Popronde Nijmegen
12 september 2019

Volgende week gaat Popronde weer van start! Het grootste reizende muziekfestival van Nederland zal ook dit jaar weer in 41 steden het publiek kennis laten maken met een enorme selectie van aanstormend muzikaal talent. Net als vorig jaar bestieren we met The Daily Indie een eigen podium in een aantal steden.

We zijn met The Daily Indie al jaren trouwe mediapartner van Popronde. Vorig jaar rolden we voor de eerste keer ook een eigen podium uit. Aan de basis daarvan lag het idee dat er in de Popronde-selectie steevast een aantal acts zitten die ontzettend getalenteerd zijn, maar door de opzet van het festival lastig onder de aandacht te brengen zijn; omdat ze minder makkelijk in het gehoor liggen, of gewoon niet beschikken over een handige boeker.

En omdat we met The Daily Indie het tot onze missie hebben verheven om overkeken muzikaal talent een podium te geven, is dat letterlijk wat we doen op onze eigen Popronde-stage: de verborgen parels uit de selectie vissen zodat jullie, het publiek, toch kennis met ze kunnen maken. We beginnen op donderdag 12 september bij de eerste en traditioneel de grootste Popronde van het hele stel: Nijmegen, de thuisstad van het festival, waar op 44 podia vrijwel de hele selectie van dit jaar te zien is.

(De tekst gaat door onder de afbeelding)

Extrapool
Net als vorig jaar zijn we welkom bij het vernieuwende, multidisciplinaire cultuurpodium Extrapool (Tweede Walstraat 5). Dit podium en productiehuis is actief in drie werkvelden: sound, art en print. Extrapool organiseert regelmatig evenementen waarin exposities, performances en experimentele geluidskunst worden afgewisseld met workshops, presentaties, filmvertoningen en lezingen. Ook is Extrapool een toonaangevende maker van experimentele stencildruk en risoprints. Op regelmatige basis nodigen zij experimentele vormgevers, illustratoren en kunstenaars uit.

Al een aantal jaar biedt Extrapool een podium aan Popronde-acts die de grenzen van hun genre opzoeken: een prima match met onze doelstellingen. Net als overal tijdens de Popronde, is de entree uiteraard helemaal gratis en voor niets.

We zijn ontzettend blij dat we hier weer welkom zijn en voor 12 september hebben we drie mooie en uiteenlopende elektronische eenmansprojecten uitgekozen, die we hier graag aan je voorstellen. Daarnaast voorzien onze eigen The Daily Indie DJ’s de avond voor, tussen en na de bands van muzikale indie-omlijsting!

De Methode (20:30 uur)
Zware, lome ambient met uitstapjes naar noisy drones, dan weer dansbaar, dan weer zwevend in de leemte. Als een vertraagde opname van dansende mensen op een bloedheet dancefestival ergens in Zuid-Europa: De Methode is de soundtrack voor iedereen die nog geen afscheid kan nemen van zijn laatste Summer Of Love. Online gaat deze act verscholen achter een zweem van mysterie, zonder social media, website, of wat dan ook. Maar wij wisten genoeg: dit is het zoveelste project van muzikale duizendpoot Pieter van Vliet, die we vorig jaar als Nimbus3000 ook al over de vloer hadden in Extrapool. Dat beviel dermate goed, dat we hem rustig weer een podium durven bieden dit jaar.

Bec Plexus (21:30 uur)
Maar weinig acts in de Popronde-selectie van dit jaar die er zó met gestrekt been in gaan als Bec Plexus. ‘Makkelijk te behappen’ is geen doelstelling van Brechtje van Dijk, de jonge muzikante die schuilgaat achter deze DIY-act. Maar dat dat ontzettend interessant kan uitpakken, blijkt uit het feit dat het New Yorkse label New Amsterdam Records tekende voor haar eerste plaat Sticklip. Die moet volgend jaar verschijnen en plaatst Bec Plexus volgens ingewijden al in hetzelfde kaartenbakje als Dirty Projectors en Björk. Van Dijk gaat recht door alle genregrenzen, van versplinterende 8-bitelectro via klassieke popstructuren naar chaotische avant-garde, maar altijd met vernuft en eigenheid.

ZALM (22:30 uur)
Er zijn maar weinig genres zo onbegrepen als grindcore (of, zoals ZALM het zelf noemt: grindpunk). Songs van twintig seconden, met niet meer dan een terrordrone, 240bpm blastbeatdrums en hysterische krijszang. Desondanks heeft het genre een groep hondstrouwe volgers en is er meer than meets the ear: onder de allesverzengende muzikale epilepsie gaat niet zelden een politieke boodschap schuil. Zo ook bij de Eindhovense Mike Dobber, de man achter ZALM (en noiseproject en voormalig Popronde-deelnemer A Million Squeaks Will Do You No Harm), die zijn videoclips voorziet van tv-fragmenten van camp-tv à la SBS Probleemwijken, waarmee op een of andere manier haarfijn de vinger wordt gelegd op de hypocrisie van de Nederlandse samenleving. Wel oordopjes indoen, gokken we.


Je vindt dit jaar een The Daily Indie-stage op de Popronde in Nijmegen (12 september), Groningen (3 oktober), Utrecht (10 oktober), Arnhem (25 oktober), Rotterdam (2 november), Breda (14 november) en Den Haag (16 november). Houd onze site en social media in de gaten voor meer informatie!


Valkhof Festival
13 t/m 19 juli

De programmering voor Valkhof Festival is net rond, maar hier zijn we al met onze beste tips voor een fantastische week in het Nijmeegse Valkhofpark. Het gratis toegankelijke festival dat de perfecte uitvalsbasis vormt voor de gehele Vierdaagseweek, verenigt al jaren muziek uit alle windrichtingen. De afgelopen dagen doken we de line-up in en na een proces van luisteren en selecteren, hebben we een aantal acts opgevist die je wat ons betreft niet mag missen.

