Het zonderlinge, Zappa-esque universum van Thor Kissing
12 oktober 2020
Men neme een handje Captain Beefheart, een eetlepel Residents, een toefje Daniel Johnston en een paar vleugjes Frank Zappa. Snufje peper erbij, even goed door elkaar husselen en kloppen tot een vaste brij die er wat onwerkelijk uitziet. Geen zorgen: dat hoort zo.
Vervolgens brengen we het geheel aan de kook in een pannetje, laten het even sudderen en na een poosje pruttelen halen we een potje Thor Kissing van het vuur. Thor Kissing, zegt u? Thor Kissing, jazeker. Een 22-jarige muzikant en beeldend kunstenaar, op 22 september 1998 geboren in Den Haag en het 21ste-eeuwse, Hollandse antwoord op de eerdergenoemde outsiders waar we mee hebben staan kokkerellen. Toen we zijn naam lieten vallen binnen de redactie van The Daily Indie deed dat niet direct een belletje rinkelen, maar onze hoofdredacteur sloeg steil achterover van het bizarre en omvangrijke oeuvre dat hij aantrof op Spotify en gaf groen licht voor een stukje duiding over dit fenomeen.
Duizelingwekkende productiviteit
Want wie is Thor Kissing nu eigenlijk, en waar komt zijn duizelingwekkende productiviteit vandaan? Thor en uw stukjesschrijver kwamen in contact via een gedeelde liefde voor de muziek van de Nits, een van de beste bands die Nederland ooit voortbracht, maar bij het grote publiek hooguit bekend van hits als In The Dutch Mountains, Nescio en Sketches Of Spain. Lange tijd was dit zijn favoriete band, maar recentelijk liet hij weten dat Henk Hofstede en zijn kompanen plaats hadden moeten maken voor de meer experimentele artrockers van Cardiacs.
Duiken we in de immense discografie van deze jongeman, dan treffen we echter toch nog altijd een hoop Nits-invloeden aan. Zo zijn de albumhoezen van Thor en Toy Crime, twee relatief recent uitgebrachte platen, duidelijk schatplichtig aan de visuele identiteit die de Nits etaleert. Maar ook in de muziek horen we de oude voorbeelden terug, zoals op Share The Bed, een liedje ergens achteraan het album Songs For People To Listen To, dat qua zangmelodie Two Skaters van in herinnering roept.
Dadaïstische bespiegelingen
En zo vinden we overal subtiele en minder subtiele verwijzingen terug naar de invloeden die de muzikant Thor Kissing hebben gemaakt tot wie hij is. Vaporwave, IDM, plunderphonics, soundcollages, bevreemdende ambient en gelaagde composities van gesamplede beats, zijn werk is ervan doordrenkt. Hiertegenover staan onnavolgbare folkliedjes en dadaïstische bespiegelingen over honden, winkelcentra, Chriet Titulaer en het TROS Muziekfeest Op Het Plein, afgewisseld met demotapes vol muzikale schetsen waarvan de beste man zelf ook niet goed leek te weten hoe het verder moest.
Gevraagd naar zijn eigen kijk op zijn werk, geeft hij aan dat hij niet het idee heeft dat zijn muziek in een duidelijk afgebakend hokje te plaatsen is. En waarom zou je ook. “Die thema’s en concepten komen gewoon in mij op en over die onderwerpen schrijf ik dan liedjes.” Hij lijkt zich niet bezig te houden met het aanspreken van een bepaalde doelgroep: “Vaak vind ik dat er toch íemand moet zijn die over zulke bijzondere onderwerpen schrijft, en toevallig ben ik diegene. Ik vind het ook wel prettig om in zo’n niche te zitten, al zou het tof zijn als meer mensen mijn muziek ontdekken.”
Kissing is niet per se een goede vocalist, maar zijn suboptimale zangkunsten compenseert hij met een creatief brein dat voor de meeste luisteraars onnavolgbaar zal blijken. Associatief rijgt hij de ene na de andere woordspeling aaneen en lijmt hij samples aan elkaar die eigenlijk niet samengaan, terwijl hij schijnbaar moeiteloos teksten uit zijn mouw schudt over waarom Jan Smit kut is en hoe ontzettend nodig hij naar het toilet moet.
Wonderbaarlijke hersenkronkels
Zelf denkt hij wel een verklaring te hebben voor de wonderbaarlijke hersenkronkels die hij op ons afvuurt. “Ik heb een vorm van autisme en voor mij voelt het vaak alsof ik van nature heel stoned ben”, aldus Kissing. “Daar komen die psychedelische ideeën vandaan, er komen geen drugs aan te pas. Zo werkt mijn brein gewoon.”
Psychedelisch is inderdaad het goede woord. Het universum van Thor Kissing binnenstappen, betekent het betreden van een imposant speelgoedkasteel waar achter iedere deur weer een andere deur zit, leidend naar een krankzinnig liedje over rivieren van urine of wat je allemaal kunt maken met sambal oelek. Geen kost voor tijdens een huisfeestje, daarvoor is het te abstract en leftfield, maar een intrigerende wereld om te ontdekken voor eenieder die experimentele kunst een warm hart toedraagt. In de tijd die er zit tussen het schrijven van dit stuk en de publicatie ervan, heeft Kissing waarschijnlijk ook alweer een EP vol piepknarsende dreamscapes uitgebracht, so eat your heart out.
