INTERVIEW: Popstrangers

Na een goede ontvangst van hun eerste album ‘Antipodes’ en een aantal flinke tours besluiten de Nieuw-Zeelanders van Popstrangers te verhuizen naar een ander eiland. De heren pakken hun biezen en vertrekken naar Londen. Daar zitten ze wederom niet stil en een jaar na het debuut komt de band alweer met album nummer twee: ‘Fortuna’. Een plaat waarop de roots zijn te horen, maar waar een luchtige, Londense bries doorheen waait.

We spreken de band in Paradiso tijdens een korte tour waarop de band meerdere Nederlandse data heeft staan. Het duurt dan nog een maand voordat hun plaat uitkomt.

Jullie zijn nu redelijk aan het toeren voordat de plaat überhaupt uit is. Wiens idee was dat?
“Nou, eigenlijk is het ook nog een beetje een tour rondom ons debuut. Het was al geboekt voordat we de nieuwe plaat op gingen nemen. We hadden eigenlijk niet verwacht dat het nieuwe album zo snel uit zou komen. Maar op zich komt het ook wel weer goed uit, want mensen kennen ons misschien van het eerste album en krijgen nu direct een voorproefje van het tweede album.”

Het nieuwe album hebben jullie ook vrij rap opgenomen, ik las dat jullie maar vijf dagen in de studio hebben gezeten? Nemen jullie altijd snel op of was het meer vanwege financiële factoren?
“Vooral het laatste toch wel, ja. We hebben het opgenomen bij een vriend van ons en hij had echt alleen die dagen vrij, anders zou het weer heel lang gaan duren. Dus we hebben ons goed voorbereid en alles eruit geknald binnen de dagen die we hadden.”

Wat voor ideeën en gevoelens hadden jullie bij dit album toen jullie begonnen met schrijven?
“Een hoop, eigenlijk. We zaten natuurlijk ook in de verhuizing naar Londen en dat heeft natuurlijk wel een grote impact op ons gehad. Maar we wilden vooral door blijven gaan en zien wat er telkens uitkomt. En ik denk dat deze plaat wel echt anders is dan de vorige.”

Het debuut ging vooral over isolatie en het wonen op een eiland als Nieuw-Zeeland. Waar gaat dit album over voor jullie?
“Meer over vriendschap en, hoe karig het ook klinkt, de liefde. We hebben aardig wat meegemaakt het laatste jaar en dat komt wel naar voren, waardoor het tekstueel wel wat donkerder is geworden.”

Nu zijn jullie als het ware ‘uitgebroken’ en zitten jullie hier in Europa. Vanwaar de keuze voor Londen? Zodat het makkelijk is om te toeren?
“Dat is wel een belangrijke reden, ja. Het was voor ons bijna niet te doen om te toeren, gewoon omdat het zoveel kost elke keer.”

Maar Londen is ook niet echt goedkoop, toch?
“Nee, maar Auckland ook niet, dus dat scheelt weer, haha. We besparen nu wel geld op het reizen.”

Hoe bevalt het verder? Was het een grote stap?
“Tja, soms is het leuk, soms is het minder leuk. Maar goed, dat is altijd zo. Over het algemeen vind ik het erg tof om in Londen te wonen. Het voelde verder niet als een grote stap, vooral omdat we er niet te veel bij na hebben gedacht, we hebben onze spullen gepakt en zijn gegaan. En het is ook weer niet zoveel anders dan Nieuw-Zeeland. We werken in een bar en proberen daarnaast zoveel mogelijk te toeren, oefenen en muziek te schrijven.”

Op zich is het wel een goede volgorde om daar op te groeien en dan nu hier te wonen. Want Nieuw-Zeeland heeft een bijzonder levendige muziek-scène met een hoop toffe bands.
“Zeker weten, er gebeurt echt een hele hoop. En de bands van Nieuw-Zeeland zijn net zo goed als bands van waar ook ter wereld, alleen je hoort er minder over. Toch omdat het ver weg is en vrij geïsoleerd ligt denk ik. Alhoewel Australië wel echt helemaal happening is de laatste paar jaren. En dat kan weer geen kwaad voor de bands uit Nieuw-Zeeland.”

Die scene is onwijs gegroeid de laatste paar jaren inderdaad, hoe zijn jullie als band gegroeid en geëvolueerd?
“We zijn vooral harder gaan werken en we zijn harder voor onszelf geworden. Daarnaast is het ook wel goed voor ons geweest dat we wat concretere doelen hebben sinds er meer partijen bij zijn gekomen, zoals labels en boekers. Er zit meer druk op en meer lijn in, dat is wel goed voor ons.”

Als laatste: omdat we nogal fijn zijn van Nieuw-Zeelandse bandjes, hebben jullie nog wat goede tips voor ons?
“We hebben veel vrienden in bands, maar ik zou dan zeker Deer Park en Rackets willen noemen. Maar we liggen ook wel een beetje uit het circuit nu daar niet meer zo vaak zijn. Zo gaat dat.”