New Music

In première: op de vlucht met het hypnotiserende Running van The Girl Who Cried Wolf


26 oktober 2018

Met een naam als The Girl Who Cried Wolf heb je onze aandacht al snel te pakken. Daarom verbaasde het ons des te meer dat de band het in België allang door grote media als Humo en Studio Brussel is opgepikt. We pogen vandaag onze achterstand flink in te halen, want we zijn het allereerste medium dat de nieuwe single en bijbehorende videoclip aan je mag voorstellen: Running.

Alsof die naam nog niet spannend genoeg is, neemt de band je in de clip mee naar een bos. Een bijna opjagend drumlijntje en de zanglijn: ‘Running to seal time that is mine/Running, I’ll keep running’, geven je het gevoel dat je op de vlucht bent voor iets. Er heerst een spanning in de track die extra gevoed wordt door de gitaar- en baslijnen die de vluchtende gevoelens in de tekst nog eens extra voelbaar maakt.

En nu we toch de aandacht van de band hebben, besloten we onze brandende vragen op de leden los te laten.

Het is de eerste keer dat The Daily Indie jullie spreekt. Hoe zou je de band omschrijven?
“Duister, melancholisch, meeslepend, maar vooral eclectisch. We maken soms een elektronischer nummer à la Portishead. Het volgende nummer kan dan weer volledig geïnspireerd zijn door Swans.”

Jullie omschrijven de band als ‘doompop’. Verklaar die term eens.
“In de beginjaren van de band neigden we sterk naar trip-hop, maar was het wel iets steviger dan dat. Trip-rock dekte de lading wat meer. Dan werd eens in een review van Never Mind The Hype de term ‘hypnotische doompop’ gebruikt. Die vonden we zo goed passen dat we deze vaker zijn beginnen gebruiken. Onze nieuwe nummers hebben een heel duidelijke pop structuur, maar qua stijl blijft het vrij duister en doomy. De term blijft dus zeker nog van toepassing sinds die eerste review.”

Waar zijn jullie op het moment mee bezig?
“We hebben het afgelopen anderhalve jaar vooral gewerkt aan onze EP ‘Three Beggars And A Thief’ die in het voorjaar uitkwam, en aan het album A(R)MOR dat op 30 november dit jaar uitkomt. We hadden als band al wel een sound, maar wilden dit echt uitdiepen, om te zien hoe ver we binnen het kader van een EP en een nieuwe plaat konden gaan, om een duidelijk geheel te creëren. De EP draaide meer rond een concept. We hebben die geschreven met de film Antichrist van Lars Von Trier in ons achterhoofd. Die film bevat drie hoofdstukken, The Deer, The Fox en The Crow, waar wij nog een vierde hoofdstuk The Thief aan breidden. Nadat die EP afgewerkt was ging onze focus volledig naar de plaat, met invloeden van de jaren tachtig en negentig. Nu die klaar is zijn we bezig met de voorbereiding van de liveshows en alles wat de release betreft.”

Waar gaat het nummer voor jullie over?
“Voor ons draait Running echt om het hypnotische, om de herhaling. Je moet als luisteraar het gevoel krijgen dat je wegloopt van iets, maar dat het je niet lukt om dit af te schudden. Dit was het eerste afgewerkte nummer van de nieuwe plaat en voor ons meteen een stap naar een nieuwe sound.”

Hoe is de videoclip voor Running tot stand gekomen?
“We geloven sterk in DIY, op alle gebieden. We brengen de plaat in eigen beheer uit, we maken ons artwork zelf en we hebben altijd een groot aandeel in onze clips. We brachten in het verleden reeds zeven clips uit, sommige werden volledig zelf gemaakt door onze zangeres. Voor deze clip wilde we graag met wat meer livebeelden werken, om de kijkers een blik te gunnen achter de schermen. We werkten samen met Steven Van Hoolst (student NARAFI Film), die langskwam op een repetitieweekend. Hij probeerde ons zo natuurlijk mogelijk in beeld te brengen, we zijn namelijk geen fan van geacteerd muziek maken.”

Ik zag dat jullie voorprogramma zijn geweest van Lee Ranaldo (Sonic Youth). Hoe was het om voor hem te openen?
“Het was een zeer fijne dag en avond, die gelinkt was aan een expositie van zijn kunstwerken in een cultuurcentrum in Menen. Overdag liepen we met hem mee door Menen, met enkele boomboxen waardoor opnames van Shibuya, een drukke wijk in Tokio, werden afgespeeld. Bijzonder op zijn minst. We zijn uiteraard ook sterk beïnvloed door Sonic Youth, dus het was cool om dat mee te maken.”

In België zijn jullie al door aardig wat media opgepikt. Hoe willen jullie Nederland gaan veroveren?
“Shows, shows en nog eens shows. We werken sinds kort samen met een Nederlandse booker (Two Eighty Five Bookings) en dat is echt de focus de komende maanden, samen met een goeie ondersteuning op vlak van promo rond onze plaat. We speelden in het verleden al op Incubate OFF, in de Hall Of Fame, ACU, ’t Paard, Gebouw-T,… We hebben het gevoel dat de muziek goed onthaald wordt in Nederland en we spelen er dus ook ontzettend graag. Dus meer van dat!”

Wat zijn de plannen voor de komende tijd?
“Al onze aandacht is gericht op de release van het album A(R)MOR, dat over aan maand uit komt  We bereiden ons voor op veel live-shows, dus het is veel repeteren nu, vooral de puntjes op de i zetten. In Nederland staan momenteel twee shows op de planning: Willem Twee in Den Bosch op 2 november en Altstadt in Eindhoven op 28 januari. Maar daar zal veel aan toegevoegd worden den komende weken.”

Voor alle actuele info over de band, houdt vooral de Facebookpagina in de gaten.