Glass Animals: “Ik heb de afgelopen tijd veel geleerd over nederigheid en dankbaarheid”
7 augustus 2020
Het is vroeg in de ochtend als we via een videoverbinding Joe Seaward in beeld zien verschijnen. Voor hoe indie en bubbly hun muziek is, verwacht je een andere persoonlijkheid en energie bij de Glass Animals-drummer. Galant en vriendelijk is Seaward zeker, die zich met een open houding laat ondervragen en het interview erg serieus neemt. Met een kop koffie erbij praten we over belangrijke zaken.
Misschien is het de tijd waar we in leven, misschien is het hetgeen dat Seaward recent heeft doorgemaakt. Een achtbaan is er niets bij, zijn afgelopen periode. Van een ernstig ongeluk dat chirurgie aan zijn schedel vereiste om te herstellen, naar een comeback op het podium met een grootse tour, naar een pandemie met als eindstand: in huis moeten blijven door een lockdown. Het licht aan het einde van de tunnel is in ieder geval de opvolger van het succesvolle vorige album How To Be A Human Being uit 2016. Brengt 2020 toch nog goede dingen voort.
Pieken en dalen
Aan het begin van dit jaar speelde Glass Animals al wat werk van het nieuwe album Dreamland voor een aantal uitverkochte Amerikaanse zalen. Voor Joe Seaward was dat een enorme persoonlijke overwinning, gezien hij anderhalf jaar eerder voor zijn leven vocht in het ziekenhuis. Een vrachtwagen reed hem van zijn fiets af in Dublin, waardoor hij op de IC belandde en Glass Animals vanzelfsprekend zijn tour moest afblazen. Seaward overleefde het ongeluk gelukkig en leerde opnieuw te praten, lopen, denken en uiteindelijk, tegen verwachting in, te drummen.
Dat de band dus in zijn compleetheid op het podium stond te spelen voor publiek, was ‘super emotioneel’, vertelt Seaward. “Ik ben meer dan dankbaar dat ik weer kan optreden en ik weet dat de jongens mij ontzettend graag terug wilden zien op het podium. Ze zijn ook mijn beste vrienden en dit is natuurlijk mijn baan. Toen we elkaar aankeken na het eerste nummer, was dat echt een magisch moment. Ook voor het publiek.” Seaward is opvallend kalm en nuchter, als hij praat over wat er is gebeurd. Liever vertelt hij er helemaal niet over, maar dat gaat bijna niet, gezien het nieuwe album Dreamland gaat over hoe zanger en schrijver Dave Bayley deze periode heeft ervaren.
Dreamland
Als we vragen naar de betekenis van sommige teksten of ervaringen, geeft Seaward aan dat het vooral het perspectief van Bayley betreft. Hij heeft het natuurlijk heel anders beleefd, maar wat ze delen is dat dit album een super persoonlijke connotatie heeft. Eerder vertelden de albums van Glass Animals altijd het waargebeurde verhaal van anderen of juist een verzonnen narratief, bij dit album krijgen we een kijkje in het brein van Bayley.
De titel Dreamland slaat op de staat waarin Seaward zich bevond, tussen leven en dood, in zijn hoofd – compleet alleen, het wordt verteld vanuit Bayley, die zijn beste vriend daar zag liggen in een ziekenhuisbed. Is het dan een zwaarmoedig album? Nee, het is precies die unieke mix van R&B, indie en elektronische muziek die de band eerder kenmerkte. Heerlijk om op te dansen, nog beter om op weg te dromen.
“De reacties die we tot nu toe hebben gekregen zijn echt boven onze verwachtingen uitgestegen. Het is toch wel een verrassing of mensen net zo op het album zitten te wachten als jijzelf. Maar op de eerste single werd al super goed gereageerd, daar zijn we wel extreem blij mee. Zeker in deze tijd proberen we veel contact te zoeken en te luisteren naar mensen. Wij zijn enthousiast over het nieuwe album en vinden het erg spannend, maar we kunnen het album nu niet op de traditionele manier de wereld insturen. Dan moet je gaan zoeken naar iets anders, iets dat in de ‘normale’ wereld niet zo zou zijn. Met de online omgeving die we rondom Dreamland hebben gebouwd, willen we in de tussentijd de interactie opzoeken met onze fans. Iedereen zit thuis, dus proberen we onze volgers iets leuks te bieden.”
Een ander geluid
Hoe rooskleurig de comeback van Seaward ook is, Glass Animals krijgt eveneens te maken met het virus dat het jaar 2020 stillegt. Dat betekent het alweer moeten cancellen van een tournee, apart van elkaar moeten leven en ver weg van het publiek verblijven. Daarnaast werd Dreamland ook nog eens in releasedatum vooruit geschoven, wat volgens Seaward de enige logische optie was. “We vonden de oorspronkelijke releasedatum, 10 juli, echt niet gepast om de aandacht op ons te richten. Er was zoveel aan de hand, bijvoorbeeld de dood van George Floyd, de protesten en demonstraties die overal ter wereld plaatsvonden en de gesprekken over ongelijkheid en discriminatie, dat het voor ons nu niet goed voelde om het ergens anders over te hebben. Wij vinden het als band belangrijk dat iedereen gelijk is en gelijke kansen heeft en ieders geluid wordt gehoord, dus besloten we te wachten en de aandacht niet af te leiden van veel belangrijkere zaken. Dat was een natuurlijke keuze voor ons. We hoopten met de online wereld rondom Dreamland een beetje verbinding te creëren. Dat is wat muziek doet: verbinden.”
Hadden jullie dan niet beter het album tóch op de eerste releasedatum kunnen droppen? Nieuwe muziek geeft mensen natuurlijk ook hoop en een sprankje vreugde.
“Ik ben het helemaal met je eens dat muziek mensen hoop geeft en ze juist door een moeilijke periode heen kan slepen, maar wij vonden dat we ruimte moesten geven aan mensen die nog niet eerder gehoord waren. Ik heb de afgelopen tijd veel geleerd over nederigheid en dankbaarheid. We hopen echt dat mensen ook van deze plaat maken wat zij er zelf in denken te horen of herkennen. Zo is Dreamland voor iedereen persoonlijk, waarbij we echt hopen dat we snel weer voor grotere getallen mensen mogen spelen en iedereen van vrijheid kan genieten.”
Zo zou Glass Animals dit jaar onder meer op Lowlands, Sziget en Bonnaroo staan. Dat gaat dus even niet, maar voor Seaward houdt de wereld daar niet op. Hij is gezond, er zijn veel zaken die de wereld eerst eens moet oplossen, en als zij dan met muziek een positieve bijdrage kunnen leveren, is hij daar dankbaar voor.
Live zien? Op 13 mei 2020 speelt Glass Animals in TivoliVredenburg!