Tekst Ricardo Jupijn & Leni Sonck

Om je even lekker te maken, de laatste jaren kwamen alleen al Unknown Mortal Orchestra, Meatbodies, The Moonlandingz, Drugdealer, Aldous Harding, Protomartyr, Andy Shauf, The Growlers en The Soft Moon langs op Valkhof. En alleen vorig jaar kon je Marlon Williams, Kevin Morby, Tune-Yards, Chelsea Wolfe, Bodega, The Limiñanas, Algiers, SONS en Donny Benét langs in Nijmegen.

Nijmeegse ontdekkingstocht
Het is eigenlijk te gek voor woorden als je er zo op terugkijkt, daarom willen we je op het hart drukken: wees er nou bij, jongens en meisjes, potverdomme! Om je nog even lekker te maken, dit jaar staan dus (onder meer!) Mattiel, Julia Jacklin, Girlpool, Bo Ningen, Jonathan Bree, The Murder Capital, Zwangere Guy, Sudan Archives, STUFF., Blanck Mass, Fontaines D.C. (die we speciaal interviewden voor Valkhof), Viagra Boys, Whispering Sons, The Ills en Black Country New Road. Je voelt hem al aankomen: dat wordt een flinke ontdekkingstocht in Nimma. Hieronder vind je onze tips en duik vooral zelf in dat overdadig lekkere programma.

Foto: Leni Sonck

Eerie Wanda
Onlangs spraken we Eerie Wanda-geestesmoeder Marina Tadic over het nieuwste album Pet Town, Valkhof Festival en hoe muziek voor openheid kan zorgen. “Soms ontdekken mensen dat ‘andere’ muziek ook ontzettend tof kan zijn. Het is een heel Europees fenomeen, in Amerika is dit totaal niet gaande eigenlijk. We leven denk ik in een tijdperk waarin alles bestaat en alles is een versie van iets anders.”

Laat je tijdens Valkhof even meenemen naar de droomwereld van Eerie Wanda. Op het nieuwe album overstijgt de psychedelische sixtiespop tijd en ruimte, waardoor je al snel in een aangename bubbel terechtkomt. De realiteit drijft steeds verder weg en laten we eerlijk zijn, dat kan soms ontzettend fijn zijn. Voeg daar nog even de setting van een zonovergoten park bij en perfectie lijkt nabij. (LS)


Black Country, New Road
Zo’n band die je ineens tegen het lijf loopt op een of andere website en denkt: ‘potverdomme, dit klinkt wel lekker. Wat is dit dan weer?!’ Waarna we het in onze Spotify-playlist hebben gezet en ontdekte dat Black Country, New Road een behoorlijk mysterieuze band is.

Maar goed, de muziek spreekt voor zich bij deze Engelsen. Want wat ons direct opviel, was het feit dat de single Athen’s France uitgebracht wordt via Speedy Wunderground. Een label dat wordt gerund door Dan Carey, producer van onder meer Franz Ferdinand, TOY, Bat For Lashes, The Kills, Django Django en waardoor we een hoop toffe acts hebben leren kennen de laatste jaren. In de single-serie werd onder meer werk uitgebracht van Kate Tempest, Childhood, Telegram, Loyle Carner, FEWS, Peluché, Warmduscher, Black Midi en Squid.

En begin dit jaar dus van Black Country, New Road: een zeskoppige band uit Londen/Cambridge die bij elkaar is gekomen na het uit vallen van andere groepen. Lekker bijdehand gezelschap dat geen foto’s van zichzelf plaatst, maar een soort van willekeurige stock-foto’s. Maar wel een intense, fragiele, gevatte en relevante band die je met saxofoon- en vioolpartijen alle kanten op smijt en muziek maakt die direct binnenkomt als je het voor de eerste keer hoort. Luister zelf maar! (RJ)


Post Animal
Wat is het raakvlak tussen Mac DeMarco, White Denim en Tame Impala? Zoek het uit bij Post Animal, want de band belooft een snoepje te zijn voor fans van deze artiesten. Op de psychedelische nummers zijn de synthesizers niet meer van de gitaren te onderscheiden en leidt de muziek een eigen leven. Getrainde muziekliefhebbers horen hier ongetwijfeld een uitdaging in, dus zet 19 juli meteen in je agenda want het Boog-podium is dan the place to be.

Vorig jaar verscheen debuutplaat When I Think of You in a Castle waarop ook vleugjes country en Americana te horen zijn, al valt het geheel ook te plaatsen onder de noemer progressieve rock. Bereid je voor op een mooie trip waarvoor je gewoon in het Valkhofpark kunt blijven, met Post Animal als reisleider. (LS)


Girlpool
Met een vers album komen Cleo Tucker en Harmony Tividad half juli naar Nijmegen in de vorm van Girlpool. Medium-tempo-liedjes die gebukt gaan onder een lading gruis en levens waarin altijd maar gezocht wordt. Het derde en nieuwste album van de band heet What Chaos Is Imaginary en staat vol met meditatieve en impressionistische dreampop die naar de wereld kijkt met een soft focus. Onscherpe randjes vol kleuren die in elkaar overlopen als een nat olieverfschilderij waar je je vinger doorheen haalt.

De sound en met name de harmonieën van de band zijn behoorlijk veranderd, aangezien dit het eerste album is waarop Tucker als transgender door het leven gaat en wat octaven lager zingt door testosteron. Een album over de worstelingen van het worden van een nieuw persoon, terwijl je het verleden toch nooit helemaal van je af krijgt geworpen. Het is een bijzondere ervaring als je ergens tussen de echte en een verzonnen wereld (is er een verschil?) wordt achtergelaten bij het luisteren naar Girlpool. (RJ)


Foto: Tineke Klamer

Viagra Boys
Er zijn genoeg bands die over drugs en alcohol zingen, moeten de Zweden van Viagra Boys gedacht hebben. De punkband vond inspiratie bij de blauwe pilletjes die ze hopelijk zelf nog niet nodig hebben. Hou je van Fontaines D.C. – die we een tijdje geleden nog spraken en ook op Valkhof Festival staan – dan moet je ook even halt houden bij Viagra Boys. We spraken de band een tijdje geleden nog uitgebreid , onder meer over het bijzonder heftige leven van frontman Sebastian Murphy.

