In première: About Imagining Things van la loye, over de kwetsbaarheid en de zekere schoonheid van een alcoholische roes
22 maart 2019
Als ‘liefdevolle indiefolk’ omschrijft songwriter Lieke Heusinkveld de muziek die ze maakt als la loye en gelijk geven we haar. Met referenties als Big Thief en The National sturen we je prachtig het weekend in en laten we de nieuwe single About Imagining Things in première gaan.
De teksten van Heusinkveld gaan onder meer over de angst van het opgroeien en de kunst van het alleen zijn. Met ingetogen liedjes waar de vocalen zich uitrekken over wiegende gitaartokkels die langs schieten aan de hemel als vallende sterren en drums die zachtjes waaien in de achtergrond. Zoals we eerder al schitterend hoorden op de vorige maand verschenen single To Live Underwater.
Een warm nummer dat aanvoelt als een winteravond bij de kachel terwijl de wereld buiten in een ijzige stilte is vervallen. De band legt links zijn kwetsbaarheid in de weegschaal en rechts zijn ruwe kracht, om ergens in het midden uit te komen met nummers vol dynamiek en subtiele contrasten.
Om nog wat meer over deze nieuwe band la loye, deze single en de plannen te weten te komen, stelden we Heusinkveld een aantal vragen.
Voor de mensen die la loye nog niet zo goed kennen: kun je ons wat meer vertellen over jouw project en wat het betekent voor jou?
“Ik omschrijf la loye vaak als indiefolk-band, maar in de praktijk zweven we ook ergens tussen dreampop en rock. La loye draait uiteindelijk voornamelijk om melancholie, subtiliteit en oprechtheid. Live zijn we erg dynamisch en kunnen we in vlagen nog best hard uit de hoek komen. Zelf luister ik veel naar artiesten als Big Thief, The National en Nick Drake.”
“La loye is voor mij een volledige reflectie van mijn zijn. Het project staat heel dicht bij mij door zowel de lyrische onderwerpen als de manier waarop de muziek in elkaar valt en vervolgens wordt overgebracht. Het is alsof ik in elke partij die ik schrijf een stukje van mezelf stop. In de muziek is een zekere balans tussen kwetsbaarheid en kracht te vinden. Die balans zie ik ook heel erg bij mezelf terug.”
Je hebt een mooie band om je heen verzameld, hoe kwamen jullie zo bij elkaar?
“Ik zat al een tijdje met het idee om een band te verzamelen rondom de nummers die ik had geschreven. Via projecten aan het Conservatorium van Amsterdam had ik eerder samengewerkt met Jim, Darek, Django en Sam, dat klikte heel erg. We begonnen in eerste instantie met zijn vijven met het uitwerken van verschillende songs. Eigenlijk duurde het heel lang voordat we een manier hadden gevonden waarop alles op zijn plek viel, omdat het zulke gelaagde muziek is. Vaak speelden we de songs, waarna we elkaar lichtelijk ongemakkelijk aankeken: ‘Waarom klinkt het alsof er iets niet klopt?’ We hadden het gevoel dat er, ondanks het feit dat we met drie gitaren bemand waren, nog iets mistte. Zodoende hebben we Tamara, de toetseniste, gevraagd of ze zich bij ons wilde voegen. Dat deed zo veel! Het geheel klonk ineens mooi rond, zonder de openheid te verliezen.”
Vandaag gaat bij ons het liedje About Imagining Things online: waar gaat dit liedje voor jou over?
“Ik zoek nogal graag grenzen op en alcohol is daar geen uitzondering op: ik kan mezelf in een dronken waas soms totaal verliezen. About Imagining Things gaat over de kwetsbaarheid, de bevrijding en een zekere schoonheid die een alcoholische roes met zich mee kan brengen. Soms heb ik het idee dat ik deze uitvlucht nodig heb om tot realisaties binnen mezelf te komen die ik op een nuchtere manier niet zou kunnen ervaren. Het is misschien meer een ode aan het verliezen van de controle.”
Hoe kwam deze track tot stand?
“Op mijn studentenkamertje in Amsterdam heb ik eerst een demo van de track opgenomen. Ik kan helemaal opgaan in zo’n proces, wat vaak resulteert in het feit dat ik in mijn pyjama tot in het holst van de nacht nog koortjes of iets dergelijks aan het opnemen ben. Ik probeer in dit stadium al zoveel mogelijk de juiste sfeer vast te leggen, zodat de intentie van de track duidelijk is. Vervolgens heb ik de demo meegenomen naar de repetitieruimte, waar de band zich er verder over heeft ontfermt en zich de song eigen heeft gemaakt.”
“In januari 2018 zijn we de studio ingedoken met Bart Schatteleijn en Michiel Mutsaerts. We zaten in een antikraak-pand in Den Haag in de winter en we hadden er geen verwarming. Voor de gitaartakes moest ik mijn handen opwarmen aan een kacheltje van de Action van vijftien euro. Na de opnames konden we gaan mixen en dat leek soms wel een eindeloos proces. Om de intimiteit en oprechtheid van de muziek te behouden, hebben we namelijk ook veel sporen uit mijn oorspronkelijke demo’s gebruikt. Daardoor was het een gigantisch project geworden. Het was uiteindelijk meer de vraag welke partijen we moesten uitzetten, in plaats van welke partijen de overhand moesten nemen.”
Wat zijn de plannen voor de komende tijd en de rest van het jaar?
“Op 31 maart spelen we onze release-show in de Melkweg. Daarna zullen we een aantal shows door het land spelen. Rond september zullen we onze volgende singles uitbrengen en hopen we mee te mogen draaien met de Popronde. Ondertussen hebben we al genoeg materiaal voor een album en zijn we ons aan het oriënteren hoe, waar en met wie we deze willen opnemen. Dat zijn alweer meer plannen voor 2020.”