Vive La Fête: “Ik heb toch wel ondervonden dat het het beste is om te blijven bij de stijl waarmee je begint”
18 oktober 2018
The Daily Indie Presents… Vive La Fête
Vrijdag 26 oktober
Potverdomme, de Vlaamse elektropoppers Vive La Fête zijn alweer twintig jaar bezig sinds hun debuut Je Ne Veux Pas in 1998 verscheen. En verleerd zijn Els Pynoo en Danny Mommens het nog zeker niet, ze lijken eigenlijk alleen maar beter te worden. Het nieuwe album Destination Amour kickt er dan ook hard in, de plaat die de band op 26 oktober in Poppodium 013 komt presenteren tijdens een The Daily Indie Presents-show.
Ben je lid van The Daily Indie? Dan maak je dikke kans op vrijkaarten voor de show van Vive La Fête in Tilburg eind deze maand.
Wij bellen alvast met Mommens, gitarist en vocalist van de Vlaamse band die over de laatste twee decennia over de hele wereld tourde. Wat is hij allemaal aan het doen voordat wij ‘m aan de lijn hebben? “Ik ben de loodgieter aan het uithangen op het moment, want ik ben een wasbak aan het repareren. Dat is een soort wiskunde met die linkerdraad, die rechterdraad”, vertelt hij. “Tussen de shows ben ik vooral op mijn boerderij te vinden, daar is altijd wel werk te doen. Je kunt ook niet continu met muziek bezig zijn, dat is niet goed volgens mij. Als het weer slechter wordt ga ik wel weer bezig.”
Hoe houd je het fris?
Inmiddels al meer dan twintig jaar bezig, is Vive La Fête nog altijd een band om rekening mee te houden. Het is niet eenvoudig om na al die jaren nog vol energie door te rocken, maar dat flikt de band toch nog steeds. Wat is het geheim? “Ja, dat is moeilijk uit te leggen. Misschien komt het omdat we niet echt een band zijn, maar omdat Els en ik Vive La Fête uitgevonden hebben met zijn tweeën. Ik kan begrijpen dat als je een groep met zijn vieren of vijven begint en er iemand wegvalt, dat je dan een andere naam moet kiezen of dat er iets verandert in het DNA van de band. Wij hebben ondertussen drie bassisten, vijf drummers en een paar keyboardspelers gehad; alles kan”, vertelt Mommens. “Die relatie tussen mij en Els is natuurlijk wel belangrijk. Een paar jaar geleden zaten we misschien wel even in een dip en moesten we alles verfrissen om op nieuwe krachten te komen. Maar op een of andere manier komen we altijd weer bij elkaar.”
Maar wat is er nou veranderd sinds het begin van de band en waar Vive La Fête op dit moment is? “We zijn toch wel wat professioneler geworden in de tussentijd, vroeger namen we het zo nauw niet. Ondertussen heb ik ook wel gezocht naar een andere stijl, maar ik heb toch wel ondervonden dat het het beste is om te blijven bij de stijl waarmee je begint. In plaats van altijd maar angstvallig te veranderen of te blijven zoeken, kun je beter één ding goed doen en daar beter in worden. We zijn gebleven bij de setup die we hebben met gitaar, bas, synths en drum. Dat werkt nog altijd voor ons.”
Destination Amour
Het album is nu iets meer dan een halfjaar uit, terugkijkend op Destination Amour: wat wilden Mommens graag doen met het album? “Niet te veel, want we houden het graag alternatief. Voor mij is het tijdens het schrijfproces wel al belangrijk hoe nummers live werken. We maken een soort muziek die je niet op de radio hoort, maar die je toch over moet brengen op het publiek. Er staan dikwijls mensen in de zaal die ons niet kennen en die wil je meenemen in jouw verhaal. Live lukt ons dat altijd het best”, vertelt de gitarist. “Dynamiek vind ik verder erg belangrijk, goed opbouwen, wat softer gaan, wat feller en dan naar het einde met een climax. Al liggen echt langzamere nummers mij niet zo, maar omdat Els die graag wil horen, hebben we die erop gezet. Verder neem ik vooral alle muziek zoveel mogelijk zelf op. Als je dat met een hele band samen moet doen, dan is dat een heel vermoeiend proces. Het is nu zo dat ik alles opneem en we muzikanten hebben die alles naspelen. Daar hebben ze het geduld ook niet voor, die willen lekker spelen, feestvieren en achter de vrouwen aanzitten”, lacht Mommens.
Mommens is al sinds de jaren negentig met zijn band bezig, heeft hij van Brazilië tot Spanje gespeeld en heeft de gekste dingen meegemaakt. Zijn er dan nog dingetjes die hij graag weleens zou willen doen? “Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Ik zou nog wel een keer op Lowlands willen spelen, al is dat meer voor nieuwe bandjes, niet? Wij hebben daar vroeger een paar keer gespeeld en ja, dat vond ik nou echt een tof festival. Verder zien we wel wat er op ons afkomt, je kunt het allemaal toch niet forceren.”
WEBSITE POPPODIUM 013 | FACEBOOK-EVENT