New Music

NEW MUSIC (issue #18): o.a. Crows, Mild High Club & Sauna Youth


25 maart 2015

In deze New Music vind je alle nummers die we hebben gepubliceerd in issue #18 van The Daily Indie Magazine. De artikelen zijn geschreven door Ruben van Dijk, Ricardo Jupijn, Mabel Zwaan, Olaf Slootweg, Stef Koenis, Giordano Mellin en Teun Guichelaar.

Faerground Accidents – Back In Town
Back In Town plus een bewuste spelfout in de bandnaam… We zagen eerlijk gezegd niet aankomen dat er zo’n kneiterlekkere en verslavende song schuil zou gaan achter de playknop. Gelukkig blijkt maar weer eens dat je nooit te snel moet oordelen! Een van de weinige songs die ons sinds lange tijd op onze bureaus liet dansen. Inclusief goed foute teksten! RJ

East India Youth – Turn Away
William Doyle gaat als een gek! Amper een jaar na debuutplaat ‘Total Strife Forever’ is album nummer twee alweer klaar en bijna uit. Na het traditioneel East India Youth-achtige Carousel is Turn Away het tweede voorproefje dat we van ‘Culture Of Volume’ krijgen. En het is een onverwacht compacte en directe track, die enorm overtuigt. East India Youth heeft nooit echt makkelijke muziek gemaakt. Tot nu, want met Turn Away maakt William Doyle gruis van dat statement. Zonder enorm veel te veranderen aan de sound maar des te meer aan de aanpak en sfeer is vrijwel al het indirecte en ietwat vage uit zijn muziek verdwenen. Slicke, maar volle synthesizers leggen meer focus op omhoog stuwende akkoordprogressies, in plaats van de soms wat vergezochte harmonieën van voorheen. Ook de drums zijn prominenter aanwezig. Turn Away is de introductie van East India Youth 2.0. Laat ‘Culture Of Volume’ maar snel op onze draaitafel belanden! WvH

Black Honey – Madonna
Grijp je kans! Over pakweg een half jaar kun je met trots zeggen dat je Black Honey zes maanden geleden al op het spoor was, nog ver voor de grote doorbraak. Dat die doorbraak eraan zit te komen, staat buiten kijf nu Madonna het licht van de wereld heeft gezien. De eerste fysieke release van het collectief uit Brighton staat bol van de hitpotentie, met een zomerse sixties-vibe, een beetje grunge en een groots opgezet meeschreeuwrefrein. Dan rest nog de vraag: over welke Madonna gaat deze plaat? De heilige of die andere? RvD

Palma Violets – Danger In The Club
De hype was dáár, bij Palma Violets. Ze waren nog ver voor de release van een debuutplaat het snoepje van de maand bij NME. Maar met die debuutplaat, ‘180’, waaide de hype ook weer snel over. Zonde, want met ‘180’ was niets mis. De opvolger is inmiddels onderweg en Danger In The Club is de eerste single. De lijn van über-Britse garagerock wordt voortgezet met hetzelfde plezier en met misschien wel een extra dosis zelfvertrouwen. Bovenal is het een voorbode voor een nieuwe reeks geweldige liveshows, al moet die tour door Nederland nog wel aangekondigd worden. RvD

METZ – Acetates
Oh yeah! De Canadese slopers van METZ hebben hun nieuwe album ‘METZ II’ aangekondigd, wat haast niet uit kon blijven nadat de band een tijdje terug geleden bevestigd voor Best Kept Secret (19 juni). Het nieuwe album komt 4 mei uit op Sub Pop en de eerste single Acetate slaat je lekker ouderwets hard voor je smoel. De opvolger van het meedogenloze en zelfgetitelde debuut uit 2012 belooft weer ouderwets hard te gaan knallen. De nieuwe single trilt je van je stoel met schurende baslijnen, vileine en uit de hand lopende gitaarriffs en zanglijnen die je bij de keel grijpen terwijl je rood aanloopt. Je hoofd slaat op tilt als een ouderwetse flipperkast. Pffff, effe afkoelen. RJ

Tanlines – Slipping Away
Misschien ken je de band nog van dat geweldige All Of Me uit 2012. Tanlines uit Brooklyn is terug. Verwacht geen vernieuwende sound, verwacht geen hoogstaande kunst: Tanlines heeft met Slipping Away gewoon weer een heerlijk aanstekelijk dansnummertje gemaakt. En wat maakt het ook allemaal uit. Je kunt het een knullige uitvoering van Phoenix noemen, maar de energie zit er nog altijd dubbel en dwars in. Slipping Away is een nummer dat je meteen in je playlist kunt gooien en dat bovendien het zonnetje laat schijnen in deze laatste dagen van de winter. Raak vanaf de eerste luisterbeurt. StefK

