziektijdschrift NME en komend weekend speelt de band in Radio Kootwijk! Met hun zachte, nostalgische en ontspannende liedjes gaat dat een prachtige combinatie opleveren met het desolate festival.
Roy Santiago
Santiago lijkt altijd net een beetje onder de radar door te schuiven en dat is belachelijk, want hij is een van de betere muzikanten die Nederland rijk is. We volgens hem al een tijdje, ook tijdens zijn avonturen met het uitstekende bandje The Doo Run Run. Nu is Santiago terug met werk onder zijn eigen naam en komt hij binnenkort met het album ‘Devotion’, de opvolger van ‘The Great Pretender’ uit 2012. Op het album zijn onder andere Torre Florim, Pien Feith en Marina Tadic te horen en het is gemixt door Jon Low, o.a. verantwoordelijk voor Kurt Vile, The War On Drus en Sharon van Etten. Al het voorgaande klinkt al erg lekker, maar je zou vooral zijn nieuwe nummer Jiffy Jaffy vooral eens moeten checken hieronder!
CUT_
Met Stromae in de fanclub en een beroemdheidsboost met de cover van zijn Papaoetai, is CUT_ op het gebied van elektronica zeker niet de minste. Amsterdams duo Sebastiaan Dutilh en Belle Doron zorgen er ook voor dat er live veel meer te beleven, te zien en te kwijlen valt dan slechts hun pakkende James Blake-ish singles. Improvisatiesessies begeleid door vette visuals zorgen voor een van de meest imposante acts die het festival rijk is.
Robbing Banks
Robbing Banks zal het ruigere aspect van Grasnapolsky tot zijn rekening nemen. En dat in z’n eentje. Na bij onder andere Drive Like Maria gespeeld te hebben kon hij toch als one man trash band beter zijn ei kwijt. Robin van Saaze met een bass drum aan z’n ene voet en een tamboerijntje aan de ander, een elektrische gitaar op z’n schoot, een mondharmonica om de nek en een microfoon voor z’n snufferd. That’s what you get. En dan produceert hij het ook nog zelf. Korte, krachtige en puntige rockliedjes zijn hier het verrukkelijke gevolg van.
Nog meer aanraders: Nouveau Vélo, No Ninja Am I, Yakumo, Alamo Race Track, Falco Benz, Alumna, en zZz.
