Stil blijven staan bij Roosevelt in de Sugarfactory? Onmogelijk!

De Duitse producer Marius Lauber, oftewel Roosevelt, is al een aantal jaartjes bezig en heeft al enige succesjes behaald, zo speelde hij op Pitch, Best Kept Secret en Eurosonic). Toch duikt Lauber met zijn muzikanten het laatste jaar pas echt op. Na een paar supportshows, een succesvol debuutalbum en een energieke set in de X-Ray op Lowlands, heeft Roosevelt nu zijn eerste eigen clubshow in Nederland. Het concert is vanwege succes verplaatst van de Melkweg (Theaterzaal) naar de Grote Zaal van de Sugarfactory aan de overkant. 

Als het doek van de zaal opengaat verschijnen de drie heren in het wit gekleed op het podium. Net als op het album wordt Intro gestart, wat vervolgens overgaat naar het nummer Wait Up. Een goed gekozen opener die meteen de sfeer van de avond bepaalt. De eerste helft van de set wordt in een gestage lijn uitgevoerd met catchy nummers als Belong, Colours en het oudere Montreal. De combinatie van heerlijke baslijntjes, dansbare drums en de goede stem van Marius zorgen voor een fantastische sound.

 

Door de frisse elektronische popsongs is het dan ook bijna onmogelijk om tijdens een show van Roosevelt stil te blijven staan. De groep sluit af met het nummer Night Moves en het is even onduidelijk of er nog een toegift gedaan zal worden. Gelukkig komt de band terug met een cover van Womack & Womack (Teardrops), die zo goed uitgevoerd wordt dat het een van de hoogtepunten van de avond is. Het einde nadert, Marius vertelt nog hoe vaak hij tijdens supportshows voor lege zalen stond in Amsterdam en hoe dankbaar hij nu is dat er mensen zijn die speciaal voor hem komen.

Roosevelt speelt een strakke set met veel sterke nummers waar je niet snel genoeg van zult krijgen. Ook al lijken de liedjes in sommige gevallen op elkaar, ze blijven verrassen. De kracht van Roosevelt is dat hij elektronische muziek mixt met popliedjes en een sterke sound. Hierdoor is de band net wat specialer dan andere electropop-acts die je tegenwoordig hoort en ziet. Roosevelt zou nog weleens heel groot kunnen worden, denken wij.