Jacco Gardner – Find Yourself
Na zijn debuutalbum ‘Cabinet of Curiosities’ (Exelsior, 2013) geeft Jacco Gardner ons eindelijk het cadeau waar we zo lang op hebben moeten wachten, namelijk de nieuwe single Find Yourself van het aankomende album ‘Hypnophobia’. Dit psychedelische pareltje klinkt alsof het rechtstreeks uit een film komt, en dat is ook precies de stijl die Jacco met het nieuwe album hanteert. Het heet ook wel library music (filmmuziek). Maar of het nu library music of wachtkamermuziek is wat deze psychedelische troubadour maakt, het klinkt wéér verdomd goed. ‘Hypnophobia’ komt op 1 mei uit via Excelsior en ik ben dan toevallig ook jarig. Jacco, ik zeg een huiskameroptreden? Iemand? We delen nog nummers uit. Komt goed! GM

Portico (ft. Joe Newman) – 101
Het is een tactiek die ongetwijfeld zal werken: samenwerken met bekende artiesten, om vervolgens mee te liften op hun roem. Portico deed het met Joe Newman (Alt-J) en ook Jamie Woon werkte al samen met de band. Maar verdienen deze grote namen dan ook alle credits? Zeker niet. Hoewel Newman zeer aanwezig is met zijn herkenbare stem en dromerige teksten, zal het niemand ontgaan dat de band Portico het brein is achter 101. Het nummer lijkt wel één grote echo, gevuld met synthesizers, elektrische drums en nog meer synthesizers. Portico creëert zijn eigen wereld en weet samen met Joe Newman een sfeervol werkje neer te zetten. StefK

Telegram – Inside Outside
De Whatsapp-vervangende app was dan wel geen succes, de band Telegram is dat beslist wel. Na de eenzame single Follow hebben de modieuze psychrock-excentriekelingen eindelijk een nieuw pareltje gebaard: Inside Outside. Deze namen ze op voor het ondertussen legendarische singlelabel Speedy Wunderground (Django Django, Childhood en Franz Ferdinand gingen hen al voor). Het label staat erom bekend dat het muzikanten niet langer van 24 uur geeft om een nummer op te nemen in de Carey’s South London Studio’s. Het overgrote deel van de tijd mogen de jongens niet eens lunchen. Hierdoor wordt er iets gecreëerd dat een stuk rauwer klinkt dan normaal. Dat is ook aan deze track te merken. Over een album, of zelfs een EP, ontbreekt nog elk nieuws, maar Telegram gaat wel touren. En misschien brengt de band ons kikkerlandje na hun optreden op London Calling en Best Kept Secret vorig jaar wel weer eens een bezoek. MZ

Travis Bretzer – Promises
Dat Travis Bretzer overdag ook jingles schrijft, is geen verrassing meer als je de muziek hebt beluisterd van deze melodieuze pingelaar. De muzikant weet wel raad met een goede hook, wat hij bewijst op de single Promises, van zijn – vol softrock geladen – nieuwe album ‘Waxing Romantic’, dat uitkomt via Mexican Summer (o.a. Quilt, Viet Cong, Best Coast). De Canadees scoort met zijn muziek niet per se veel originaliteitspunten, want het lijkt af en toe misschien net even te veel op Mac DeMarco, Connan Mockasin of Ariel Pink. Al is dat laatste misschien niet zo gek, want Jorge Elbrecht produceerde z’n album en die werkt regelmatig samen met de laatstgenoemde muzikant. Alsnog geen gek eindresultaat en heerlijk voor het voorjaar. RJ

Crows – Pray
Als het genetisch materiaal van The Jon Spencer Blues Explosion zich eens zou vermengen met dat van The Black Angels en terechtkwam in het lichaam van een nijdige puber, wat zou er dan ontstaan? De Londense jongens van Crows vormen op de vraag bij zo’n experiment een vlijmscherp antwoord, met hun venijnige staaltje van heetbloedige rock. Pray stort eventjes een bak met scheurend gitaargeweld, stampende drums en zang met de bezieling van een smeekgebed leeg. Deze lawaaiige optater komt uit via het nieuwe label Brace Yourself Records uit Londen, dat pasgeleden ook de nieuwe EP van punkband Meat Wave uitbracht. Zet je schrap! TG

