Twintiger Mac DeMarco gaat op This Old Dog geenszins ten onder aan zijn toekomst
11 mei 2017
Hij zal het zelf waarschijnlijk niet snel toegeven, maar Mac DeMarco moet wel degelijk serieus genomen worden. De Sultan der Stoners is stiekem een van de beste liedjesschrijvers van het afgelopen decennium. Normaal gesproken heeft de Canadese clown de lachers aan zijn kont en er een drumstok in, maar op This Old Dog laat hij zijn lolbroek naar zijn enkels vallen.
Het grotendeels akoestische en elektronische album is namelijk nog een stap serieuzer dan DeMarco’s vorige albums, hitverzameling Salad Days (2014) en de lome liefdesplaat Another One (2015). De slacker met tandspleet zingt niet langer slechts over eenzaamheid en onzekerheid, maar ook over familie. Centraal staat de relatie – of het gebrek daaraan – tussen het indie-icoon en zijn verloren vader, die het gezin verliet toen DeMarco een paar jaar oud was. Mac spreekt hem nog een paar keer kort, bijvoorbeeld als hij zijn vader vlak voor een optreden ontmoet. ‘Dat was nou my old man‘, verklaart een voor zijn doen vrij ongemakkelijke DeMarco momenten later.
Over die man zingt Mac meerdere keren op This Old Dog, bijvoorbeeld op openingsnummer My Old Man, waarin de zanger in de spiegel kijkt en tot zijn schrik meer van zijn vader in zichzelf ziet dan hij had verwacht. Tekenender is On The Level, een sexy synthesizerballad die fungeert als vervolg op Salad Days’ publieksfavoriet Chamber of Reflection. Goede woorden heeft DeMarco nog steeds niet voor zijn vader over, maar hij bekent wel dat hij hem stiekem tóch trots wil maken.
Die persoonlijke achtergrond van de plaat gaat enigszins ten koste van het pure plezier. Het is meer jantje lacht dan jantje huilt en dat is – geven we direct toe – even wennen. Al betekent het natuurlijk niet dat Mac DeMarco nu nog net Nick Cave niet is. Iedere ballad wordt luchtig gehouden met een briesje. Het lijkt het gevolg van DeMarco’s beslissing om de plaat niet op te nemen in New York, waar hij de demo’s schreef, maar in zijn huidige habitat: het zonnige Los Angeles. Aan de Stille Oceaan overdenkt Mac DeMarco zijn leven, hetgeen resulteert in een plaat die vriend of vijand wellicht nooit van hem verwacht had.
Afsluitend duo Moonlight on the River (zeven minuten lang!) en Watching Him Fade Away vormen een vrijwel adembenemende apotheose. Waarom is het zo moeilijk mijn vader uit het oog te verliezen, hoewel hij nooit echt in mijn hart zat? Die nuance is nieuw in de wondere wereld van DeMarco, die zich manifesteert als twintiger die zich langzaam maar zeker over geeft aan de toekomst zonder daarbij ten onder te gaan. En die toekomst, die ziet er met This Old Dog op zak voor Mac DeMarco best mooi uit.
Mac DeMarco speelt 29 november in TivoliVredenburg en 30 november in Paradiso.
En lees hier nog eens ons interview met de Canadees uit 2012 en hier uit 2014.