De woede waarmee de band ooit de straten van Stockholm terroriseerde, verwerken ze nu in gitaarliedjes met onderliggend hitpotentie. Ook ietwat klassiekere instrumenten krijgen een plekje, want de nummers zitten vol heerlijke saxofoonriffs. Laat je blauwe pilletjes maar thuis deze zomer en slik je portie in muzikale vorm tijdens Valkhof Festival. (LS)


Los Bitchos
Vraag je je soms af – in al dan niet aangeschoten toestand – hoe The Shadows klinken met een paar glazen tequila teveel op? Wij vonden er het antwoord op in de vorm van het Britse vijftal Los Bitchos. Na het horen van A Patricia van Los Destellos verslonden ze tegen bijna illegaal tempo alle instrumentale Peruviaanse cumbia uit de jaren zestig en zeventig die ze konden vinden.

Wat je hoort, klinkt als puur plezier en dat is waar de combinatie zomer en muziek om draait, niet? Waan je op een waar dansfeest in de Amazone op de tonen van Los Bitchos en dat zonder het land uit te moeten, want het gebeurt allemaal in Nijmegen. (LS)


Experimentele programma’s
Los van al deze tips waar je je al uitstekend mee kunt vermaken, zijn er tijdens Valkhof vinden er nog een hoop andere events plaats in samenwerking met lokale organisatoren. Die events vind je allemaal hier en daar is nog een hoop te beleven dat we je niet willen onthouden. Zo neemt Extrapool op 17 juli de Kapel over op het terrein: het Nijmeegse podium en productiehuis waar perfomances, expo’s en geluidskunstenaars hun thuis vinden. Extrapool zet die avond een experimenteel en elektronisch programma neer met Luke Cohlen, Joost M. de Jong Jr., Ben Bertrand en Hunter Complex.

Een ander interessant programma vinden wij het MIST-programma op zondag 14 juli van het festival. Met Miki Yui, Haron en Mika Oki kun je in de Kapel mee worden genomen naar een stukje paradijs vol ambient en elektronica. Een schaars moment van serene schoonheid tijdens al het geweld van de Vierdaagse. Aan de andere kant kun je dit jaar uiteraard weer bouncen bij Club Voerweg, met programma’s die zijn samengesteld door Parasól, Diskodip en Couture. Dikke feestjes vol disco, soul, house en ook nog eens Planet Rose: de langstlopende clubavond van Nederland die een berg elektro gaat laten horen in Nijmegen.

Verder komt het poëzie- en perfomance-platform Mensen Zeggen Dingen op dinsdag 16 juli met een programma met Tim Lenders, Lev Avitan, Jesse Laport, Teddy Tops, Luan Buleshkaj en Simon Mamahit. Maandag 15 juli wordt De Nieuwe Oost binnengevlogen, die een programma hebben samengesteld van schrijvers en muzikanten als Koen Frijns en Ruben den Brok plus Lisa Weeda en Ness. Op de donderdag en de vrijdag staat De Perifeer gepland, het intieme podium waar bekende artiesten iets nieuws kunnen proberen en laten horen. Zo spelen onder meer Kypski en Gareth Davis & Machinefabriek.

Als laatste willen we nog Lichtzaal met je delen, dat plaatsvindt op zaterdag 13 juli: een expositie waarin Rosalie Wammes het dunne verband tussen schoonheid en vergankelijkheid laat zien. Vorig jaar waren we enorm onder indruk door de expositie van Wammes tijdens Motel Mozaique. Doe er je voordeel mee! (RJ)


WEBSITE VALKHOF | FACEBOOK-EVENTINSTAGRAM

Nijmegen
13 t/m 19 juli

Het is zover: de eerste namen voor Valkhof Festival zijn bekend! Onder meer Fontaines D.C., Sudan Archives, Bo Ningen, black midi, Jonathan Bree, YĪN YĪN en The Ills komen tussen 13 en 19 juli naar het gratis te bezoeken festival in Nijmegen.

Het jaarlijkse festival dat tijdens de Vierdaagse plaatsvindt, heeft al voor zolang we ons kunnen herinneren een plekje in ons hart. Maar liefst 120 acts komen dit jaar weer naar Nimma, met een programmering die zoals altijd beresterk is. Zo kon je de afgelopen jaren onder meer Parquet Courts, Kevin Morby, Unknown Mortal Orchestra, Meatbodies, Tune-Yards, Chelsea Wolfe, The Limiñanas, The Moonlandingz, Drugdealer, Aldous Harding, BODEGA, Klangstof, Protomartyr, Andy Shauf, together PANGEA, The Growlers, The Holydrug Couple en The Soft Moon zien.

Alle genres komen zo’n beetje aan bod, wat al goed te zien is in het eerste vuurpeloton dat Valkhof de wereld in stuurt. Van Sudan Archives, de eigenzinnige violiste/vocaliste die experimentele elektronische muziek mengt met R&B tot de overrompelende Ierse postpunk van Fontaines D.C., de orkestrale pastiche van Jonathan Bree, Turkse sixtiespop van Derya Yıldırım & Grup Şimşek, de underground-hit van het moment black midi en de Japanse krautrock-generaals van Bo Ningen. Verder zien we Eerie Wanda, Whispering Sons, Le Motat en YĪN YĪN.

Alle eerste namen voor Valkhof Festival 2019:
Sudan Archives, Fontaines D.C., Bo Ningen, black midi, Jonathan Bree, Whispering Sons, Derya Yıldırım & Grup Şimşek, The Blinders, Die Wilde Jagd, Cocaine Piss, The Psychotic Monks, Black Country New Road, The Ills, Eerie Wanda, The Body, Full Of Hell, YĪN YĪN, s10, Santrofi, Snelle, Gita Buhari, Ares, Le Motat, DJ Pure en Mark Wanders & Camiel.


Hieronder nog een audiovisueel tipje van de Valkhof-sluier!


