Beechwood
Donderdag 15 november
Het uit New York afkomstige Beechwood maakt niet alleen te gekke muziek, de liedjes komen recht uit het hart en het leven van dit trio. Het is een stelletje addergebroed met een verleden dat zich kenmerkt door drugs, criminaliteit, dakloosheid en dat is terug te horen op het nieuwe album Inside The Flesh Hotel. Liefhebber van Lou Reed, T-Rex, The Stooges en Ramones? Blijf dan zeker nog even hangen!
Ruwe bolsters zijn het, de verloren zielenband bestaande uit Gordon Lawrence, Isa Tineo en Sid Simons. Ze zien er niet alleen gevaarlijk uit, hun hoofden zijn getekend door het harde New Yorkse leven. Geen jongens die stoer in trashy kelders staan te rocken om zich vervolgens weg te laten zakken onder dikke donzen dekens in een luxe appartement in The Village. Nee, de bandleden zijn zelfs dakloos geweest, sliepen weleens op straat en vervielen in alle narigheid die daarbij hoort. Deze band is niet alleen maar opgericht voor de lol: Beechwood heeft misschien wel het leven van zijn bandleden gered.
Het is niet alleen in het leven, maar ook live altijd een lekkere teringzooi bij Beechwood. Het debuut uit 2014 heet niet voor niets Trash Glamour, een mentaliteit die in het DNA van de band zit. Instrumenten sneuvelen tijdens de gigs, er wordt gevochten en op veel plekken in de States is de band niet meer welkom. Een PR-praatje misschien? Nou, we hebben flink zitten researchen en daar lijkt het toch echt niet op. In een openhartig interview met Bullett vertelt Lawrence onder meer: “Er is geen ‘Plan B’ voor ons – zo is het geweest vanaf het moment dat ik gitaar ben gaan spelen en hij is gaan drummen. Zou ik iets anders kunnen? Sure. Zou ik mezelf dan van kant brengen? Waarschijnlijk.” In hetzelfde gesprek vertellen ze dat ze geen baan hebben en nog nooit betaald hebben voor de modieuze kleding aan hun dunne lijven (“gekregen of gestolen”) of hun tattoos.
This is it
Na het debuutalbum in 2014 duurde het even voordat de band zijn shit weer bij elkaar kreeg in de studio, maar in 2017 verscheen Songs From The Land Of Nod en niet lang daarna Inside The Flesh Hotel dat afgelopen juni verscheen.Lekkere retro-platen waar de band een eigentijdse twist aan weet te geven. Het lekkerste van de jaren zeventig en negentig komen samen op een hele natuurlijke manier, totaal ontspannen en ongeforceerd. Volgens de band zelf ‘omdat ze niet anders kunnen spelen dan dit’. Al klinkt de muziek dan wel compleet ongedwongen, het moet wel gaan gebeuren voor de band zegt tegenover Big Takeover: “Ik heb het gevoel dat het wel móet werken, omdat we allemaal broke zijn. Dit is alles dat we hebben en alles dat we doen.” Beide albums zijn overigens uitgebracht via Alive Records, dat ook de muzikale zaken doet/deed voor The Black Keys, Lee Bains III & The Glory Fires, Iggy Pop en Radio Moscow.
Ga daarom die jongens supporten als ze volgende week in Nederland zijn. Stellen wij je in de tussentijd nog even muzikaal voor door een aantal songs van Beechwoord eruit te pikken.
Heroin Honey
Met dat verleden van hierboven in acht, zou je hier mogelijk een hard nummer over de harde kant van het leven hebben, maar niets is minder waar. Het slaat veel meer op het tweede woord. Een popnummer, zoet als honing is het. Een track over liefde, aldus drummer Isa Tineo, die de tekst schreef: “Het was een moment in tijd waar ik overweldigd werd door de kracht van mijn verliefdheid. De dubbele betekenis Herion Honey reflecteert goed wat liefde betekent voor twee mensen”, verklaarde hij aan Pop Matters. Een nummer dat ingaat op het verlangen van de drummer: ‘Tell me if it’s real, is it really how it feels/I need to know/Tell me if it’s really so.’ Voor veel mensen herkenbaar en mogelijk een reden waarom het het meest beluisterde nummer van de groep is.
Ain’t Gonna Last All Night
Naar onze mening een gaaf nummer met Beechwood zijn tofste videoclip. Het is een kritiek op het obsessieve perfectionisme dat millennials ontwikkelen door sociale media. In de clip is zanger Gorden Lawrence te zien, die zijn gezicht maskeert onder een dikke laag make-up. Aan Paper Mag verklaart hij waar het nummer over gaat: “We houden een masker voor. Het is geen geheim voor mij waarom Amerikanen zoveel uppers, downers ani-depressiva of whatever gebruiken. Het is veel makkelijker om de symptomen te onderdrukken dan om het probleem aan te pakken. Het gaat over de kleine dingen die mensen van elkaar proberen te verbergen die in werkelijkheid een persoon maken tot wie hij of zij is.”
Amy
Wederom een lekker dromerige track over liefde, die op de laatste plaat van de band terug te vinden is. Het is dan ook niet zo’n verassing dat het nummer geschreven is door Tineo: “Het is een nummer over pure en onbereikbare liefde. Het nummer heeft een eerlijke warmte die heel herkenbaar is. Amy is een liefdeslied voor romantici”, aldus de drummer tegen Atwood Magazine. We weten niet op wie de drummer verliefd is, maar laat dat maar zo lang mogelijk duren.
I Ddon’t Wanna Be the One You Love
Naast dromerige tracks over zoete liefde, heeft Beechwood ook stevige nummers over bitterzoete liefde. Neem nou het nummer I Don’t Wanna Be the One You Love. Een track met een vette garegeriff en een duidelijke boodschap: “You better run home to your men!” Bij zo’n vuige track, hoort natuurlijk ook een vuige clip vol zweterige en rommelige beelden. Het geeft gelijk ook een beeld van Beechwoods woonplaats New York.
Wedden?
Of dat concert nét zo punk gaat aflopen als eentje vorig jaar in New York, waar de band niet te veel over mag zeggen omdat deze zaak nog loopt. De band werd namelijk opgepakt tijdens een straatconcert omdat iemand uit het publiek een blik bier naar een politie wierp. Of het zo uit de klauwen gaat lopen weten we niet, maar dat het net zo wild wordt als tijdens de liveopname hier beneden, daar durven we wel het een en ander op in te zetten.
Support van Severin Bells
We hebben het trouwens nog niet eens gehad over Severin Bells, de lokale support in Haarlem! Afzonderlijk kennen we de bandleden van onder meer van bands als BARTEK, Torii en Twin Shades, maar die zijn alweer een tijdje opgegaan in deze nieuwe band. Wij brachten vorig jaar een livesessie uit met de band, dus als je een advies aan moet nemen van iemand, dan is het die van ons: wees op tijd in die zaal! Want deze band blaast je omver met een mix van War On Drugs-tunes en de nodige rock-‘n-roll-psychedelica.
WEBSITE PATRONAAT | FACEBOOK-EVENT | TICKETS
Beechwood speelt 13 november in het Nijmeegse Merleyn en op 14 november in Paard, Den Haag!