WhatsApp Review: hoe Arcade Fire het moeilijk maakt een eenduidig oordeel te vellen over Everything Now

Het was een maand of twee geleden in de Beekse Bergen. Natuurlijk was ons team van The Daily Indie volop aanwezig, met als belangrijke reden Arcade Fire. Al weken voor de show was er een appgroep aangemaakt voor het festival, waarin de setlists van vorige shows uitgebreid werden besproken. Op het festival splitste dit zich af in een extra appgroep, speciaal voor de mensen die zich er zo nodig met geweld van wilden verzekeren vooraan te kunnen staan bij Arcade Fire. Gelukt. 

De Whatsappgroep bleef na de geweldige show op Best Kept Secret bestaan, dit keer met als doel de aanloop naar het album Everything Now. De singles ontvingen we unaniem met lof, we verwachtten niks anders van het album. Maar op 28 juli bleef het stil in de groep. De eensgezindheid was als sneeuw voor de zon verdwenen. Dit polariserende album vraagt niet om een recensie van één van ons, geen doordachte analyse van één toegewijd redactielied, maar om een Whatsapp-discussie waarin alle verschillende meningen samenkomen.

Door: Ruben van Dijk, Wessel van Hulssen, Simone van Hugten, Freek Verhulst, Mabel Zwaan en Thijs Verhulst

Ruben: “Goed is hij hé!”

Wessel: “Mhm, ik weet het nog niet…”

Simone: “Ik ben ook wat teleurgesteld.”

Wessel: “Alle singles zijn goed tot geweldig. Put Your Money On Me is ook super. Maar door tracks als Chemistry, Peter Pan en Infinite_Content is het album als een geheel by far mijn minst favoriete AF-album.”

Ruben: “Ik zag gisteren inderdaad een review en kon me niet onttrekken aan de indruk dat veel negatieve reacties gebaseerd zijn op enkel twee tracks: Peter Pan en Chemistry. Maar ik moet even niet zo bitter gaan doen en heel erg dansen op Peter Pan.”

Simone: “De singles en vooral Put Your Money On Me en We Don’t Deserve Love staan hier op repeat, de rest loop ik met een grote boog omheen. Door de geweldig goede singles had ik meer verwacht… Het refrein van Chemistry vind ik wel te pruimen, de coupletten kan ik echt niet luisteren. Vind ik zelf ook jammer.”

Ruben: “Ik vind Chemistry gewoon een hele fijne track, maar denk dat deze plaat een stuk beter was ontvangen als ‘ie er niet op had gestaan”

Freek: “Ze balanceren heel erg op het randje van fris ironisch en dodelijk cynisch. Chemistry en Infinite Content gaan voor mij over dat randje, de tracks als Everything Now, Creature Comfort en Signs Of Life zitten bij mij wel aan de goede kant van de streep en vind ik meteen fantastisch. De wisselvalligheid is wel spannend, maar zorgt er ook voor dat het als album waarschijnlijk niet een van mijn favorieten gaat zijn. Het is in ieder geval geen veilige plaat, dat kan ik wel waarderen.”

Simone: “Vind de helft van de plaat heel erg te gek, en de andere helft totaal niet. En het is gewoon jammer dat die twee complete uitersten (voor mij, dan!) zo naast elkaar staan op hetzelfde album.”

Mabel: “Ik vind het een belachelijk goed album, deels door de risico’s die ze nemen. Ben nu erg hooked aan Peter Pan. Echt grappig dat iedereen tot nu toe een compleet andere mening heeft en andere favorieten. Zelf vind ik die controversie veel zeggen over hoe goed het is.”

Ruben: “Mijn lijstje is dus nog steeds
1 Funeral
1 Neon Bible
1 The Suburbs
1 Reflektor
1 Everything Now”

Freek: “Ik denk best dat er een paar growers op staan (We Don’t Deserve Love zou er een kunnen zijn), maar de afkeer van Chemistry gaat ook alleen maar groeien vrees ik. En dat is niet erg. Maar dat zorgt er wel voor dat Arcade Fire bij mij een keer een 7 scoort in plaats van een 9.”

Mabel: “Echt? We Don’t Deserve Love is al vanaf de eerste luisterbeurt een van mijn favorieten. Ik vind hem precies de essentie grijpen van Arcade Fire, een prachtig nummer met een donker hartje en een jagende, dreigende vibe. Dit wordt mijn janknummer de volgende liveshow.”