WEBSITE VALKHOF | FACEBOOK-EVENT| LOCATIE

We schreven in 2017 al over De Basis, toen net bekend werd gemaakt dat het voormalige pand van Nijmeegse poppodium Doornroosje een muzikale broedplaats zou worden. In 2018 bleef het behoorlijk stil rond het project. We horen een hoop geruchten, maar niemand lijkt echt te weten wat nou precies de bedoeling is, terwijl het pand volgend jaar open zou moeten. Een perfect moment om eens duidelijkheid te scheppen, dus. We spraken met initiatiefnemers Tim van Delft en Peter Onstein, over het initiatief, subsidie, vriendjespolitiek, en de andere verhalen die zich de ronde doen.

Tekst Valerie van Hazendonk
Foto’s Lisa Maatjens

Van Joy Division tot Radiohead, Nick Cave, en Daft Punk: het oude Doornroosje heeft vele grote namen gezien. Het begon allemaal ooit met een lokaal groepje hippies dat op zoek was naar een plek waar jongeren samen konden komen en waar er alle vrijheid was voor muzikale ontwikkelingen. In 1970 opende het Kreatief Aktiviteiten Sentrum, wat al snel bekend werd als Doornroosje. Na veertig jaar trouwe dienst verhuisde Doornroosje in 2014 naar een nieuw pand nabij het station, waarna onder andere De Staat intrek nam in het oude gebouw.

Toen was daar in 2017 opeens ‘De Basis’, een initiatief om het oude gebouw om te toveren in een muzikale broedplaats, waar ambitieuze muzikanten alle middelen tot beschikking zouden hebben om hun muziek naar een hoger, professioneel level te tillen. Maar wat houdt dat nou precies in? Het gonst van de geruchten. Dus we voelden de initiatiefnemers aan de tand over wat De Basis straks nu echt gaat worden.

Gerucht 1: De Basis wordt een poppodium
“We willen muzikanten het perfecte platform bieden”, zegt Tim van Delft, een van de initiatiefnemers en tevens drummer van De Staat. “Dat betekent hoogwaardige oefenruimtes, opnamestudio’s, een gastenverblijf, een café om samen wat te drinken, een plek om je busje te stallen, noem maar op. Maar het blijft niet alleen bij de muzikant zelf. Ook moet er ruimte komen voor boekers, management en andere bedrijven. Er zijn in Nijmegen superveel toffe initiatieven zoals Popronde, Popsport, en allerlei festivals. Die zouden we ook een plek willen bieden. Je krijgt dan een werkruimte die aan alle voorwaarden van een kantoor voldoet, maar zich bevindt midden in waar het gebeurt. Dat zorgt er ook voor dat het lijntje voormuzikanten superkort is. Ze kunnen letterlijk even naar boven lopen om iemand te zoeken om mee samen te werken of advies te vragen.”

Het is de bedoeling dat De Basis een genre-overschrijdende plek gaat worden. Men focust zich op popmuziek, maar: “Dat moet je zien van dance naar hiphop, en van hiphop naar rock, heavy metal, singer-songwriters, en van alles daar tussenin”, zegt tweede initiatienemer en zelfstandig festivalmanager Peter Onstein. Kortom, De Basis streeft naar diversiteit. Juist dat ziet men als de kracht van het plan: “We geloven in die breedte, en dan gaat het ook om muzikanten die startend zijn, die in ontwikkeling zijn, en diegenen die het al voor een deel bereikt hebben. Juist die kruisbestuiving van verschillende niveaus door elkaar heen maakt het interessant.”

Grote feesten zoals die van voor 2014 zul je niet meer gaan zien in het oude Doornroosje. Dit was echter ook een voorwaarde voor de aankoop van het pand vanuit de gemeente. “Doornroosje heeft hier natuurlijk een lange tijd gezeten, dat was een bepaalde belasting voor de buurt”, zegt Onstein. “Uiteindelijk is het daarom dat we geen grote activiteiten gaan organiseren, maar we hebben er ook de ruimte niet voor. Alle grote ruimtes die er zijn in het pand worden omgebouwd tot werkruimtes voor muzikanten en ondernemers.” Het grote publiek zal dus niet meer direct meer iets te zoeken hebben in Doornroosje. Dit betekent echter niet dat muzikanten van buitenaf het als verboden terrein moeten zien. Naast vaste ruimtes met vaste huurders, wil De Basis namelijk met enkele flexibele werkruimtes, meerdere opnamestudio’s, en een gastenverblijf het ook aantrekkelijk maken voor reizende muzikanten om eens langs te komen en werk te verrichten. Het doel is dan ook om stadoverschrijdend te werk te gaan.

Gerucht 2: De Basis wordt een kille, klinische plek
Het pand aan de Groenewoudseweg ligt er dezer dagen uitgewoond bij. Overal zitten kieren en gaten. Dingen lekken, kraken, en het dak begint het op te geven. Om een volwaardig muziekcentrum te realiseren, moet er een hoop gebeuren. Op de website van De Basis staan impressies van hoe het er allemaal uit gaat zien. Het pand nu is karakteristiek. Weliswaar doorleefd, maar de oude gigposters op de bontgekleurde muren hebben toch een soort nostalgische charme. Het gerenoveerde pand lijkt daar weinig rekening mee te houden. Ze gaan voor wit en strak, zoals je nu eigenlijk bij elk bedrijf wel ziet. Of er dan iets overblijft van de geschiedenis van het pand?

“Het zal binnen gewoon een opfrisbeurt krijgen”, zegt Onstein. “Sommige plekken moeten representatief zijn. Als een ondernemer klanten of relaties moet ontvangen, vraagt dat om iets anders dan een oefenruimte die er gewoon rock-‘n-roll uit moet zien. Dus dat wordt een balans. Maar we proberen de elementen die kenmerkend zijn voor het pand en de bijbehorende geschiedenis gewoon te behouden. Die posters blijven natuurlijk gewoon hangen.”Ook de kenmerkende graffiti aan de buitenkant van het pand blijft.

