NEW MUSIC (week 7): o.a. Cat’s Eyes, of Montreal en Drenge

Cat’s Eyes – The Duke of Burgundy
Soms kan muziek je meevoeren naar een compleet andere wereld. Toch gebeurt dat meestal niet zo indringend als bij het onheilspellende en tegelijkertijd sprookjesachtige nieuwe album dat Faris Badwan (The Horrors) en sopraanzangeres Rachel Zeffira hebben gemaakt.

De twee schreven de soundtrack voor ‘The Duke of Burgundy’, de nieuwste film van cultregisseur Peter Strickland. Het titelnummer is er eentje dat zo zacht, subtiel, duister, dromerig, zoet, ijzingwekkend en overweldigend is, dat je als vanzelf je ogen sluit en de magie van je eigen fantasie volledig met je aan de haal gaat.  Schitterend en elk synoniem dat er voor dat woord bestaat, is van toepassing op deze nocturnische parel. Laat het niet aan je voorbij gaan, vanaf 16 februari te koop.
Ricardo Jupijn

 

Talk In Tongues – Still Don’t Seem To Care
Talk in Tongues uit Los Angeles komt met een nieuwe single om de  hoek en bevindt zich met Still Don’t Seem To Care in straatje Unknown Mortal Orchestra. De band, die eerder supportact was van bands als Surfer Blood, Alt-J en Phantogram, begint dit pareltje met een klassieke ‘stilte voor de storm’.

Op de voet gevolgd door rommelige, onrustige muziek waar de kalme stemmen van Garrett Zeile, McCoy Kirgo, Waylon Rector en Bryan De Leon je als een gids doorheen leiden. Het op het eerste gezicht rommelige ritme houdt standvastig het hele nummer aan. Maar net als het zangriedeltje er een einde aan wil breien, stopt het nummer abrupt. Zo is Talk in Tongues, kennelijk. Net als je begint te wennen  aan de, laten we eerlijk zijn, heerlijke muziek staat je weer een verras- sing te wachten. Wij houden wel van de tongues waar zij in spreken.
Mabel Zwaan

 

of Montreal – Empyrean Abbatoir
Hallo heerlijke indiefans, of Montreal heeft een nieuwe single genaamd Empyrean Abattoir! Deze is afkomstig van het nieuwe album ‘Aureate Gloom’, dat 3 maart via Polyvinyl (Japandroids, Deerhoof) uitkomt.

Met elk nieuw nummer van of Montreal begeef je je acuut in een utopische speeltuin, gevuld met goedlachse clowns en genoeg LSD voor een disfunctioneel tienergezin. Je hebt dus godverdomme nooit een idee wat je kan verwachten in of-Montreal-topia. En dat is precies het geval met deze single: veel prachtige sfeerveranderingen – van psychedelische invloeden naar punk – in slechts in één nummer. En die teksten: ‘Masturbating your father’s pain’: ze slaan nergens op (?), maar dat is of Montreal.
Giordano Mellin

 

Loveless – SKIN
Een band of song beschrijven aan de hand van connecties met al bestaande bands/songs, daar gaan we weer. Zelden viel een track  zo goed samen te vatten als SKIN van Loveless.

Mix de sounds van Metronomy en Jungle met de hoge samenzang van laatstgenoemde en je hebt een zeer goed beeld te pakken. Met enkel wat elektronische drums, basgitaar en eighties synthesizers wordt er een solide basis gecreëerd voor de falsetto van de zangers. De simpele, maar doeltref- fende instrumentatie klinkt net zoals Rivella zegt dat hun drankje smaakt: een beetje vreemd maar wel lekker.
Wessel van Hulssen

 

Drenge – We Can Do What We Want
Net als je Drenge misschien stiekem even vergeten was, laten Eoin en Rory Loveless uit Sheffield weer ineens keihard van zich horen. De broers worden sinds dit album versterkt door bassist Ross Orton en komen op 3 april met het nieuwe album ‘Undertow’ via het label Infectious (o.a. DZ Deathrays, Superfood, Cloud Control).

Alsof de band tijdens het opnemen op olfianten een stad wordt binnen gereden waar ze als de nieuwe koningen van de rock worden onthaald. Omringd door vuurwerk en geweerschoten grijnzen ze triomfantelijk en laten ze hun grootse versterkers door de straten galmen. Drenge is terug en gaat dit jaar lekker doen wat het wil. Precies de reden waarom we deze furieuze band afgelopen jaren zo lief zijn gaan hebben.
Ricardo Jupijn