Wolf Alice – Giant Peach
Ein-de-lijk is daar de aankondiging van het debuutalbum ‘My Love Is Cool’ van Wolf Alice – al moeten we nog wel even wachten tot eind juni. De band heeft ons gelukkig alvast een Giant Peach toegeworpen als voorproefje. Rauw en ongepolijst met een krachtig riffje. Rockmuziek zoals het hoort. Wij zijn Wolf Alice dan ook eeuwig dankbaar dat de band afscheid heeft genomen van hun folkie verleden en het vol op de garagerock heeft gegooid. Het album wordt geproduceerd door Mike Crossey, die in het verleden ook Arctic Monkeys en Foals een handje heeft geholpen. Wij hebben al een afscheurkalendertje gemaakt voor eind juni. MZ

Demob Happy – Young & Numb
Brighton’s finest Demob Happy heeft een nieuwe single en die zou ik gemakkelijk in twee woorden samen kunnen vatten: Nirvana belde. Vocaal is de gelijkenis met Kurt Cobain namelijk onmiskenbaar en muzikaal komt Young & Numb wel verdacht veel overeen met Territorial Pissings. Maar hé, een moddervette plaat it is, met een moddervette riff en moddervet refrein. Het repertoire van Nirvana kenden we toch al van voor tot achter. Check ook de NSFW-clip bij de single, waarin de langharige dudes van Demob Happy worden uitgemoord met een kettingzaag. Altijd goed. RvD

Westkust – Swirl
De klassieke shoegazeplaten dwalen nog steeds door de slaapkamers van jonge muzikanten, zo is ook te horen op deze episch grote track van het Zweedse Westkust. Grote gitaarmuren met springerige TPOBPAH-achtige riffjes en brugjes vol zware baslijnen, dat allemaal klinkt alsof het geheel moeiteloos ingespeeld is. RJ

Tame Impala – Let It Happen
Plotseling was hij er, een Instagram-post van Tame Impala die de muziekwereld op z’n kop zette: “COURTESY TIP OFF TO MY BROS AND SISSES: find some good speakers or headphones in the next few hours!” Om negen uur s’ avonds was er dan de nieuwe track die de voorbode is van een nieuw album: Let It Happen. Via een speciale website moet je je e-mail opgeven waarna het bestandje in je inbox tevoorschijn komt. Honderden komen echter niet verder dan enkele bontgekleurde errors door de overladen website. Gelukkig is hij inmiddels overal te vinden, want damn, het nummer was het wachten meer dan waard. Maar liefst acht minuten lang worden de elektronische (!), psychedelische vibes die we zo hebben gemist je oren binnen gepompt. De zang is minimaal, maar dit doet niet af aan de single. En mocht je het je afvragen: nee, het nummer loopt niet halverwege vast, dat hoort er allemaal bij. Een fijner voorproefje voor het album dat dit jaar volgt, konden wij ons niet wensen. MZ

Jaakko Eino Kalevi – Double Talk
Onze favoriete langharige Scandinaviër is weer uit de bossen gekomen met een nieuwe single. Nadat hij vorig jaar ineens op onze radar verscheen en gigs speelde op Eurosonic Noorderslag en Best Kept Secret was het even stil rondom Kalevi, maar nu is hij terug van weggeweest met Double Talk. Dit nummer is nog dromeriger en meer laid-back dan zijn voorgaande EP ‘Dreamzone’ – al doet die titel anders vermoeden. Zijn stem komt en gaat op natuurlijke wijze, als een grot die met vloed volstroomt en met eb weer tevoorschijn komt, evenals de vrouwenstem die zich er als een frisse bries doorheen mengt. Ondertussen vloeit zijn kalme muziek overal tussendoor. Om het helemaal af te maken is dit ook nog eens het titelnummer van zijn langverwachte debuutalbum. Dat belooft wat. MZ

Red Sea – Vacant Ring
Red Sea heeft er een handje van om met vernuftige indiegitaarliedjes van niet-alledaagse klasse een gevoel van onbehagen op te roepen, waarmee je niets anders kunt doen dan je er volledig aan over te geven. Ook Vacant Ring is een spannende indiesong die beklemt en zichzelf tot aan het einde toe opnieuw uit blijft vinden. Het is de single van de EP ‘Yardsticks For Human Intelligence’ en deze wordt uitgebracht op het label Bayonet Records van Dustin Payseur, frontman van Beach Fossils. Typisch, voor een band die zichzelf een onbekwaam stelletje muzikaal ongeschoolden noemt dat slechts ‘probeert een waardige bricolage te maken’. TG

