Album Review

En dat het pijn doet: EMA’s suburbana-blues uit de buitenring


30 augustus 2017

Welkom in Amerika, een land waar het licht is uitgegaan, geen licht op de snelweg, hang de stars & stripes over je kelderraam, de gevangenis, revival meetings, casino’s en white trash-boosheid. De blanke arbeidersklasse op drift, armoede, kids getting fucked up in the back of a midlevel sedan. Erika M. Anderson, 35 nihilistic and female, is terug met een nieuwe plaat en het is er niet bepaald gezelliger op geworden.

Twintig jaar geleden is daar de midwesterse mythe van Modest Mouse’s This Is  A Long Drive for Someone With Nothing To Think About. Samen met The Lonesome Crowded West een indrukwekkend monument over eenzaamheid, isolatie en opgekropte woede. Welkom in het land met hoop noch perspectief, maar wel met eindeloze parking lots, trailer parks en een schreeuwende Cowboy Dan (lees ook onze feature over het Amerika van Modest Mouse).

Inmiddels is het 2017, EMA maakte een ongezellige plaat over computers (‘I looked on the computer/ And it just was an emptiness that/ Made me want to throw up on the spot’) en in White Trash USA hangt de vlag er nog altijd even treurig bij. EMA neemt de vlucht naar de buitenring en ziet ze staan, buiten het casino: regufees from the aryan nation. Geen perspectief, geen hulp, ouders met problemen, aangeleerde destructiedrang.

 

Down And Out
Maar de suburbane blues beperkt zich niet tot het observeren van de buitenring. De inspiratie voor het blind voorthuppelende Down And Out is afkomstig uit Erika’s eigen afwasteil. Ergens klinkt een gesprek over de salariëring in de tech-industrie. Erika doet de afwas, denkt aan haar kapotte auto en aan haar kapotte gebit (onbetaalbaar hoge tandartsrekening). Geen geld voor beide. Op Down And Out komt ze tot de gedachte dat: You deserve it / If you’re poor. Geen tijd om na te denken over je levensgeluk.

Vanuit deze toestand uit de muziek op Exile from the Outer Ring zich in twee extremen en het grijs daartussen: knarsende woede en agressie op I Wanna Destroy en introverte schuld en schaamte op 7 Years. Geen werk en een ziekmakende relatie. Met je schreeuwbord en haatvrienden op straat. Vaders met problemen. Getting high is a family tradition (Aryan Nation). Van school gestuurd en geen geld. Liever op straat dan thuis. En soms ga je terug naar je computer, waar je eerdaags nog overheen hebt gekotst.

and so I ran away to the darkest place that I could find: a basement in the outer ring. It was an interior that was familiar to me, the smell, the blinds, sometimes sunlight coming in, and sometimes street lamps, brighter now than they used to be, casting lines on beige carpeting.

There was a lamp, some light from the screen, but at night sometimes it seems that no matter how bright it gets, there’s still darkness in the corners of the room and it’s hard to say where the darkness begins. It seems to be closing in from around the edges. But it’s possible that it’s coming from inside of you (Where the darkness begins).

Ga in mijn schoenen staan, wordt er gezongen. Je kijkt naar beneden en houdt je gezicht nauwelijks in bedwang. Nauwelijks, misschien.