Gerucht 3: De Basis wordt gefinancierd uit subsidie
Wie gaat er voor de kosten opdraaien? Veel mensen denken dat de veelbesproken miljoen euro subsidie die De Staat in 2016 kreeg in De Basis wordt gestoken, maar niets is minder waar. Het streven is om het project particulier te financieren, vertelt Onstein. “We hebben heel bewust de keuze gemaakt om het zonder subsidie te doen. En dat kan straks ook. We hebben een exploitatieplan op basis van verhuur van ruimtes waarmee we onze vaste kosten kunnen dekken. Subsidie betekent dan ook dat wanneer je die binnen gaat halen er weer nieuwe eisen aan je worden gesteld en dat je je moet gaan verantwoorden. Dat is niet per se heel erg, maar een bepaalde mate van autonomie in onze werkwijze willen we graag behouden. Maar eerst moet er natuurlijk een grote investering gedaan worden voor de aankoop en renovatie van het pand. Daar is ook veel geld voor nodig. We gaan met de gemeente in overleg om te kijken of zij bereid is om iets van de koopsom af te halen. Dat is natuurlijk ook een soort verkapte subsidie, als dat überhaupt al lukt.”

De poging om zonder subsidie te opereren, komt ook voort uit de wil een voorbeeld te zijn voor muzikanten. Ze willen ondernemerschap laten zien en dat overbrengen en dan kun je, volgens Onstein ‘zelf ook niet aan het infuus zitten van de gemeente’. Wel staat hij er voor open: “Stel je voor dat wij straks draaien, en we komen er na een paar jaar achter dat het toch heel lastig blijkt om onze exploitatie zoals wij die bedacht hebben omhoog te houden, en subsidie zou dan een oplossing zijn om de laatste tekorten te kunnen dekken, dan lopen we daar natuurlijk niet voor weg.”

Het geld voor de aankoop en renovatie van Doornroosje probeert men bij elkaar te krijgen door de verkoop van ‘certificaten’, die beginnen bij 250 euro. Aan die certificaten hangen bepaalde voordelen, zoals toegang tot het café, je naam op de ‘Wall of Fame’ en eventueel wat rendement. Hoe meer certificaten men aanschaft, hoe uitgebreider de voordelen worden. Al snel leefde het idee dat het aanschaffen van zo’n certificaat je als muzikant meer kans zou geven op een plek in De Basis. Nu is 250 euro niet iets wat de meeste bands zomaar op kunnen hoesten. Maar Onstein is er duidelijk over: “Zo’n certificaat is geen voorwaarde voor of je straks hier kan gaan werken of niet.”

Gerucht 4: De Basis is alleen toegankelijk voor de vrienden van De Staat
Wat brengt je dan wel dichterbij een plek in De Basis? Velen spraken al snel over vriendjespolitiek. Het zou de speeltuin van De Staat gaan worden, waar er enkel plek is voor vrienden van de band. Maar De Staat lijkt een minder grote rol in De Basis te spelen dan er nu vaak wordt gedacht, zegt Van Delft: “Wij zijn een bekendere band. Dan word je automatisch een beetje het boegbeeld. Deels is dat ook goed, want dan kan je ook iets aan de man brengen. Maar de groep mensen die hier echt hard mee bezig is, is een groep van twintig man.”

Die twintig man zijn mensen uit de muziek, maar ook mensen met een heel andere achtergrond. Een gedeelde liefde voor muziek en geloof in het project is wat de groep samen heeft gebracht. Die groep gaat ook samen nadenken over hoe er uiteindelijk bepaald wordt wie er een plek krijgt in De Basis, maar in grote lijnen is er al een plan. “Het komt neer op een soort commissie van een paar mensen die kennis hebben van muziek”, legt Van Delft uit. “Die kijkt naar wat je met bijvoorbeeld je band van plan bent en of je ambitieus genoeg bent. We willen gewoon graag dat iedereen echt zin heeft om ervoor te gaan. Het moet niet een of andere Idols-jury worden, denk niet dat wanneer je er nog twee stapjes onder zit je niet ook hierheen moet komen. We zoeken niet naar muzikanten met een succesformule. Ik bedoel, dat is ook goed. Maar als je gewoon heel rare muziek maakt, maar je bent daar wel super serieus mee bezig, dan moet je ook zeker hierheen komen. Talent is zoiets breeds en dat is juist het vette aan muziek.”

In hoeverre De Basis zich straks daadwerkelijk in gaat laten met de wat meer obscure muzikanten, valt op dit moment nog niet te zeggen. Maar met een sterke focus op diversiteit en een toeziende commissie, lijkt men in ieder geval op zijn hoede te zijn. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat er straks maar één hetzelfde geluid uit De Basis komt. Wel duidelijk is dat de ambitie hoog moet blijven onder zowel de muzikanten als ondernemers. Daarom wil de organisatie de doorstroom op gang houden, zonder de huurders onrustig te maken.

“We willen wel bestendigheid en continuïteit bieden”, zegt Onstein. “Een band mag ook een jaar lang in een dip zitten bijvoorbeeld, maar het moet wel dynamisch blijven. Er zal uiteindelijk wel een soort wisselwerking moeten gaan ontstaan tussen de andere oefenruimtes en faciliteiten in de stad. Zodat we uiteindelijk ondanks de beperkte ruimte toch zoveel mogelijk muzikanten en ondernemers kunnen bedienen. Als alle ruimtes gevuld worden met huurders die de deur achter zich dichttrekken en daar vervolgens tien jaar blijven zitten, zou het wel een heel gesloten bolwerk worden. Het is aan ons om ervoor te waken dat dat juist niet gaat gebeuren.”

Gerucht 5: De Basis wordt onbetaalbaar voor muzikanten
Natuurlijk moeten die huurders straks ook gewoon betalen voor hun plek in De Basis. Omdat het nieuwe, fatsoenlijke ruimtes moeten worden met daarnaast een hoop voorzieningen, werd er al snel gesproken over absurde prijzen. Het zou onbetaalbaar worden voor het gros van de muzikanten, waardoor De Basis alsnog een onbereikbare ivoren toren zou worden.

