Motel Mozaique 2019 is begonnen in een tintelende schouwburg vol ontdekkingen

De eerste festivaldag voelt altijd een beetje alsof je herboren bent. Alles is mogelijk, er hangt nieuwe energie in de lucht, het hoofd is licht, alles is fris, er wordt gelachen, het tijdschema is nog een onbeschreven blad (net als je lever), iedereen blinkt, zit vol goede moed en dat eerste festivalspeciaalbiertje, oeh-la-la…! Motel Mozaique 2019 is begonnen en we gaan een weekend vol belevingen tegemoet. The Daily Indie glijdt het hele weekend door de aderen van het festival om alles vast te leggen.

Als je de entreehal betreedt, duikel je meteen in een kakofonie van gesprekken, klinkende bierglazen en highfives met bekenden, terwijl er rode, blauwe en gele lichten over je heen flitsen. Door het hele gebouw staan de taps open en is er geluid en beweging. Get to know the unknown is het thema dat je overal terugziet door Rotterdam. Jazeker, we hebben er zin in en we gaan ons vanavond laten leiden door het programma.

Dat wordt onder meer uitgebeeld door de onaards strakke en motorische bewegingen van Gil The Grid, een van de artiesten die alle dagen in meerdere gedaantes door het festival stroomt binnen het LIQUID-thema. Hij kropt zijn kracht op binnen de paar vierkante meters waarop hij beweegt en zo nu en dan als een gloeiende bol afvuurt op het publiek, met een onverwachte beweging waarvan je niet wist dat ze bestonden.

Daarmee opent Gil op een schitterende manier de vloer voor Winne, de Rotterdamse rapper die de grote opener is van het festival. Als een toonbeeld van het thema dit jaar: een kunstenaar op zoek naar zijn wortels, zoals zo goed te horen is op zijn laatste album Oprecht Door Zee. Een muzikant die een deel van zichzelf verloor met de dood van Feis afgelopen oudejaarsnacht. Zijn show is intens, emotioneel en krachtig. Ook Winne zal het hele weekend zijn kunsten vertonen onder het LIQUID-thema. Zo is hij onder meer een gids tijdens een guided tour door zijn oude wijk en cureert hij een aantal acts die je volgens de muzikant zeker moet leren kennen.

De openingsdag van MOMO is goed in elkaar gestoken dit jaar, overal in het gebouw is wel iets te doen of te beleven, zo is Katja Heitmann haar voorstelling te zien in de Krijt Boon Studio die per lift te bereiken is in de Schouwburg. In haar show schetst ze de wereld zoals die eruit zou hebben gezien als alle plagen en ellende terug in de doos van Pandora gestopt zouden zijn. Schitterende zuiverheid, puur licht.

Voordat we naar de volgende thema-vertegenwoordiger Anne-Fay gaan, krijgen we eerst nog een licht absurdistische breakdance-show over ons heen van bikers op mini-motoren die al strippend op de vloer eindigen. Het is het collectief 155 dat het hele weekend lang popup-shows zal doen tijdens het festival. Je bent gewaarschuwd als je ineens vijf heren langs je heen voelt suizen terwijl je nietsvermoedend een biertje staat te drinken.

Wat je – kennelijk – ook overkomen kan, is een dikke witte badjassen-fissa midden in de hal van de Schouwburg. Geen idee waar die precies vandaan kwam, gezellig was het daarentegen wel!

Het is zoals gezegd de opmars naar Anne-Fay, de zangeres die op zoek is naar haar wortels die over de hele wereld zijn verspreid. Met haar band smeedt ze hiphop, gospel en soul tot een intens, verstild en dansbaar geheel. Deze zaterdag zal ze tijdens het weekend nog te zien zijn om een programma naar eigen inzicht te maken voor MOMO.

Het spannendste moment van de avond is zonder twijfel de samenwerking tussen Binkbeats en Gil The Grid. Een muzikant en een danser die zonder enige voorbereiding om 22:45 uur het podium opstappen voor een half uur lang durende improvisatie. Gil links en Binkbeats rechts. Het is een fascinerend schouwspel van repetitieve ritmes die elkaar over en weer opzwepen. Ze wachten, ze voelen, ze kijken, ze raken en trekken elkaar aan alsof ze met onzichtbare touwtjes aan elkaar verbonden zijn. Gil doet vanavond de openingsdans, terwijl hij gedurende de set gezelschap krijgt van meerdere dansers en hij uiteindelijk zelf linksaf verdwijnt als een dief in de nacht. Ondertussen laat Binkbeats de dansers ronddraaien, in elkaar kruipen, over de grond kroelen en continu houding zoeken in een oneindige stroom van tintelingen. Later verschijnt Gil weer op het podium voor de afronding van een geslaagd experiment.

De afsluiter van de avond is de Rotterdamse trots: De Likt. Met deze act is het altijd een gevalletje: ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’. En daarmee loog de eerste avond van Motel Mozaique er niet om, het Rotterdamse sloopbedrijf is nog altijd in topvorm en heeft bij het publiek voor de eerste spierpijntjes gezorgd op de vrijdagochtend. We zijn begonnen!