Wessel: “Het zit er natuurlijk in dat een band na vier topalbums een keer de plank niet perfect raakt, in my opinion. De band is live nu beter dan ooit, dus als je Everything Now niet leuk vindt, is de kans groot dat een volgend project gewoon weer awesome kan worden.”

Freek: “Ik ben het helemaal met je eens Wessel, maar dat wil niet zeggen dat elke zijstap er eentje in de goede richting is. Het ging bij mij al een beetje mis met de campagne. Everything Now is een maatschappijkritisch concept tegen alles van de hapslikweg-consumptiemaatschappij, de post-truth era en het idee dat alles viral en hype moet zijn. Daarin vind ik het bijzonder goed passen dat de single Everything Now zo met kitsch flirt en zo heerlijk poppy is. Alleen heb ik (met name halverwege de plaat dus, maar ook in die campagne) weleens het idee dat AF met al die zware materie die ze bewust zo licht en vol zelfspot wilden aanpakken, ze soms zelfs ook niet meer doorhadden of ze een serieuze plaat of een grap/karikatuur aan het maken waren, waardoor ze uiteindelijk zelf een beetje verzopen in de wereld die ze juist wilden beschouwen. Daar zat ook een hoop van die zware kritiek in: ze werden cynisch, pompeus en kinderachtig genoemd, terwijl dat juist was wat ze heel erg wilden neerzetten, maar dan met als doel te laten zien hoe absurd de wereld is.”

Mabel: “Wow.”

Freek: “Bottomline: de plaat is meta geworden omdat hij meta bedoeld, en daardoor is het onmogelijk er echt een eenduidig oordeel over te hebben. Het is maar net waar je persoonlijke grens ligt.”

Ruben: “Ondanks dat ik hem heel erg goed vind, denk ik wel dat er van Everything Now niet half zo veel tracks blijven hangen en zo’n emotionele prikkel voor mij zullen zijn in vergelijking met Funeral en Neon Bible. Maar als album kan ik niet anders dan het evenzeer waarderen. Durf zelfs te zeggen dat ik Everything Now en Reflektor (als albums!) boven Neon Bible en The Suburbs zou plaatsen.”

Freek: “Ha, Ruben, dat moet je wel even beargumenteren want The Suburbs is een van de beste conceptalbums van deze eeuw. Dus succes.”

Wessel: “Preach!”

Simone: “RT.”

Ruben: “Dit is op het gebied van hoe compleet een album voor mij voelt, hoe coherent het is als geheel, hoe well thoughtout het allemaal is. Het enige dat ik mis bij Everything Now zijn the feels.”

Mabel: “Interessant, Rubs! Everything Now voelt voor mij niet als een compleet album, meer als een verzameling best wel kekke liedjes. Ik vind The Suburbs wel heel compleet, evenals Reflektor. In Everything Now lijken ze qua sound juist terug te grijpen bij sommige nummers, bijvoorbeeld de Intro en Outro zouden zo op Reflektor kunnen staan.”

Thijs:  “Everything Now is de karikatuur van Reflektor, wat mij betreft. Chemistry en Peter Pan zijn de kitscherige evolutie van Here Comes The Night Time & Flashbulb Eyes en het tweede deel van EN sluit ook weer heel goed aan op het minimalistische elektronische gedeelte van Reflektor. Alles op Everything Now is wat meer aangedikt ter overstaande van Reflektor.”                                   

Wessel: “Goed punt Thijs! Ben het eens met Mabel. Everything Now is voor mij juist een losse track-plaat. Stijl en kwaliteit tussen veel songs zit voor mij geen rode lijn in. In het verhaal wel, maar dat is niet genoeg voor een rode lijn door het hele album.”

Simone: “Ik zat er zelf ook nog over te denken, die emotionele band met een album. Dat ik met de vier andere albums stuk voor stuk best wel een emotionele band heb (cheesy but true) en met Everything Now krijg ik zo’n gevoel totaal niet. Maar kan nog komen. Al denk ik van niet.”

Freek: “Dat is het met Arcade Fire: het zijn vooral gevoelsargumenten. Bij mij staat The Suburbs qua coherentie dus juist op eenzame hoogte, en dan heb ik het niet alleen over Arcade Fire-albums.”

Ruben: “Emotie staat rationeel discussiëren in de weg, daardoor zullen we het waarschijnlijk nooit met elkaar eens zijn.”

Wessel: “Het is ook pittig saai als iedereens mening hetzelfde zou zijn, hè.”