In première: geduld en zorgvuldigheid in de gelaagde debuutsingle Hive van Woe Blind Birds

Het is niet ondenkbaar dat de debuutsingle van Woe Blind Birds ergens een belletje bij je doet rinkelen. De meerderheid van de Friese band bestaat namelijk uit ex-leden van The Future’s Dust. Het viertal trok anderhalf jaar geleden de stekker uit die band, maar zat daarna niet bepaald stil. Talloze uren in de repetitieruimte, een nieuw bandlid én een nieuwe bandnaam verder, brengt Woe Blind Birds vandaag Hive uit.

Volgens de band gaat Hive over leven en geleefd worden, het spanningsveld tussen het individu en de bredere context van diens omgeving en de maatschappij. Die thematiek wordt ook in de videoclip gesymboliseerd. De single begint met een aanzwellende soundscape en na een halve minuut zetten de milde stemmen van de twee leadzangers in. In de bijna vijf minuten die daarna volgen bouwt Hive zich langzaam en zorgvuldig uit, laag voor laag, met een warme synthpad als constante factor.

Hoe verder het nummer vordert, hoe meer de vloeiende sounds worden ondersteund door een ritmische gitaarpartij en percussie. Hive vraagt geduld, maar geen moeite. De single luistert makkelijk weg, dankzij de prettig in het gehoor liggende gelaagdheid en de dromerige, hoge vocalen die doen denken aan acts als Sigur Rós en Bon Iver.

Komend najaar brengen de heren een EP uit, die zij momenteel geheel zelf aan het produceren en opnemen zijn. Vanaf oktober hopen ze weer op het podium te staan.

Video door Roel Jetze van Assen.