The Mild High Club – Weeping Willow
Het wiebelgitaarliedje Weeping Willow zal zeker niet ontbreken op de dopinglijst van de Amerikaanse staten waar nog een streng softdrugsverbod geldt! Oh man, onder aanvoering van Alexander Bretting levert The Mild High Club met deze relaxerende zaligheid de overtreffende trap van mellow! Eentje die je even compleet losmaakt van je huidige plek en die je meevoert naar een softerotische seventiesfilm vol hippies. Gehuld in een zoete damp, die gemoedelijk opstijgt boven de hoofden van Jacco Gardner en Morgan Delt. Het via Stones Throw Records uitgebrachte plaatje vermeldt plagend ‘Recorded today in the USA’, maar is hier een legaal middel voor een gegarandeerde trip! TG

Leopard Skull – Beach Crawler
Leopard Skull is een aanstormende belofte uit Vlaanderen die heerlijke lo-fi garagesurf maakt. Het is een bescheiden formatie die vorig jaar – al vlak na zijn ontstaan – op Incubate stond. Het surfy Beach Crawler lijkt gespeeld door een band die rechtstreeks is ingevlogen vanuit zonnig Californië. Een relaxed rammelgitaarliedje met een aangenaam briesje op een strand waar men met schurend zand in de bilnaad geniet van het avondzonnetje. Fans van de meer ontspannen nummers van Ty Segall, Mikal Cronin en de rest van die familie raden we aan dit Beach Crawler niet links te laten liggen. Dat zou spijtig zijn. TG

Sauna Youth – Transmitters
Het viertal Sauna Youth uit Brighton duwt een bak kletterende garagepunk door de strot om ‘u’ tegen te zeggen en vraagt zich voortdurend af of het niet tegelijk The Ramones én minimalist Steve Reich kan zijn. Het versje van Transmitters heeft naast een knallend partijtje hyperactieve drums genoeg aan slechts één akkoord, waarna het gitaarlawaai van het refrein je aan de haren uit de sleur trekt. Dit is er zo een waarbij het beter is je niet met geweld te verzetten, maar het gewoon lekker over je heen te laten razen. De single komt van Sauna Youths tweede album, ‘Distractions’, dat in juni wordt uitgebracht via het label Upset The Rhythm. TG

Thee Oh Sees – Web
Aha, garagerocker John Dwyer en zijn bandmaten blijven lekker bezig! Via zijn eigen label Castle Face Records brengt Thee Oh Sees na een jaartje alweer een nieuwe elpee uit, waarvan het lekker lome en onrust stokende Web de opener is. In de wat psychisch gestoorde song komen van alle kanten dreigende vleutschepen, sluimerende vloombalen, slapeloze biesmegroggels, een toeterend ruimteschip en ander vreemd gespuis voorbij. De band uit San Francisco was twee jaar geleden dé sensatie van Le Guess Who? May Day. Vlak voor de band weer het podium onveilig gaat maken tijdens de komende mei-editie komt de nieuwe plaat ‘Mutilator Defeated At Last’ uit. TG

Chastity Belt – Joke
Chastity Belt uit Seattle is een jonge indie-band van vier eigengereide vrouwen die vriendelijk en lachend poseren voor de foto, terwijl ze ongegeneerd schuine taal uitkramen. Nickelback noemen ze als inspiratie omdat die ‘alles is wat muziek niet zou moeten zijn’. Joke ademt die ironische houding en leunt nonchalant op een kekke baslijn, met pakkende melodietjes die eenvoudig en ietwat onzeker klinken. En dat is nu precies wat de song zo extra lekker maakt. Dit is een band om serieus in de gaten te gaan houden. TG

Sea Change – Let’s Dance
Ondanks de titel klinkt de leadsingle van het debuutalbum van de Noorse Sea Change niet bepaald vrolijk. Integendeel zelfs, Let’s Dance is een behoorlijk donker en melancholisch klinkende track waarop gelaagde synthesizers – die gedurende het nummer de spanning heerlijk tergend op weten te bouwen – en de prachtig dromerige stem van zangeres en songwriter Ellen W. Sundes het voortouw heeft. Als je er toch een dansje op wilt proberen te wagen, dan kun je de band dit voorjaar live gaan zien op onder andere Motel Mozaïque en Festival deBeschaving. OS

Lois – Before You
Afsluitend in deze rubriek hebben we Lois, een opkomende muzikant in de broeierige lo-fi-scene die zich in Madrid ontwikkelt. Lois Brea Ares mengt een fiftiesreverbgeluid met hoge uithalen die hij op een bijzonderenswaardige manier om de minimale instrumentatie heen weet te wikkelen. We kunnen nog niet helemaal de vinger leggen op deze fanatieke crooner, maar dat is waarschijnlijk precies hetgeen wat zijn muziek zo lekker maakt. RJ