In de sneeuw is op Grasnapolsky (dag nul) de hitte nooit ver te zoeken

Grasnapolsky, dag nul. Radio Kootwijk – onbetwist de mooiste festivallocatie van Nederland – blijft nog even gesloten, maar op Landal Rabbit Hill, enkele kilometers verderop, wordt alvast de aftrap gegeven voor drie dagen goed bier, goede feestjes en vooral… goede muziek. 

 

Ohja, en een goed pak sneeuw. Men wandelt vanavond van warmtebron naar warmtebron: zijn het niet de vele kampvuurtjes buiten, dan is het wel het stoombad dat het Atrium is, vooral met de dampende elektronica van Dwayne Franklin. Zelfs buiten in het amfitheater, waar een verraderlijke wind waait, is het prima toeven, zolang het de cumbia van The Mauskovic Dance Band, of de platenbonanza van DJ Jasper Vee is die de ledematen tot beweging maant.

 

 

Maar waar we het echt pas warm van krijgen is The Jerry Hormone Ego Trip. Na een echte introtune (“Hij komt eraan, hij komt eraan, Jerry Hormone!”, een ware egotrip), knalt de retro-rock-‘n-roll-met-schunnig-randje door het Atrium. De eerste van de in totaal veertien(!) songs die de band vanavond in driekwartier speelt is Tederheid, met romantische teksten als “ik spuug in je gezicht / ik trek aan je haar / en het moet wel in je kont, anders kom ik niet klaar.” Andere pareltjes die vanavond de revue passeren verhalen over “een dode chick” die heel goed kan zuigen (Draculina), een medicijnman die zijn drugs aan huis bezorgt (Bel de medicijnman), een vogel die kaketoe noch toekan is (Kaketoekan) en, in het euforische hoogtepunt van de set, over het vooruitzicht dat we allemaal dood gaan (Dood! Dood! Dood!). Niet iedere toeschouwer lijkt aanvankelijk gecharmeerd van de grofgebekte entertainer en zijn (zeer begaafde) backing band, maar het is moeilijk om, vroeg of laat, níét te bezwijken voor de rauwe energie van Jerry Hormone en zijn Ego Trip.

 

 

Inmiddels heeft de klok twaalf uur geslagen en is The Daily Indie x Oedipus-afterparty dit weekend onderweg. U hoort het goed, The Daily Indie meets Oedipus, en dat betekent in een stampensvolle bungalow, volledig bekleed met bubbeltjesplastic(?), dansen op de fijnste indievibes met als brandstof een hoop fijne Oedipus-biertjes. Verrassingsact van de avond: The Mauskovic Dance Band. Hadden ze eerder op de avond nog alle ruimte in het amfitheater, nu is het improviseren voor de zevenkoppige band. “Hebben we de hihat nodig of laten we die in de bandbus?” Rond een uur of drie kan de band dan eindelijk beginnen en verdrinkt de hele bungalow in de zweterige, exotische ritmes van Mauskovic, tot diep in de nacht.

Morgen meer Grasnapolsky. Dan met o.a. Klangstof, Flamingods, Torii en Pip Blom.