Maar dat wil men zien te voorkomen, zegt Onstein: “De huur van de oefenruimtes liggen per dagdeel in de lijn van de prijs die je ook betaalt bij andere oefenruimtes in Nijmegen. Vaste eigen ruimtes zijn natuurlijk wat duurder, want die verhuren we per maand. De grootste en duurste ruimtes worden vooral voor bedrijven. Maar daar hebben we ook het streven om onder marktprijzen te blijven, omdat we juist iets willen bieden waar ook start-ups en de muziekscene een plek kunnen vinden.”

Conclusie: hoop voor de toekomst?
De Nijmeegse muziekscene, met ooit zo’n toonaangevende rol in de Nederlandse underground, lijkt al jaren in te dutten. Naast bekende namen als De Staat zul je shows van middelgrote en kleine acts maar weinig tegenkomen. Daar voor moet je al snel richting de Randstad.

De Basis zou daarom veel kunnen betekenen voor de stad, omdat het een brug slaat tussen het gat dat er nu is tussen kleine oefenruimtes en Doornroosje. Het zou het de Nijmeegse scene misschien opnieuw leven in kunnen blazen. De focus op nieuw talent wordt groter, wat kan zorgen voor een drive die muzikanten motiveert om ambitieus te werk te gaan, en er komt meer gelegenheid voor kleine gigs. Talent loopt er meer dan genoeg, maar er is momenteel bijna geen podium voor beginnende muzikanten. Doornroosje is te groot, Merleyn is vaak niet geïnteresseerd, De Onderbroek is alleen voor hardere genres en in Extrapool gebeurt niet altijd even veel. Dit is overigens niet alleen een probleem in Nijmegen, maar ook in andere middelgrote steden.

Mocht het allemaal goed uitpakken, kan De Basis een voorbeeld worden van een manier om muzikanten te motiveren, meer kansen te creëren, en de muziek onder de aandacht te brengen van het publiek. Tijd dat de underground van Nijmegen weer eens tot bloei komt!


Je had het waarschijnlijk wel meegekregen: De Staat nam vorig jaar met de veelbesproken zak subsidie het initiatief om het oude pand van poppodium Doornroosje in Nijmegen om te bouwen tot een muzikale broedplaats. Deze nieuwe culturele onderneming gaat De Basis heten en moet in 2019 klaar zijn.

Foto’s Lisa Maatjens

Het is de bedoeling dat De Basis een plek wordt waar muzikaal talent zich verder kan ontwikkelen. Het pand krijgt repetitieruimtes, studio’s, een café, boekingskantoor en een gastenverblijf. Daarnaast biedt het een werkplek aan muziekprofessionals zoals producers, technici, boekers, managers en labels. Van het schrijfproces tot het uitbrengen van een album: alles moet bij De Basis op één plek bij elkaar komen.

Mooi nieuws natuurlijk, en nog beter is dat het iconische gebouw aan de Groenewoudseweg, dat aanvankelijk gesloopt zou worden, een tweede leven krijgt. Onze fotografe Lisa Maatjens legt de komende maanden de transformatie van De Basis vast. Om het mooie verleden van een van onze favoriete podia van Nederland, hebben we alvast een fotoserie voor je die het rauwe randje van de oude Doornroosje mooi illustreert.

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen rond De Basis? Check de website en Facebookpagina van het nieuwe project.

Je knippert even met je ogen of het is alweer bijna tijd voor Popronde 2015. Nou ja, bijna dan. Het rondreizende festival trapt namelijk traditioneel in Nijmegen af op 17 september, waarna a alle nieuwste beloftes van Nederland heen en weer worden geslingerd tussen de veertig leukste steden van Nederlandn tot en met 28 november. Huh, veertig? Ja, Popronde is uitgebreid naar de zondagen en dus was er ruimte voor negen steden meer. Ook Assen, Heerenveen, Heerlen, Hengelo, Hilversum, Hoorn, Roermond, Weert en Zutphen zullen worden aangedaan.

De giga-tour zal traditiegetrouw worden afgetrapt in Nijmegen en de grande finale zal plaats vinden in Amsterdam. Over wie er dan de podia zullen betreden is nog niks bekend. In het verleden prijkten onder andere John Coffey, Yuko Yuko, De Staat, Kensington, Lucky Fonz III, Pauw, IX, Blaudzun, The Afterveins. The Black Cult, The Elementary Pinguins en Twin Shades op de posters.

Bekijk hieronder de data en steden op een rijtje!

17/09        Nijmegen                            22/10        Utrecht

18/09        Apeldoorn                           23/10        Venlo

19/09        Zwolle                                   24/10        Dordrecht

20/09        Assen                                    25/10        Hengelo

24/09        Delft                                      29/10        Leiden

25/09        Eindhoven                            30/10       Leeuwarden

26/09        Deventer                              31/10        Oss

27/09        Heerlen                                 01/11        Hoorn

01/10        Wageningen                         05/11        Emmen

02/10        Den Bosch                             06/11        Maastricht

03/10        Almere                                   07/11        Rotterdam

04/10        Roermond                             08/11        Zutphen

08/10        Groningen                             12/11        Middelburg

09/10        Arnhem                                  13/11        Alkmaar

10/10        Haarlem                                 14/11        Sittard

11/10        Weert                                      15/11        Hilversum

15/10        Heerenveen                          19/11        Breda

16/10        Tilburg                                    20/11        Enschede

17/10        Den Haag                                21/11        Amersfoort

                                                                     22/11        Helmond 

                                                                     28/11        Amsterdam (Eindfeest)

Tijdens Unknown Pleasures (de tweemaandelijkse avond die TDI met het MC Theater organiseert) spreken wij de Nijmeegse band Mountain States die met hun gelijknamige EP begin dit jaar een kleine buzz veroorzaakte op zowel nationale als internationale muziekblogs, waarbij vergelijkingen met Real Estate, Beach Fossils en DIIV snel werden gemaakt. De gruizige droompop met jaren ‘80 invloeden is de ultieme zomermuziek voor een roadtrip naar de Zuid-Europese kust.

