Drijf weg op de muzikale opiumwolken die Cheval Sombre en Sonic Boom uit hun vingers persen op It’s Not Time
7 januari 2021
Als er een muzikaal equivalent van oxazepam bestaat, dan maakt Cheval Sombre zonder meer aanspraak op dat predicaat. Christopher Porpora, zoals de man achter het alias heet, maakt muziek die zó ongelooflijk traag en meanderend is, dat je je tijdens het luisteren af en toe in je arm zult moeten knijpen om wakker te blijven. Een journalist noemde het ooit ‘pacemaker music‘. Go figure.
Dit is overigens op geen enkele manier een punt van kritiek. De muziek van Cheval Sombre is als een warme deken die je over je heen trekt om voor even te ontsnappen aan alle ellende die de wereld dagelijks in onze gezichten smijt. Met bijna fluisterende stem (weliswaar met een hoop reverb) en getokkel dat zowel folky als bluesy is, trekt hij je met zachte hand mee zijn psychedelische nevel in.
Warme, zachte drones
Hij slaat nu de handen ineen met Peter Kember, ook wel bekend als Sonic Boom, met wie hij al vaker samenwerkte. Er is gewerkt aan maar liefst twee albums, die ergens dit jaar uit zullen komen. Nu is er alvast It’s Not Time, een kenmerkend lome ballade van hypnotiserende melodieën en warme, zachte drones. Het is het geluid dat we van Cheval Sombre gewend zijn, maar de elektronische invloeden van Kember geven het geheel nog net wat meer body.
Met vernieuwing lijkt Cheval Sombre zich niet per se bezig te houden, liever steekt hij zijn tijd en energie in het steeds verder uitdiepen van zijn zalvende repertoire. In een wereld zoals die van ons er nu uitziet, is het in ieder geval fijn om even onder dat warme wandtapijt te kunnen verdwijnen.
