LIVE REVIEW: Beirut @ Paradiso (18/09/15)

Met nieuw album ‘No No No’ op zak beklom Beirut twee avonden achter elkaar het podium van een uitverkochte Paradiso. Het nieuwe album van de Balkanfolkers is net als haar voorgangers bij vlagen catchy en dansbaar. Ook is er, zoals we gewend zijn, ruimte voor de prachtstem van frontman Zach Condon in de wat gevoeligere ballades op de plaat.

Beirut is een bij elkaar gezochte band door diezelfde frontman. En dat is te zien. Het lijkt totaal niet op een hecht collectief. De interactie van bandleden onderling is nihil, het grootste gedeelte van de band – en de zaal – ziet de toetsenist zelfs niet, omdat hij achter de piano verstopt zit.

De formatie bestaat naast Condon uit een tweekoppige blazerssectie, een bassist, een toetsenist en een immer grijnzende drummer. De laatste, Nick Petree, is overigens de enige die een opgewekt gevoel uitstraalt over de uitverkochte zaal. De rest van de mannen lijkt er een sport van te maken wie er het meest stil kan staan.

Hier valt dan ook nog wel het een en ander te verbeteren, op deze manier krijgt de band het publiek alleen bij vlagen mee. Hits Nantes, Santa Fé en nieuwkomer No, No, No zorgen er wel voor de nodige beweging, maar een echt groot feest wordt het helaas niet. Dit komt door het gebrek aan publieksparticipatie en een gebrekkig opgebouwde setlist. Het echte gevoel van een Balkans volksfeest – wat ze in potentie mee kunnen geven – blijft uit.