ADAM GREEN: Duizend-en-een-nacht met heel veel krantenpapier

Een acteur die muziek gaat maken, dat zie je wel vaker. Een muzikant die de film business ingaat al iets minder vaak. Maar een muzikant die de regisseursrol op zich neemt, in de film acteert, én besluit het gehele decor van papier-maché te maken? Dan hou je er maar eentje over: de ironische verschijning Adam Green.

Voor wie hem niet zo goed kent: de Amerikaanse Green is de soloartiest die eerder al eens Jessica Simpsons liefdesleven bezong, en in een ander nummer zong over hoe hij zijn ‘baby’ een ‘gun to her face’ zou houden en dat dat niet betekent dat hij niet van haar houdt. Je moet het maar bedenken. In 2002 bracht ‘anti-folk’-artiest Green zijn eerste album uit, ‘Garfield’ genaamd, waarna nog zeven andere platen volgden. Hij toerde onder meer met The Strokes in 2006, waar ondergetekende hem voor het eerst zag; dronken, en daardoor bijna van het podium zwalkend.

Uit hetzelfde brein als de Simpson-song verscheen de film ‘The Wrong Ferrari’ in 2011, geïnspireerd op een ketamine-trip die Green onderging, en volledig gefilmd met een iPhone. Onder meer Macaulay Culkin – ja, die van Home Alone – en Pete Doherty speelden hierin rollen. Van een duidelijk plot was geen sprake, maar van dadaïstische dialogen des te meer. Ook in de beeldende kunst is Green actief; hij maakt tekeningen en schilderijen met surrealistische taferelen in felle kleuren, waarbij hij tentoonstellingen namen geeft als ‘Medieval Businessmen’. Het is dus duidelijk dat Green niet alleen in het muzikantenhokje kan worden geplaatst, en overal zijn ironische vorm van humor gebruikt.

Dat belooft dus wat voor zijn nieuwste creatie, over niemand minder dan Aladin (in het Engels Aladdin, red.). Green omschrijft het zelf als volgt: “Revolving around Aladdin’s dysfunctional family, who live in an ‘average’ American city ruled by a corrupt Sultan with a decadent socialite daughter, the film explores themes of technology, government repression, greed, and true-love.” ‘Adam Green’s Aladdin’ werd in 2014 via Kickstarter gefinancierd. In april dat jaar was de financiering meer dan rond, en in de zomer werd het filmen volbracht, waarna het lange wachten begon. Er is inmiddels namelijk los van een korte teaser nog altijd niets afgeleverd. De cover van het project lijkt op een versie van zijn ‘Garfield’-hoes – die overigens verwijst naar hoezen van zijn eerdere band The Moldy Peaches – en is daarmee een gerecycled stuk Adam Green-geschiedenis.

Ik probeer de Amerikaanse Green te spreken te krijgen, en weet via zijn vrouw Yasmin, die ook als manager fungeert, de enthousiaste belofte te krijgen dat Adam via de mail vragen zal beantwoorden. “The ‘Adam Green’s Aladdin’ project is about to be announced, so this is perfect timing!” Probleempje: Green blijkt het uiteindelijk toch drukker te hebben dan verwacht. Een verontschuldiging van Yasmins kant. Ik probeer daarom alsnog drie vragen van de oorspronkelijke vragenlijst erdoor te drukken, en dat lukt. Tenminste, “als hij tijd heeft”. Blijkt ‘ie uiteindelijk niet te hebben. Op zijn Instagram regent het foto’s waarop hij relaxed in musea tegen sculpturen aan leunt, maar dat zien we even door de vingers.

We hebben dus alleen informatie over het project van websites en persuitingen. Onze verwachtingen van de film? Het kan twee kanten op gaan: het wordt geniale gekte, zoals Greens omschrijving doet vermoeden, of het wordt een onnavolgbare film die alleen na een krat bier en verdovende middelen te doorstaan is. Green verwijst in zijn omschrijving in ieder geval naar de nodige filmiconen, dus aan salonfähige inspiratiebronnen geen gebrek: “The feature film will further explore the recesses of Adam’s symbolic imagination, playing like an Alejandro Jodorowsky version of Aladdin on handmade sets à la ‘The Science of Sleep’; with frenetic dialogue at the pace of Xavier Renegade Angel or South Park”. De acteurs zijn ook niet onaardig: onder meer Natasha Lyonne van ‘Orange is the New Black’ en medemuzikanten Devendra Banhart en Andrew VanWyngarden (MGMT) maken hun opwachting naast Green zelf.

Een tour en album met de muziek van Adam Green’s Aladdin staan ook nog op het programma. De eerste single met Aladdin-clip, Never Lift a Finger, is half januari gelanceerd. Of Green en zijn crew op een vliegend tapijt of in een ouderwetse tourbus rondreizen? Dat is nog de vraag.