Zo, waar komen jullie opeens vandaan?
Jeroen (bassist): “Alex (gitarist red.) en ik zijn broertjes en met Dennis (gitarist en zang red.) en Bart (drummer red.) zijn we eigenlijk al heel lang bevriend. We hebben al in meerdere bandjes, deels samen, gespeeld.”
Bart: “Het begon eigenlijk met Niek die inmiddels in Barcelona woont en Dennis. Ik had mijn drumstel op Marktplaats gezet en toen zeiden zij: ho, snel er af halen want we willen muziek maken!”
Dennis: “We speelden allemaal niet meer in een bandje en toen dachten we: we kunnen allemaal muziek maken, we zien elkaar vaak, waarom gaan we niet weer iets doen?”
Alex: “En er was ook weer toffe muziek die dat gevoel opriep, dat we muziek moesten maken.”

En hoe zijn jullie begonnen?
Bart: “Niek had ons ingeschreven voor een wedstrijd van 3voor12 in samenwerking met Galloway Studio waarmee je een gratis studio opname voor één song kon winnen. Dennis en ik wisten hier eigenlijk niets van af. Toen Niek naar Barcelona verhuisde kwamen Alex en Jeroen er bij. Toen onze EP klaar was hebben we deze eigenlijk meteen online gezet. We hebben geen moment uitgekozen, maar het gewoon online geknald. Veel mensen denken dat we al jaren optreden, maar dat is niet zo. Eigenlijk hebben we eerst een EP gemaakt en daarna zijn we pas gaan optreden. Vanavond is ons zesde optreden.”

 

 

Hoe ontstaan jullie nummers?
Alex: “Meestal beginnen we met een gitaarlijntje en bouwen we dat uit. Zo ontstaat een nummer eigenlijk. De tekst komt dan pas als laatste.”
Dennis: “De basis is dat de muziek goed is en dan pas kijken we naar de zang.”
Bart: “Het nummer Jura speelden we bijvoorbeeld al zo lang zonder tekst en alleen met de zang hoe die nu is (ooh’s en aah’s), daar wilden we geen tekst meer bij maken. Dat hebben we gelaten zoals het was.”
Dennis: “Dat past nu ook niet meer voor ons.”

Wat kunnen we nog verwachten?
Bart: “Waarschijnlijk komt er een EP, toch?”
Jeroen: “Ja, dat vind jij heel cool (iedereen lacht). Nee, super vet.”
Bart: “Onze ambitie is nu om veel te spelen. We krijgen heel veel aanvragen binnen, maar kunnen gewoon niet alles doen. Sowieso staan we op Valkhof Festival en in september, na lang geregel, op een Subbacultcha!-avond.”
Jeroen: “We willen heel graag iets fysieks uitbrengen en gewoon nieuwe muziek maken.”
Bart: “We willen de EP graag op cassette uitbrengen en zijn daar nu ook mee bezig met het label Choking Pigeon Records. Ook gaan we aan de slag met een jonge filmmaker om een nieuwe clip te maken. Dus dan niet low-budget, of ja dat wel, maar niet met telefoons en oude camera’s opgenomen. We zitten verder nog niet bij een label of zo, het gaat nu zo geleidelijk dat het niet echt nodig is. Laat ons eerst maar groeien.”

 

Sean-Nicholas-Savage-large

 

Sean Nicholas Savage is een Canadese artiest wiens haren zo strak naar achteren staan dat de acteurs uit Grease er jaloers op zouden worden. Uitgedost met een verknipt hemd en een lekker hillbilly-snorretje zou je verwachten dat hij vuige rock en roll maakt. Niets is echter minder waar: Savage maakt dromerige lo-fi pop.

 

Randje van breekbaar
En hij maakt niet zomaar dromerige lo-fi pop, hij is er zelfs heel goed in. Zijn stem is op het randje van breekbaar, maar juist daardoor zo ontzettend mooi en vloeiend. Op Heartless laat hij zich weer van zijn beste kant zien, door de luisteraar figuurlijk te begeleiden langs al zijn fijnste dromen.

 

Live
Wie na het horen van Heartless Sean Nicholas Savage dondersgraag live zou willen zien, komt niet bedrogen uit. Savage speelt onder andere op Motel Mozaique (4 april), in People’s Palace te Amsterdam (5 april), als support act voor Timber Timbre in Doornroosje, Nijmegen (15 april) en op Le Guess Who? May Day in Utrecht (25 mei).

 

Het nieuwe album, ‘Bermuda Waterfall’ verschijnt op 12 mei.

 

 

 

mountain states band

 

Nu DIIV-frontman Zachary Cole Smith voorlopig nog wel het label coke-koerier opgespeld zal hebben, zijn daar gelukkig onze eigen Nijmeegse  indie-darlings van Mountain States. Eerder kwam de single El Sombrero al voorzichtig naar buiten, en dit nummer blijkt ook direct het hoogtepunt te zijn op de EP die in december het licht zag.

 

Klein juweeltje
Mountain States valt met het nummer
SKY gelijk met de deur in huis. Een lang intro met pakkende popmelodieën, een sausje van rauwe,  fuzzy gitaren en een vleugje western. De dreampopband voegt daar een dromerig stemgeluid aan toe (daar is het DIIV-linkje) en zorgt voor een korte, maar fijne luistersensatie. Home, met jagende drumriffs en Jura, dat begint met het geluid dat ik me voorstel bij een brullend dinosaurusspeeltje, doen denken aan Amerikaanse bands als Beach Fossils, Wild Nothing en Real Estate. El Sombrero, het liefdesliedje waar elk meisje van droomt, blijft echter het hoogtepunt. Dromerig en lief, bijna aandoenlijk. Nederland is een klein juweeltje rijker. 

