Excuse my French, maar dit moderne chanson van Feu! Chatterton is fucking mooi

Frankrijk speelt traditioneel een grote rol in de Europese cultuur. Of het nu schilders als Monet en Manet, schrijvers als Jean-Jacques Rousseau en Jules Verne of essentiële uitvindingen de balpen of de beha betreft: zonder de Fransozen waren we – en daarmee bedoelen we niet onnodig prat te gaan op onze eigen ‘identiteit’ – niet wie we  nu zijn. Maar Franse popmuziek? Die hoor je tegenwoordig veel minder dan in de tijd van Serge Gainsbourg en Édith Piaf. En dat is zonde, zo bewijst dit machtige moderne chanson van Feu! Chatterton.

Natuurlijk is die Parijse rockgroep niet de enige die de Franse taal anno 2018 representeert. Grote sterren als Stromae (een Belg) en Christine and the Queens domineren zo nu en dan de geluidsgolven, maar de supersterren zijn vrij spaarzaam met hun muziek. Gelukkig worden ze omringd door een grote en groeiende groep muzikanten die bewijst dat Frankrijk ook in de 21ste eeuw een kracht is om rekening mee te houden. Fransen schijnen met speels gemak de fijnste popnummers te schrijven, maar leggen daarin altijd een element van verrassing aan. Net waar pop, dat met dank aan Lorde, St. Vincent & co. zijn weirde periode doormaakt, aan toe is.

The Limiñanas kwamen dit jaar al met een nieuwe plaat op de proppen, terwijl met L’Impératrice een nieuw talent is opgestaan en de Franse Tame Impala-drummer Barbagallo zich ook opmaakt voor een nieuw album. De beste Franstalige release van de laatste tijd is daarentegen zonder twijfel Ginger van het eerdergenoemde Feu! Chatterton. Het nummer is een bezwerende ballade die zich halverwege plots ontpopt tot een weerbarstig anthem vol weemoed. Zoals de Fransen dat zo goed kunnen.

Ginger is de eerste single van L’Oiseleur, dat op 9 maart uitkomt.