ALBUM REVIEW: Radiohead – A Moon Shaped Pool

Uit het niets verdween Radiohead van alle sociale media. Een paar singles verschenen online en daar was dan opeens A Moon Shaped Pool; het negende studioalbum van de Britse band. Aan media-aandacht geen gebrek bij zo’n aanpak. Hadden ze nodig ook, trouwens: het is alweer vijf jaar geleden dat The King of Limbs werd uitbracht.

De dreiging, die zo prominent is op openingsnummer en single Burn The Witch, is van korte duur. Een gewrongen vorm van acceptatie voert de boventoon, zoals Yorke zingt op Daydreaming: ‘It’s too late, the damage is done.’ Als een rubberboot op zee drijft Radiohead tekstueel de onzekerheid tegemoet. Cruciaal hiervoor is scheiding geweest van Thom Yorke en zijn vrouw Rachel Owen, met wie hij 23 jaar een relatie had. Het kan niet anders dan dat dit feit de plaat muzikaal en tekstueel sterk heeft beïnvloed. Zo kan het geen toeval zijn dat het emotionele True Love Waits precies op deze plaat is beland.

 

 

Veel nummers op A Moon Shaped Pool hebben de tijd gehad om volledig te kunnen groeien. Zo gaan Ful Stop, Identikit en vooral True Love Waits (oorspronkelijk uit 1995) al een tijd mee en speelde Radiohead ze vaak live. De elektronica-invloeden, waar Radiohead sinds Kid A graag mee speelt, zijn terug gebracht naar de essentie. Zoals Brian Eno dit doet in zijn ambientwerk, speelt ook Radiohead met allerhande geluiden. De vocalen zijn niet meer het middelpunt van de nummers, maar lijken te zijn opgegaan in de muziek.Zelden zette Radiohead zo duidelijk een sfeer neer als op A Moon Shaped Pool. Zocht de band op The King of Limbs nog naar een gevoel, A Moon Shaped Pool klinkt melancholisch en desolaat. Dit is een plaat waarvan je hoopt dat Radiohead er nog vele gaat maken.A Moon Shaped Pool staat (nog) niet op Spotify. Wel kun je terecht op Tidal of Apple Music.