 

 

 


 

1025344_522763761112294_991548222_o

 

Het Valkhof Festival in Nijmegen heeft weer een paar nieuwe namen toegevoegd aan de toch al prachtige line-up van 13 tot en met 19 juli. Een hoop nationale en internationale acts staan geprogrammeerd op het festival dat door te breken artiesten een mooi podium biedt. De laatste namen die aan de line-up toegevoegd zijn: Tangarine, BlackBoxRed en Amber Arcades. Zij staan naast bands als Jacco Gardner, Earth Mk. II, Spilt Milk, Suit And Tie Johns, White Fence, Warm Soda, The Wytches, Moon Duo, White Denim, Nouveau Vélo, WOLVON en Austra op het programma.

 

Schema
Het volledige programma kun je hieronder checken, voor meer informatie ga je naar de website van Valkhof Festival. Altijd goed om te vermelden is het feit dat het ook nog eens een gratis festival is. Als je je alvast wilt inluisteren, dan is er ook nog een speciale Spotify Playlist.

Zaterdag 13 juli

19.00 – 19.45 Tangarine

19.45 – 20.15 Earth Mk. II

20.00 – 20.15 Rather Real | Chocolade

20.15 – 21.00 Colin Stetson

20.15 – 20.45 Aziz | Chocolade

20.45 – 21.30 Flow & Co | Chocolade

21.00 – 21.30 DNMF

21.30 – 22.30 Tamikrest

21.45 – 22.30 Coely

22.30 – 23.15 BlackboxRed

23.00 – 00.00 BadBadNotGood

23.15 – 00.30 Bixiga 70

 

Zondag 14 juli

14.30 – 15.00 Spilt Milk

15.00 – 16.00 Two Gallants

15.30 – 16.00 The Naked Sweat Drips

16.00 – 16.45 Amber Arcades

16.30 – 17.00 Rectum Raiders

16.45 – 17.30 Orlando

17.30 – 18.15 Mary Ocher & Your Government

17.30 – 18.00 Mannheim

18.30 – 19.30 Akron/Family

18.30 – 19.00 Ashes of Many

19.15 – 20.00 Suit And Tie Johns

19.45 – 20.15 Stonerfront Nijmegen | FortaRock

20.00 – 21.00 Jonathan Wilson

20.45 – 21.30 Raketkanon | FortaRock

21.00 – 21.45 Warm Soda

21.45 – 22.45 RocketNumberNine

22.00 – 23.00 Hacride | FortaRock

22.45 – 23.30 The Wytches

23.30 – 00.30 Midnight Juggernauts

23.30 – 00.30 Kvelertak | FortaRock

 

Maandag 15 juli

19.00 – 19.45 Ignatz

19.45 – 20.45 Terakaft

19.45 – 20.45 Truckfighters

20.45 – 21.30 King Ayisoba

21.30 – 22.30 Moon Duo

21.30 – 22.30 Sinkane

22.30 – 23.30 Camera

23.30 – 00.30 Uncle Acid and the Deadbeats

23.30 – 00.30 José James

 

Dinsdag 16 juli

19.00 – 19.45 Tessa Rose Jackson

19.45 – 20.45 Concrete Knives

20.00 – 21.15 Guus | Give It Dub

20.45 – 21.30 Nouveau Vélo

21.15 – 22.30 Obscure | Give It Dub

21.30 – 22.30 Puggy

22.30 – 23.30 Swindle | Give It Dub

22.30 – 23.15 Mr. Vast

23.30 – 00.30 Kensington

23.30 – 00.30 BeeVee | Give It Dub

 

Woensdag 17 juli

19.00 – 20.00 Alela Diane

20.00 – 21.00 DBS

20.00 – 20.30 Camilla Sparksss

20.35 – 21.30 Jacco Gardner

21.00 – 22.00 Shigeto

21.30 – 22.05 Only Real

22.00 – 23.00 Phacts

22.05 – 23.00 Meridian Brothers

23.00 – 23.30 Wolvon

23.00 – 00.30 Cashmere Cat

23.30 – 00.30 White Denim

 

Donderdag 18 juli

19.00 – 19.45 Ásgeir Trausti

19.45 – 20.30 Postmodem

20.00 – 21.00 Makx | Planet Rose

20.30 – 21.15 Rangleklods

21.00 – 22.30 Tripeo | Planet Rose

21.15 – 22.00 J.C. Satàn

22.00 – 22.45 Sexy Sushi

22.30 – 00.30 Rødhåd | Planet Rose

22.45 – 23.30 White Fence

23.30 – 00.30 Austra

 

Vrijdag 19 juli

19.00 – 19.45 Guild of Stags

19.45 – 20.30 Lavalu

20.00 – 21.00 Mical Rhebess | NEW

20.30 – 21.30 Stuurbaard Bakkebaard

21.00 – 21.45 Julien Mier | NEW

21.30 – 22.15 Gelbart

21.45 – 22.30 Kalima featuring  Unannounced Guest (live) | NEW

22.15 – 23.15 De Tweede Speeldoos door Roos Rebergen & Torre Florim

22.30 – 23.15 Near Earth Object | NEW

23.15 – 00.00 Hausmagger

23.15 – 00.30 Vincent Leijen | NEW

00.00 – 01.00 De Rooie Neger

 

Warm-Soda

 

In de laatste editie van ons magazine lees je een interview (pagina 17) met deze west coast-variant van The Strokes en The Ramones genaamd Warm Soda. Van hun zeer aantrekkelijke debuutplaat ‘Someone For You’ (die vind je onderop de pagina via Spotify) hebben de heren weer een bijzonder slechte, maar zeer vermakelijke clip gemaakt voor het drie akkoordenrock-nummer Jeanie Loves Pop. Hoppa!

 

 

LIVE:

JULI 7 – ROTTERDAM – METROPOLIS

JULI 10 – GRONINGEN – VERA

JULI 11 – TILBURG – 013

JULI 12 – UTRECHT – EKKO

JULI 13 – AMSTERDAM – SUBBACULTCHA @ DNA

JULI 14 – NIJMEGEN – VALKHOF FESTIVAL