ALBUM REVIEW: METZ – II

Ooit was Sub Pop uit Seattle hét recordlabel van het verzamelde grunge-gilde (onder andere Nirvana en Mudhoney brachten platen uit via Sub Pop) en ook nu nog draagt het label gitaarmuziek hoog in het vaandel. Al een tijdje één van de vele beloftes uit de stal zijn de Canadese herriemakers van METZ.

Het debuut, toepasselijk genaamd: ‘METZ’, sloeg letterlijk en figuurlijk in als een bom dankzij de effectieve combinatie van grunge, noise en garagerock. Menig luidspreker heeft een beluistering niet overleefd. Maar niet getreurd, ondertussen zijn die luidsprekers vervangen en was het dus uitkijken wat de volgende plaat zou brengen. Het antwoord is, om het met een cliché te zeggen, hetzelfde maar anders. Het geheel klinkt meer uitgebalanceerd. De band bewijst af en toe het evenwicht tussen kabaal en melodie uitstekend onder de knie te hebben. Die melodie mag eens de boventoon voeren, zoals  dat gebeurt in het furieuze Spit On You en het nerveuze Eyes Peeled.

Toch gaat de band af en toe eens de mist in. Wat een niemendalletje als Zzyzx op de plaat doet, is niet helemaal duidelijk en ook Landfill mist X-factor. De plaat mist bovendien samenhang en ook de lengte (net dertig minuten) doet vermoeden dat een EP misschien beter op zijn plaats geweest zou zijn. Het siert METZ dat de band probeert te evolueren en een liefhebber zal dit wel weten de appreciëren. De andere muziekliefhebbers zullen toch moeten wachten op een volgende poging.