New Music

Het Tiny Desk Concert van Boygenius is een droom die uitkomt


29 november 2018

Als je drie grote en jonge indierock-talenten Julien Baker, Lucy Dacus en Phoebe Bridgers bij elkaar zet krijg je Boygenius. De drie vriendinnen vertoeven in hetzelfde circuit en het was voor het drietal dan ook logisch om eens samen muziek te maken. Een maand geleden presenteerden we de zelfgetitelde EP al in onze Friday Release Day-rubriek, maar gisteren verscheen er iets waar wij alleen maar over konden dromen: een Tiny Desk Concert waar de drie live hun krachten storten in een epische sessie.

En binnen die tijd doen ze drie nummers: Souvenir (00:00), Me & My Dog (04:47) en Ketchum, ID (08:09). Alles is volledig unplugged gespeeld, in tegenstelling tot de de EP, waar Bakers elektrische gitaar meerdere malen te horen is. De enige instrumenten waarmee de muzikantes gewapend zijn, zijn een mandoline, een akoestische gitaar, een piano en, uiteraard, drie krachtige strotten. Want eerlijk: als het een a capella-sessie was, zou het even oorstrelend zijn geweest. Het is als een geluidssysteem waar drie speakers hun eigen audiogebied verzorgen: Dacus heeft de lage, wat hese klank, Bridgers de hoge en schone klank en Baker hangt daar precies tussenin. De solopassages klinken al goed, maar het komt pas echt los als Boygenius alle vocale kracht synchroon gebruikt.

Dat systeem kan alleen werken door de mate waarin Baker, Dacus en Bridgers zichtbaar op elkaar zijn ingespeeld. De afwisseling tussen de drie stemmen vindt binnen ieder nummer meerdere malen plaats. Maar ook de communicatie van de drie tussendoor getuigt van hechte vriendschap. Bloedserieus, gevoelig en met de ogen gesloten spelend, maar lachend tussendoor.

Als we de feature van Rolling Stone mogen geloven, is dat ook hoe het schrijfproces in de lente van dit jaar plaatsvond: Bridgers bracht Me & My Dog mee, Baker had Stay Down bij zich en Dacus had Bite the Hand onder de arm. Samen brachten ze ideeën die anders verloren waren gegaan samen tot één geheel. Dat wat ze deelden brachten ze samen: muziek, ideeën, maar ook de manier waarop de drie jonge vrouwen (alle drie jonger dan 25) naar de wereld kijken. Zo is de naam voor de band ook ontstaan, zo blijkt uit dit fragment van het interview dat het drietal deed met DIY Magazine:

“We were just talking about different men or boys in our lives who’d been told that they’re geniuses and how that’s actually a toxic way to refer to somebody,” Lucy explains. “But if you think you’re a genius, you probably have the confidence to try something that’s risky or be innovative and so that’s something we were trying to harness when we were recording.”

“In our society women are socialised to make themselves small and to minimise their ideas,” Julien adds. “If you’re female or if you’re younger, or if you’re both – as I think Phoebe and Lucy and I are in a lot of situations – then the legitimacy of your opinions or the validity of your ideas is questioned, where it never would be if you were male. So that sort of phenomenon is something that we’ve all experienced and we use the term ‘boygenius’ jokingly to describe that kind of person…”

Dus, ga zitten, zoek de beste audiobron op die je in handbereik hebt en laat je meevoeren door deze livesessie.